...................................................... ศพอักษรนอนเกลื่อนทางเถื่อนถ่อย ไร้ร่องรอยมิตรภาพที่สาบสูญ คอยเหยียบย่ำซ้ำเติมให้เพิ่มพูน ทวีคูณทวีคำแค่สำราญ ศพอักษรนอนจมทับถมทั่ว กองสุมหัวสุมหางกลางสุสาน เห็นตับไตไส้พุงคละคลุ้งลาน หนอนยั้วเยี้ยเพ่นพ่านประจานใจ โลกแห่งจินตนาการที่ขานร่ำ เปื้อนสีดำห้ำหั่นฟาดฟันใส่ ซากอักษรซ่อนสารวิญญาณไพร เวียนว่ายใน ป่าช้า...จินตนาการ .........................................................
dark side of mind 7 พ.ย. 2548 14:42 น. - ID 83201 
1969
38
0
7 พฤศจิกายน 2548 16:36 น. - comment id 528604
เพราะว่าเขาเมามันหยันไปทั่ว จึงไม่กลัวที่จะพบศพอักษร สร้างสุสานขานรับกับบ้านกลอน เฉกเช่นหนอนคอยซากศพหรืออย่างไร
7 พฤศจิกายน 2548 16:58 น. - comment id 528618
หือ .. อะไรเหรอ ? คุณ Dark.. อัลมิตราสรุปความจากกลอนของคุณ มีอะไรที่ผิดปกติคะ ? งั้นเขียนใหม่ละกัน ลองใหม่นะคะ .. ขอชื่นชมอักษรตอนสนธยา ณ ศาลาบ้านกลอนตอนสุขขี เห็นผีน้อยผีใหญ่หลายตนมี แอบซุ่มหลังโลงผีที่ป่าช้า
7 พฤศจิกายน 2548 17:00 น. - comment id 528621
หลงอ่านกลอนบ้านไทยใจละเหี่ย รู้สึกเพลียอุราพาหวั่นไหว ซากอักษรถมเกลื่อนน้ำมือใคร อย่าขัดใจผู้ยิ่งใหญ่รู้ไหมคุ๊ณ ชื่นชอบงานคุณมั๊กๆสื่อความได้ละเมียดละไมดี บัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น ชอบชอบ ขอโทษที่เมื่อกี้ไม่ได้กระแอม ต้องมารอบสอง
7 พฤศจิกายน 2548 16:32 น. - comment id 528759
คุณอัลมิตรา...บทกลอนเป็นเพียงบันทึกความเป็นไปเท่านั้นเอง งานที่สะท้อนด้านลบของมนุษย์ ของเหตุการณ์ ด้านหนึ่งเท่านั้นเอง ไม่ได้เคลือบแฝงอะไรนะ...ก็อาจเป็นแค่ลมพัดผ่านนั้นแหละครับ
7 พฤศจิกายน 2548 16:09 น. - comment id 528791
ศพอักษรกลาดเกลื่อนเปื้อนวิถี ซากทวีโถมทับยากนับไหว กลิ่นเน่าคลุ้งสลอนบ้านกลอนไทย ป่าช้าใหญ่ผีเร่ร่อนนอนพะเนิน
7 พฤศจิกายน 2548 16:17 น. - comment id 528799
อัลมิตรา ทำไมพูดอย่างนั้น..
8 พฤศจิกายน 2548 08:45 น. - comment id 528923
วิญญาณอนาถามาเพ่นพ่าน อวดสันดานมารยาสาไถย สังเวชเศษผีหมดที่ไป เพราะจัญไรอย่างนี้นี่เอง คนรู้ทันไม่คบคนพาล ยิ่งผีอันธพาลยิ่งไม่คบ
8 พฤศจิกายน 2548 08:54 น. - comment id 528928
ชอบงานนี้ครับ เล่นอารมณ์กับคำได้ดีครับ... แวะมาสวัสดีตอนเช้าครับคุณ
8 พฤศจิกายน 2548 10:43 น. - comment id 528952
หวัดดี คุณวิญญาณสิลา.......... มวลมนุษย์สุดลึกล้ำเหนือกำหนด แต้มภาพพจน์ผ่านอักษรซ่อนคำหวาน หลังหน้ากากหลากล้นอาจคนพาล อักษรสาส์น....ปรุงแต่งเสแสร้งคำ.. หวัดดีเช่นกันคุณ dark side of mind อันจิตมนุษย์นั้น หยั่งยาก อันลมปากมนุษย์ สุดหวานซึ้ง แต่ในจิต หยั่งยาก ไม่รู้จริง ปากกระหยิ่ม ใจเชือดเฉือน เอือมระอา แต่ปากว่า ป่าช้า ศพอักษร คนแต่งกลอน สอนจิต สื่อภาษา ลำนำกลอน พาจิต จินตนา ให้เวลา ชั่งจิตในความดี
8 พฤศจิกายน 2548 11:55 น. - comment id 528954
เพิ่งเห็นว่ากลอนได้ขึ้นหน้าวิ่ง เลยมาแสดงความยินดีด้วยสักหน่อย แต่แหม ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อคืนนะ ไม่งั้นไม่กินแค่ขนมจีนหรอก จะขอกินพิซซ่า หรือแฮมเบอร์เกอร์ด้วยจะได้เป็นการเลี้ยงฉลองไปในตัว อิอิ เอาเป็นว่า ทัวร์หน้าชวนใหม่นะจ๊ะ รับประกันไม่ปฏิเสธจ้า อิอิ
8 พฤศจิกายน 2548 11:57 น. - comment id 528955
ขออภัยมาแก้ไขคำผิดค่ะ อิอิ ทัวร์หน้าชวนใหม่ นะจ๊ะ แก้เป็น ครั้งหน้าชวนใหม่นะจ๊ะ
8 พฤศจิกายน 2548 12:35 น. - comment id 528971
มะกรูดครับ..........ผมเข้าใจคุณครับ แต่คุณไม่ใช่ผีเร่ร่อนหรอกครับ และไม่ใช่ศพอักษรจ้ะ....คุณเป็นคนเปิดเผยครับ น่าคบเป็นอย่างยิ่งคุณอัลมิตรา...........จริงๆ แล้วผมศรัทธางานของคุณนะ เคยบอกคุณไปแล้วครั้งนึงตอนเข้ามาใหม่ๆ ว่า ได้รับแรงบันดาลใจจากบางบทกลอนของคุณให้คิดเขียนกลอนขึ้น โดยพื้นฐานเดิมแล้วผมไม่เคยสนใจมาก่อน และแต่งไม่เป็น ผมรักที่นี่นะ...เป็นที่ๆ ได้มาระบายอารมณ์ฝัน จินตนาการ และพบปะเพื่อนๆ ..และก็เป็นการจำกัดรูปแบบการคบให้อยู่เพียงลิมิตนึงเท่านั้น ไม่ถึงขนาดผิวเผิน แต่ก็ไม่ชิดกันเกินไป ....เรื่องราวบางอย่างในนี้ ผมจึงแค่เห็นความเป็นไปตามที่ปรากฎเท่านั้นครับ ศพอักษร...ไม่ใช่คนเขียนกลอนทั้งหมด อาจเป็นเพียง..อักษรที่ไม่น่าพิศมัย ป่าช้า......... ก็ไม่ใช่ทั้งหมดของบ้านกลอนไทย อาจเป็นเพียงบางช่วงเวลาหนึ่งๆ เท่านั้น และก็สิ้นสุดลงแล้ว... ....ผมอยากจะบอกอย่างหนึ่ง...เราไม่น่าจะจำกัดขอบเขตของจินตนาการอยู่ที่ผู้เขียนเท่านั้น .. ผู้อ่านควรมีอิสระในการจินตนาการมากกว่าครับ..งานเขียนชิ้นนั้นจึงถือได้ว่าประสบผลสำเร็จ... ดีใจที่คุณอัลมิตราไม่โกรธ...และใจกว้างที่จะรับฟังบความคิดเห็นครับ..
7 พฤศจิกายน 2548 15:12 น. - comment id 529100
ไหงท่านจึงได้ดุเสียจริง มองทุกสิ่งคำค่าว่าศพอักษร ทุกค่ำคำของแต่ละบทกลอน ล้วนมีคุณค่าของอักษรทุกคำ แหมวันนี้ไงท่านมาแบบดุดันจังจ๊ะ...dark side of mind
7 พฤศจิกายน 2548 15:15 น. - comment id 529103
ทุกถ้อยคำอักษรสือความคิด ในดวงจิต คิดอะไร ส่องภาษา ในดวงจิต มืดดำ ไร้ชีวา สื่อออกมา ทางภาษา ผ่านบทกลอน
7 พฤศจิกายน 2548 15:42 น. - comment id 529114
หวัดดีจ้า แก้วนีดา..................อ้าว ก็นี่อยู่ในป่าช้านี่จ้ะ มันก็มีแต่ศพน่ะ..ถ้าอยู่ในสวนดอกไม้ มันก็มีดอกไม้ ใช่มะ..หวัดดี คุณวิญญาณสิลา.......... มวลมนุษย์สุดลึกล้ำเหนือกำหนด แต้มภาพพจน์ผ่านอักษรซ่อนคำหวาน หลังหน้ากากหลากล้นอาจคนพาล อักษรสาส์น....ปรุงแต่งเสแสร้งคำ..
9 พฤศจิกายน 2548 00:41 น. - comment id 529690
จินตนาการซ่อนอักษรศพ นอนเรียงทบสุสานรอการเผา สื่อหลากหลายร้ายดีที่ใจเรา แท้..ว่างเปล่า..เอาอะไร...ไม่มีจริง ....แวะมาอ่านครับ
9 พฤศจิกายน 2548 09:19 น. - comment id 529754
สวัสดีค่ะคุณมืด... นานาจิตตังนะค่ะ...ดาว่างานชิ้นนี้ของคุณให้ข้อคิดมากมายค่ะ.. หวังว่าคงสบายดีนะค่ะ...
9 พฤศจิกายน 2548 09:51 น. - comment id 529773
อ่านบรรทัดแรกก็กลัวแล้วอ่ะ แต่ก็อ่านจนจบนะ คลื่นรบกวน
9 พฤศจิกายน 2548 11:26 น. - comment id 529792
หวัดดีครับ คุณกุ้งหนามแดง...................อร่อยเด็ดอย่าบอกใครเชียวล่ะ สะตอผัดกับอย่างอื่นก็ไม่เข้ากันครับ ต้องกุ้งเท่านั้นครับหวัดดีครับ คุณอัลมิตรา...............แล้วมีลูกเสือคนไหนขันอาสาไปซับน้ำตาหัวหน้าหมู่ยังครับ ก็ผิดเพี้ยนต้นขั้วยังงั้นอิอิ.. ผมก็โชคดีสำลีแปะหัว ดีกว่าโดนก้อนหินน่ะ ไม่มีครูจะสอนซะด้วยครับ... ความคิดก็กระจัดกระจาย ไม่ต่อเนื่องสัมพันธ์ ต้องกระเตาะกระแตะไปเรื่อยๆ แอบศึกษางานของหลายๆ คนในนี้แหละครับ ดีใจที่คุณยื่นนิ้วก้อย ไม่ใช่นิ้วโป้ง..
9 พฤศจิกายน 2548 11:55 น. - comment id 529796
สวัสดีครับ คุณรัศมีตะวัน (แดดเช้า) .............นั่นสิครับ คุณแดดเช้า ผมงี้ใจฝ่อหมด ยิ่งมีเหลืออยู่แค่ครึ่งใจ... จะถนอมไว้นานๆ หน่อยครับ...ยินดีที่ได้รู้จักคุณนะครับ..
8 พฤศจิกายน 2548 23:24 น. - comment id 530097
เป็นมุมมองที่แปลกและอ่านแล้วผมว่าสร้างสรรค์ออก...เนาะ ก็ทำให้ได้ย้อนกลับไปอ่านกลอนที่เราเขียน คนอื่นเขียน พินิจวรรณกรรมว่าเข้าข่ายศพอักษรหรือป่าว ถ้าใช่ก็เอาไปเผา (ซะเลยดีไหม)
7 พฤศจิกายน 2548 21:49 น. - comment id 530229
คุณdark side of mind .. อัลมิตรา มาเยือนถึงสามคราในหนึ่งวัน ระวังจะตกเป็นข่าวด้วยกันนา.. ฮา เรื่องที่คุณยกสิทธิ์ให้ลบบางคอมเม้นท์ อัลมิตราพิจารณาแล้วว่า .. ไม่ลบค่ะ เพราะว่า กระทู้นี้กล่าวถึงป่าช้าซึ่งมีผี และ ผีย่อมมีหลายวรรณะ ดี - เลว แตกต่างกันไป ส่วนป่าช้า อัลมิตราก็สมมุติให้เป็นบ้านกลอนไทย .. โดยมีปีกฟ้าเป็นนายป่าช้า เหตุผลที่คิด อัลมิตราอาจจะคิดไม่เหมือนใคร เริ่มจากตรงที่อ่านและละวรรคของคุณ และดำเนินเรื่องตามอักษรของคุณ จากนั้นสรุปความ ในความเข้าใจของอัลมิตรา คุณเขียนถึงภาพใหญ่ทั่วไป แต่.......อัลมิตราเขียนเสริมเฉพาะเจาะจงให้แคบลงไป เพราะมีคำอยู่สองคำ ทำให้คิดเช่นนั้น คือ ศพอักษร ..ป่าช้าจินตนาการ .. คนเขียนกลอน .. บ้านกลอนไทย เหมือนเล่นเดาใจกันว่า จินตนาการของคุณคืออะไร แล้ว อัลมิตราไขปริศนาถูกมั๊ย หรือว่าคุณมีที่มา ที่ไป ที่แตกต่างจากสิ่งที่อัลมิตราเข้าใจ ดังนั้นอัลมิตราคงต้องกล่าวคำขอโทษที่ทำให้คุณต้องกังวล มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
7 พฤศจิกายน 2548 21:55 น. - comment id 530234
เดินป่าช้ามาทางต่างมิติ เห็นใบผลิช่อดอกงอกงามเหลือ เถาวัลย์คลุมหลุมหลากมากความเจือ มองให้เหลือความดีที่คนเมิน ยินนกแสกแผดร้องเหมือนต้องสาป เห็นตะขาบไต่เสาเห็นเงาเผิน เห็นแสงแวบแปลบวาวที่ราวเนิน ควรให้เดินอย่างสงบจบที่ใจ
7 พฤศจิกายน 2548 22:11 น. - comment id 530248
แก้วประเสริฐ.
7 พฤศจิกายน 2548 17:12 น. - comment id 531128
ผี ณ ที่นี้หมายถึงใคร และ ซากศพที่กล่าวถึง หมายถึงสิ่งใด? เพื่ออะไร สื่อถึงอะไร การลืมคงยากหากจะทำ แกล้งจำ แต่ทำไม่แกล้งลืม...
7 พฤศจิกายน 2548 17:12 น. - comment id 531129
.. มายิ้มให้กับจินตนาการอันบรรเจิดค่ะ ..
7 พฤศจิกายน 2548 17:15 น. - comment id 531130
หวัดดี คุณกิ๊กเก่า..............ใจเย็นสิจ้ะ อย่าเปิดประเด็นเลย รีบไปทานชาเขียวเร็ว ก่อนที่จะขึ้นราคา.. คุณอัลมิตรา...............อิอิ..กลอนใหม่น่ารักจังนี่..อย่าโกรธกันน่า...ให้สิทธิ์คุณแล้วกัน เห็นไม่เหมาะสมก็ลบได้นะครับ..ผมไม่โกรธหรอก จริงๆ
7 พฤศจิกายน 2548 17:34 น. - comment id 531142
เห็นอักษรเรียงรายให้สุขสันต์ แม้เพื่อนพ้องของฉันจะห่างหาย แต่อย่างไรใจห่วงหาพาสุขกาย เพราะเพื่อนได้สุขขีที่ที่หนึ่งความสุขไม่ต้องตามหา เพราะอุราเรานี่ไงที่สุข อิอิ เกี่ยวกันไหมเนี่ย อิอิ
7 พฤศจิกายน 2548 17:35 น. - comment id 531143
คุณกิ๊ก.............โธ่..หวัดดี คุณแมงกุ๊ดจี่........ไม่มีคำว่าผีนะครับ..ส่วนศพผมหมายถึง สิ่งที่ไม่ประเทืองปัญญาก็แล้วกันนะ...................จ้ะ จ้ะ ...จะแกล้งลืมด้วยจ้ะ..
7 พฤศจิกายน 2548 17:43 น. - comment id 531150
คุณผู้หญิงไร้เงา......... เพื่อนของเธอของฉันไม่หันห่าง อยู่ท่ามกลางอักษรที่ซ่อนฝัน สัมพันธ์แนบแอบชิดคิดถึงกัน ยังคงมั่นแม้วันจะผันไป... ไปทานขนมจีนกันนะ...รู้นะเจ้าไหน
7 พฤศจิกายน 2548 17:49 น. - comment id 531155
ป่าช้าอักษรกลอนในสุสาน เหอเหอ เข้าใจคิดนะ
7 พฤศจิกายน 2548 17:52 น. - comment id 531157
ตกลงค่ะ แต่ขอบอก ทานจานเดียวไม่ได้นะ ไม่ยอม อิอิ
7 พฤศจิกายน 2548 17:52 น. - comment id 531158
ตกลงค่ะ แต่ขอบอก ทานจานเดียวไม่ได้นะ ไม่ยอม อิอิ
7 พฤศจิกายน 2548 18:08 น. - comment id 531162
หวัดดีครับ คุณทานทองคำ....................มันขัดแย้งอารมณ์กันใช่มั้ย .. บางครั้งมันก็ดิ้นที่จะหามุมใหม่ๆ นะครับ บางทีอาจจะไม่เหมาะสมกับสถานการณ์ก็ได้ ผิดพลาดยังไง ต้องขออภัยด้วยครับ.. คุณตูน............แน่นอนครับ ผมไม่เคยไม่เบิ้ลนะ..เตรียมปอกไข่ต้มด้วยนะ 2 ฟอง..
10 พฤศจิกายน 2548 08:13 น. - comment id 531321
น้องสาวไม่อยู่หลายวัน มาอีกที พี่ชายเกือบกลายเป็นศพ อิอิ จอมป่วนมาแล้วค่า
9 พฤศจิกายน 2548 14:39 น. - comment id 531398
มาช้ากว่าเพื่อนเลยวุ๊ยเรา...เหลือให้เก็บซักหน่อยไหมเนี๊ยะ..
9 พฤศจิกายน 2548 14:58 น. - comment id 531400
คุณ บินเดี่ยว... ผมรอคุณอยู่นี่แหละ อิอิ..
8 พฤศจิกายน 2548 22:31 น. - comment id 531560
มาอ่านกระทู้นี้ มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว อบอวลไปด้วยกลิ่นแห่งมิตรภาพ ความเข้าใจ แสงสว่างแห่งการเปิดใจ ป่าช้า ... เงียบร้าง แต่ ... ภายในความเงียบร้างนั้น อาจจะมีบางสิ่งเร้นซ่อนอยู่ เป็นสิ่งจุดประกายที่ทำให้เกิดวิวัฒน์สิ่งใดๆ ขึ้นมา เฉกเช่น ... การชี้ให้เห็นป่าช้า ทำให้มีการจัดการกับป่าช้า สร้างป่าใหม่ขึ้นมา เป็นป่าแห่งความอุดมสมบูรณ์ ก็ได้นะ ... ใครจะรู้ ชื่นใจจริงเลยค่ะ ... สวัสดีค่ะ มาทักทายนะคะ (แอบอ่านอยู่นาน)
9 พฤศจิกายน 2548 12:23 น. - comment id 531789
อืมนะ วันนี้มานวแปลกจริงๆ ^_^ ................. ซากอักษรเกลื่อนกลาด มีคนมาเก็บกวาด ซากอักษรหายไป .................
9 พฤศจิกายน 2548 13:17 น. - comment id 532093
หวัดดีจ้ะ ลอยไปในสายลม คุณมา ก็พัดหายไปหมดแล้วมั้ง..
10 พฤศจิกายน 2548 19:25 น. - comment id 532839
มาป้วนเปี้ยนแถวป่าช้า ชอบบรรยากาศ
11 พฤศจิกายน 2548 13:21 น. - comment id 532962
คุณวิญญาณศิลา..... สมมุติคุณเป็นโป้วอั้งเสาะ ผมเป็นอาฮุย.. ...เรามานั่งคุยปัญหาหัวใจกัน...
7 พฤศจิกายน 2548 20:44 น. - comment id 533894
พอดีมะกรูดแวะมา.. ก่อนจาไปนอน...คำที่ถามคือผสมกับทุกข้อความที่สมาชิกฝากไว้...ไม่มีอะไรอย่าคิดมาก พูดเล่น ๆ แบบขำ ๆ นะ มะกรูดก็ไม่ต่างจาก ผีเร่รอน ที่คุณอัลฯ พูดถึง และ ไม่ต่างจากซากศพที่จ่มลงไปในอักษร คุยเล่นขำ ๆ อย่าคิดมาก..... ไปแร่ะ เผอิญแวะมา ไม่มีอะไรหรอก แต่ชอบในจิตนากานนะคะ คิดได้ไง...ศพอักษร..
10 พฤศจิกายน 2548 11:59 น. - comment id 534259
น้องสาวพี่..... นี่กะจะมาเก็บศพน่ะสิ 555 นี่..ซากศพพี่ยังสมบูรณ์นะจ้ะ ยังไม่ถูกทึ้งแหลกเป็นผุยผง โธ่..ใครจะไปกินดีหมีหัวใจเสือ มาป่วนเค้าล่ะ........พี่เป็นนักเดินทาง ก็แค่บันทึกสิ่งที่มองเห็นตามรายทาง ผ่านไปแล้วก็มีสิ่งอื่นๆ ให้ดู ต่อไปข้างหน้า หวังว่า หม่าม๊า...คงอาการดีวันดีคืนขึ้นนะครับ...อวยพรให้หายสบายดีไวๆ นะครับ
8 พฤศจิกายน 2548 12:39 น. - comment id 536347
เขียนได้ดีมากค่ะ...ให้แง่คิด...ทั้งมุมมองที่บวก...และ..ลบ...อยากจะบอกว่า...คนเรา...หากมีความจริงใจต่อกัน...มิตรภาพ..ก็จะยั่งยืนค่ะ...
8 พฤศจิกายน 2548 12:53 น. - comment id 536353
สวัสดีครับ คุณสุญญะกาศ..........ถูกต้องครับ คุณมองโลกได้เข้าใจเป็นอย่างยิ่ง....ยินดีที่ได้รู้จักคุณนะครับ..หวัดดีครับ พี่แก้วประเสริฐ.........ใช่ครับ ในร่างกายเราก็คือป่าช้านะครับ มีทั้งซากกุ้ง หอย ปูปลา หมูเป็ดไก่....พี่มองแบบอสุภ...คงปลงอะไรได้มากนะ...รักษาสุขภาพนะครับ หวัดดีครับ คนรู้ทัน...........ผมพยามหลีกเลี่ยงคำว่าจัญไร หรือคำอื่นๆ ที่ส่อไปในทางแง่ร้ายสุดโต่งนะครับ...คำเหล่านี้กระตุ้นอารมณ์ความรู้สึกที่เป็นปฏิปักษ์กันมากเกินไปครับ... แต่อย่างไร เราก็คิดตรงกันครับ ที่ไม่ชอบคนพาล...
8 พฤศจิกายน 2548 13:04 น. - comment id 536355
หวัดดีครับ คุณแทนคุณแทนไท...............ขอบคุณครับ ที่แวะมา ...ยินดีที่ได้รู้จักคุณ ผมก็ชอบสำนวนอ่อนหวานของคุณนะ ..เป็นผู้ชายในนี้ที่เขียนกลอนได้อ่อนหวานที่สุดคนหนึ่ง..
8 พฤศจิกายน 2548 13:08 น. - comment id 536356
หน้าส่วนตัว
หวัดดีครับ คุณราชิกา........
สิ่งที่คุณราชิกาพูดมา ถูกต้องนะครับ บางสิ่งบางอย่างต้องใช้เวลาพิสูจน์ครับ
กาลเวลายุติธรรมมากกว่า ศาลแห่งใดในโลก...ยินดีที่ได้รู้จักครับ..
8 พฤศจิกายน 2548 13:20 น. - comment id 536359
มาช้าไปนิด โดนจับไปผัดสะตอซะแหล่ว.. ..
8 พฤศจิกายน 2548 14:02 น. - comment id 536379
อยู่กลางกลางไม่ชี้ดีหรือชั่ว เป็นแค่ตัวอักษรป้อนความฝัน ดีหรือชั่วเอาใจตัวไปพัวพัน แล้วยึดมั่นว่าชั่วดีเหมือนตีตรา หวัดดีท่านDark sideฯ
8 พฤศจิกายน 2548 14:03 น. - comment id 536381
ศพอักษรนอนอืดเต็มพืดแล้ว เชิญน้องแก้วเรียกสัปเหร่อมัดตราสังข์ อย่าให้ศพเก็บกะจนน่าชัง เลือกหรือยังฝังหรือเผาอย่าเน่านาน ..มีใครบางคนมุดป่าช้านำหน้ามาตรงนี้ ..ดีใจจังที่ป่าช้ายังไม่แตก แวะมาฝากไว้อีกศพนะคะ ....
8 พฤศจิกายน 2548 14:36 น. - comment id 536386
อมยิ้มกับความคิดเห็นของพี่ดอกแก้ว .. :) และก็ยิ้มร่ากับคำตอบของคุณdark .. อย่างน้อย อัลมิตราก็พอเห็นความรู้สึกลาง ๆของคุณ การยกคำมาเปรียบเทียบแสดงให้เห็นถึงจินตนาการอันกว้างไกล ไร้ขอบเขตจำกัด ซึ่งผู้อ่านสามารถแตกยอดความคิดไปได้เช่นกัน บางคราวที่ตัวอักษรไปสะกิดใจผู้ใด ก็ทึกทักว่าเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ แต่ถ้าอักษรจืดชืด เหมือนข้าวแห้ง ๆ อ่านแล้วก็ชวนง่วง ถ้าเป็นหนังสือ คงไม่พ้นถูกค้างคาหิ้งจนฝุ่นเขรอะ ตัวอย่าง เอาแบบเล่นเกมส์ลูกเสือเลยนะคะ เล่นกันกลางป่าช้านี่แหล่ะ มีกลุ่มลูกเสือหมู่หนึ่ง จำนวน 10 หน่วย ยืนกระจัดกระจายตามจุดที่กำหนด นายหมู่ได้รับมอบหมายให้อ่านอักษรบางอย่างที่ผู้กำกับลูกเสือเขียนใส่กระดาษ .. ด้วยเวลาจำกัด ด้วยสติปัญญาที่พอมี นายหมู่ก็ต้องทำอย่างสุดความสามารถ และก็วิ่งกระหืดกระหอบมายังลูกหมู่ จากนั้น ลูกหมู่ก็รับฟังความที่นายหมู่อ่านตัวอักษรมา มีบ้างที่ตกหล่น มีบ้างที่เติมแต่ง ...ไปเรื่อย ๆ จนกระทั่ง ถึงรองหัวหน้าหมู่ ที่อยู่ลำดับสุดท้าย เชื่อเถอะว่า .. ทุกหมู่ มีเรื่องฮา .. ลองให้รองหัวหน้าหมู่เขียนสิ่งที่รับฟังรับรู้มาเป็นทอดๆลงกระดาษ บางที คนละเรื่องเดียวกันกับนายหมู่ต้นขั้วเชียวค่ะ จบจากตัวอย่างมาถึงนอกตัวอย่างบ้าง .. อัลมิตรา เขียนมาเยอะ เยอะนี่ไม่ใช่คุณภาพนะคะ แต่หมายถึงปริมาณต่างหาก คนเขียนเยอะ ก็ไม่ใช่หมายความว่าเขียนได้ดี แค่อยากเขียนและมีโอกาสเขียนบ่อยเท่านั้น แต่จะเอาดีได้หรือเปล่านั่นอีกเรื่อง ทีนี้เข้าประเด็นล่ะ หากไปอ่านงานเก่า ๆ ของอัลมิตราจะเห็นว่า เขียนไปเรื่อย เรื่องนั้น เรื่องนี้ บางทีเขียนเรื่องเศร้า แล้วก็มาเรื่องบ้าบอ จากนั้นวกมาเรื่องธรรมชาติ พลิกมาเรื่องปรัชญาบ้าง ยังหาแนวถนัดของตนเองไม่ด้เลย นี่คือ จุดบอดของอัลมิตรา ตรงนี้หาตัวเองไม่เจอ .. แต่ก็แปลก ทุกที ที่เขียนหนัก ๆ คล้าย ๆ กับแนวของคุณวันนี้ เขียนเชิงอุปมาอุปไมยอะไรสักอย่างในเชิงเสียดสีสังคม นั่นล่ะ ได้เรื่องประจำ .. แต่ก็เหมือนกับวัดผลให้ตัวเองด้วยนะคะ .. สงสัยจะเอาดีทางด้านนี้ได้ ประเภทที่ว่า โชคดีสำลีแปะหัว .. จะว่าไปแล้ว ยังมีอีกหลายชิ้น ที่เขียนแล้วถูกพับเก็บไว้ มีคนเดียวที่จะกำชับอัลมิตราได้ ก็น่าจะเป็นครูของอัลมิตรา แต่กระนั้นเหอะ จอมแหกกฏ ก็คงไม่พ้นอัลมิตราอยู่ดี ค่ะ :)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
