โกงกิน ให้วายวอด ประชาชนตาบอด มองไม่เห็น โปร่งใส เพราะหมกเร้น ตากแอร์เย็น เสวยวิมาน นรกหรือ หามีไม่ จะใส่ใจ ให้รกกบาล โลกมี แต่ผีมาร กับชาวบ้าน ที่โง่งม กูไม่กิน แม่งก็กิน มันหวานลิ้น แต่กูขม เรื่องไร จะโง่งม กินตามลม แบ่งแบ่งกิน นักการเมือง ใช่ขี้ข้า ชาวประชา เจ้าของถิ่น สัญญา ที่พลิกลิ้น ถุยทิ้งดิน..แค่น้ำลาย สี่ปี ค่อยกลับตัว จากผีชั่ว จอมมารร้าย แบ่งเศษ สิบเบี้ยบ้าย นับหัวจ่าย..ค้าขายกัน ปากกา กากบาท สามร้อยบาท กับคำมั่น ถุยเถอะ ช่างแม่มัน สามร้อยนั้น..กูโกงมึง
..สายลมทะเล.. 20 ส.ค. 2548 03:25 น. - ID 79987 
761
1
0
20 สิงหาคม 2548 18:40 น. - comment id 506391
เจ็บ เจ็บ เจ็บจนล้น ได้แต่ทนเพราะไร้ค่า เป็นได้เพียงตามา ที่ไร้ค่าตามนาดอย..*** เป็นตามา แต่มิเคยคิดรับเงินจากใคร... งานเข้มข้นและแดกดันอารมณ์... มาทักทายกันนะคะ... สวัสดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
