เวลานี้เวลาหนาวว่าวสะนู ลอยเล่นเริงอยู่ดูสนาน ชักเชือกโยงผูกพาไว้หน้าบ้าน พอลมผ่านเสียงดังกังวาลไกล อี๋-ออ ออดออดสอดเสียงหริ่ง เรไรยิ่งขับเถียงสำเนียงใส จักจั่นกรีดปีกก้องรับลองไน ก็กรีดกรายปีกแกร่งแข่งเสียงครวญ ดึกสงัดลมกลับขับเรี่ยวแรง สะนูแผลงฤทธีตีลมหวน โฉบซ้ายย้ายขวาท้ายั่วยวน ป่านป่วนปานปาดจะขาดลอย ใบไม้เคยสดเขียวครั้นฝนขาด ร่วงโรย เพสลาด สลดสร้อย แดงเหลืองแลทองพร่างบ้างพรางพร้อย แห้งละห้อยย้อยกิ่วปลิวตามกัน ใบไม้ฤา ลอยถึงเจ้า ว่าวสะนู เจ้าค่าควรสูงอยู่ประตูสวรรค์ เกล็ดใบไร้ค่าราคานั้น แค่ปลิวปันก่อนกรอบระยอบลง ล่องไปเถิดลอยไปให้ถึงฟ้า สมเวลารอคอยปล่อยเสียงส่ง กรีดให้ดังไปไกลใจจำนงค์ ดังข้ามดงไปไกลให้ถึงนาง ว่าฝากความคิดถึงมากับลมลอย ฝากใจน้อยถามหาก่อนฟ้าสาง ฝากตัดพ้อยามเธอฝันจันทร์ระจ่าง แล้วบอกนางด้วยว่า จะเฝ้ารอ เวลานี้เวลาเหงา นะว่าวสะนู ฝากคนอยู่แดนไกล ถึงไหมหนอ ต้องส่งป่านไปแค่ไหนให้ไกลพอ ไปหยอกล้อคนที่หวัง ตั้งใจปอง ---- (ม้าก้านกล้วย) --------
ม้าก้านกล้วย 21 ธ.ค. 2544 23:16 น. - ID 7757 
1029
2
0
22 ธันวาคม 2544 03:01 น. - comment id 26636
อ่านเพลิน... เต็มอิ่มเหมือนเดิมจ้า...
24 ธันวาคม 2544 21:10 น. - comment id 27005
อี๋อี๋ออ อี๋อี๋ออ คลอเสียงลม ว่าวสะนู ส่งเสียงขรม ถึงใครหนอ.... กลอนทื่อๆแบบลูกทุ่งก็น่ารักไปอีกแบบนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
