เป็นศาลาริมทางข้างถนน พอหลบแดดหลบฝนทนอาศัย คนเดินทางเหนื่อยนัก หยุดพักใจ พอหายเหนื่อยก็ไป .. สู่ปลายทาง เจียมตัว เจียมตน ทนสันโดษ ไม่นึกโทษชะตากับฟ้ากว้าง ตราบเท่าที่โลกนี้ยังมีทาง โปรดแวะบ้าง ตรงนี้ .. มีศาลา
..สายลมทะเล.. 25 ส.ค. 2548 00:44 น. - ID 80202 
1083
4
0
25 สิงหาคม 2548 05:48 น. - comment id 508227
ประเด็นดีจังเลย..ไม่ค่อยมีใครเห็นความสำคัญของศาลาเลยเนาะ..ใช้คำได้ดีมากครับ
25 สิงหาคม 2548 09:28 น. - comment id 508286
เป็นดอกหญ้าริมทางข้างถนน ไม่มีใครสักคนสนใจฉัน เพราะสีสรรไม่สดสวยด้วยชีวัน แถมกลิ่นหอมใดนั้นก็ไม่มีศาลาริมทาง ดีกว่าดอกหญ้าริมทางอย่างผู้หญิงไร้เงาเยอะเลยค่ะ (กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ ชอบค่ะ)
25 สิงหาคม 2548 12:05 น. - comment id 508327
เนื้อหากลอนดีมากครับศาลาริมทางในเมืองหลวงคงจะไม่ค่อยมีส่วนใหญ่จะเป็นป้ายรถเมล์สมัยใหม่ แต่ต่างจังหวัดยังมีอยู่นะครับ ผมว่าศาลาริมทางนี้ดูคลาสสิกดี
27 สิงหาคม 2548 04:13 น. - comment id 508923
ขอบคุณครูใหญ่ที่แวะมานั่ง ขอบคุณดอกหญ้าริมทางประดับศาลาเหงา และขอบคุณลุ่มน้ำตาปีที่ไหลผ่าน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
