ชาวนา

ร้อยฝัน

>>>>  มองทุ่งนา  ฟ้ากว้าง สร้างความฝัน
จะพลิกผัน  ธรณี  ให้มีค่า
ให้กลายเป็น  ทุ่งทอง  แห่งท้องนา
สร้างคุณค่า  สร้างชีวิต  ลิขิตตน
>>>> พอฝนหล่น  เม็ดแรก  แทรกสู่พื้น
ความชุ่มชื้น  คืนสู่  ดินอีกหน
รีบไถหว่าน  ข้าวกล้า  ในนาตน
ให้ทันฝน  ทันฟ้า  ข้าวกล้างาม
>>>> จากต้นกล้า  แตกกอ  รอเก็บเกี่ยว
จากข้าวเขียว  แลเมลือง  เหลืองอร่าม
ชาวนายิ้ม  หน้าชื่น  ทั่วเขตคาม
นึกถึงยาม  นับเงิน  เพลินอุรา
>>>> ขายข้าวแล้ว  ตรวจบัญชี  ดูหนี้สิน
อยากจะดิ้น  ขาดใจ ลงตรงหน้า
ทั้งค่าพันธุ์  ค่าปุ๋ย  ทั้งค่ายา
อีกค่าจ้าง  ค่ารถรา  น่าเหนื่อยใจ
>>>> ลองหักลบ  กลบหนี้  ที่มีอยู่
ใจหดหู่  เงินไม่พอ  เหลือเก็บได้
เพียงแค่จ่าย  หนี้สิน  ให้พ้นไป
ทำอย่างไร  ดีหนอ  จะพอกิน
>>>> คงไม่แคล้ว  หยิบยืม  มาอีกหน
โอ้ความจน  ขับไล่  ไปไม่สิ้น
ทำงานหนัก  หวังพลิก  ผืนแผ่นดิน
ได้ทำกิน  เลี้ยงตน  พ้นลำเค็ญ
>>>> แต่ดูเหมือน  ที่ทำ  จะสูญเปล่า
เหมือนวันเก่า  ยังยากไร้  ยังทุกข์เข็ญ
แม้จะสู้  จนหยาดเหงื่อ  ไหลกระเซ็น
ก็ยังเป็น คนจน  สิ้นคนมอง
ส่งท้าย
>>>> ตรองเอาเถิด  สูเจ้า  ข้าวทุกคำ
เจ้าจงจำ  เอาไว้   ใส่สมอง
จากหยาดเหงื่อ  ชาวนาค่าดั่งทอง
เลี้ยงปากท้อง  ให้รอด  ตลอดไป