อัลมิตรา

1 กรกฎาคม 2548 08:30 น. - comment id 484096

วันนี้อัลมิตราเป็นลิงค่ะ 
จะได้ไม่ตกเป็นข่าว ..

แม่จิตร

1 กรกฎาคม 2548 09:39 น. - comment id 484123

หากเรียนรู้อยู่กับความเหงา
ต้องเรียนรู้บรรเทาให้ห่างหาย
ต้องอะไรไม่เข้าใจอีกมากมาย
เกินคำบรรยายเพราะยังเหงาอยู่ลำพัง

สวัสดี

เพียงพลิ้ว

1 กรกฎาคม 2548 09:42 น. - comment id 484124

เรียนด้วยคนน้า

เกียรติ กรัชกาย

1 กรกฎาคม 2548 03:12 น. - comment id 486332

เหงา ๆ กับความฝัน
มากคนมากหน้าสารพัน
จับมือกันก้าวเดิน....เผชิญชัย.

กลอนงาม เนื้อความดีครับ มาชื่นชมผลงานนะครับ....โลกนี้ไม่เหงา... หากเราเข้าใจ

rain..

1 กรกฎาคม 2548 06:31 น. - comment id 486758

..มาดิคะ ..มาจับมือเรน..อิอิอิ ..
มาช่วยเป็น ..  เกราะ..ป้องภัย..
  เรนจะเดิน..เชิดหน้า..อย่างมั่นใจ..
เพราะ..เรนมี..ใครๆ..  มากมายที่ใจดี ....

        ..เรน..แวะมาทักทายอรุณสวัสดิ์..นะคะ..
..

ตัวป่วน

1 กรกฎาคม 2548 07:52 น. - comment id 486784

อีกหน่อยมีสาวสาวแวะมาแก้กลอนคงหายเหงาครับ

พุด..สาวนา

1 กรกฎาคม 2548 10:26 น. - comment id 486790

ทำไม...
เราเลือกเดินบนถนนชื่อเดียวกัน
ที่ชื่อถนนสายฝันสายดายเดียว


หากทว่ายังคงร้างเปลี่ยวไร้ใคร

คงขนานกันไปจึงไม่พบใครเลย
ไม่พบคุณลัก..ษะ  มะ ..ณะ
ที่ช่างน่าแปลกใจแปลกจริงค่ะ


ด้วยรักเดียวดาย

ผู้หญิงไร้เงา

1 กรกฎาคม 2548 10:39 น. - comment id 486796

อยากจะเดินเคียงชายให้หายเหงา
แต่ก็รู้ตัวของเรามีปัญหา
ไม่อาจมีความรักพักตรีตรา
ให้กับใครในอุราได้อีกเลย

จึงขอท่านเดียวคนเดียวอย่างเปลี่ยวเหงา
คงมีสาวช่วยบรรเทามาเปิดเผย
ให้ความโดดเดี่ยวเดียวดายท่านคุ้นเคย
นั้นผ่านเลยผ่านพ้นนะคนดี

ขอให้หายเหงาเร็ว ๆ นะค่ะ

ทิกิ_tiki ...4895..unlogged_in

1 กรกฎาคม 2548 11:41 น. - comment id 486831

บางทีความเหงาทำให้เรารู้จักตัวเอง
สวัสดีนะคะท่าน
นานนานมาทักทีคะ

dark side of mind

1 กรกฎาคม 2548 17:48 น. - comment id 486990

มาขึ้นขบวนรถไฟด้วยคน...ใครอยากลงสถานีไหน..เชิญ..

รถไฟขบวนนี้จะวิ่งรับผู้โดยสารไปทั่วโลก ตลอด 24 ชม...อิอิ..

คนเมืองลิง

1 กรกฎาคม 2548 22:35 น. - comment id 487154

ไม่เหงาค่ะ แต่ว้าเหว่ อิอิ

ลักษมณ์

2 กรกฎาคม 2548 02:12 น. - comment id 487219