ทำไมต้องเจ็บลึกถึงปานนั้น ใจมิสร้างอย่างวันต่อวันได้ เธอเหงาฉันเหงาสักเท่าไร หัวใจมิใช่สร้างเพียงวันเดียว เจ็บลึกให้ใครหัวเราะเยาะง่าย สุดท้ายก็ไม่แม้แลเหลียว เธอคงร่ำน้ำตาอาดูรดายเดียว โปรดเคี่ยวกรำหัวใจให้ดี โลกสวยด้วยฉันเธอพันผูก ใครผิดถูกปลูกฝังไว้ไยหลีกหนี หัวใจใครมักง่ายร้ายสิ้นดี คุยกันให้มีหวังที่เพริศพราย........ รู้มานานว่าผ่านเจ็บแผลเย็บลึก ไห้..รู้สึก..ผลึกตำ..จำ...ใจหาย ต้องยอมรับความจริงยิ่งนิยาย สิ่งสุดท้ายกลายกลับซับน้ำตา เราคือเรา..อาจเขลาคิดพิศวาส หัวใจพลาดวาดเหเสน่หา หัวใจนี้ยังมีมนต์ดลรักมา ซึ้งวิญญารู้ค่ารักรู้จักวาง หลับให้สุขทุกข์ให้พอ..ขอคิดใหม่ เติมหัวใจให้เกินอย่าเมินหมาง เดือนยังพราวดาวยังพุ่งฟ้า...รุ่งราง เย็นน้ำค้างวางอารมณ์..อาลัย จากหัวใจใครคนเก่าเศร้ามาก่อน เคยเร่าร้อนตอนดึกลึก..ร่ำไห้ ไม่มีแล้วแก้วมณีเร้นหนีไกล มิร่ำไรใจซม..ละ...ร่มเย็น แสนคิดถึงตรึงไว้ในดวงจิต แสนเจ็บพิษรักปิดไว้มิให้เห็น แสนรำพึงซึ้งน่าน้ำตากระเด็น แสนที่เป็นเช่นนี้....คืนหนี้กรรม
เพียงพลิ้ว 22 พ.ย. 2548 08:45 น. - ID 83624 
1458
24
0
22 พฤศจิกายน 2548 09:39 น. - comment id 539753
เป็นอะไร...ให้เธอได้ทุกอย่าง แค่เธออ้าง..บอกมาจากใจเท่านั้น ขอเพียงเธออย่าจืดจางต่อกัน เข้าใจ..และให้ฉันมีความสำคัญกับเธอ ยอมทนเจ็บเหน็บจิตเพราะพิษรัก ตรึงสลักแก่นทรวงก็ยอมพร้อมเสมอ รักที่มีมอบตอบแทนแม้นละเมอ ยอมเพื่อเธอ..คนเดียวนี้นิจนิรันดร์ หากวันใดเธอรู้สึกเหงา...ท้อถอย ฉันจะคอยเป็นกำลังใจและปลอบขวัญ ถึงเราจะห่างกันไกลในบางวัน แต่ฉันก็เป็นทุกสิ่งที่...ปรารถนาให้เหมือนเดิม.. เจ็บนี้อีกนาน.......เจ็บนี้ไม่ลืม.....เจ็บลึกกว่าเคย..........เจ็บช้ำกว่าใคร เกินกว่าใครยอมฉันยอมเจ็บปวด ยอมร้าวรวดอุรา ยอมแม้รักจะพาไปเข่นฆ่าเย้ยหยันเล่น .... เจ็บแค่นี้จิ๊บจ๊อยจ้ะน้องสาว..
22 พฤศจิกายน 2548 09:52 น. - comment id 539756
ฉันวันนี้...มีเพียงร่างร้างดวงจิต ซากชีวิต...ไร้สำนึกรู้สึกเฉย ลมหายใจ...ลอยเลื่อนเหมือนอย่างเคย ปล่อยระเหย..สลายมลายลง ลมรักร้าย ร้อยเล่ห์เสน่หา ลวงอุรา หลอกใจให้ไหลหลง แล้วลมรัก สลายไม่มั่นคง มลายลง กับสายธารกาลเวลาเป็นกำลังใจให้น้องฉ๊านนนนนนนนนนนน
22 พฤศจิกายน 2548 10:25 น. - comment id 539767
แวะมาส่งกำลังใจค่ะ .+**+.+***+.ทำไมต้องเจ็บลึกถึงปานนั้น.+***+.+**+. โดนค่ะ....
22 พฤศจิกายน 2548 11:11 น. - comment id 539786
ความรู้สึกบอบบางอย่างแพรไหม เมื่อโดนไฟก็เป็นจุลกลายผุ่นผง รักแสนหวานถึงกาลปิดฉากลง นั่นก็คงเหมือนแพรไหมไหม้ไฟพลัน สวัสดีค่ะหมูน้อย....
22 พฤศจิกายน 2548 11:43 น. - comment id 539799
แกล้งได้เนียนมั่กๆ ค่ะ .. ....
22 พฤศจิกายน 2548 12:05 น. - comment id 539808
เจ็บลึกให้คิดตรึกระลึกถึง นั่งรำพึ่งน้ำตารินหลั่งไหล เป็นเคราะห์กรรมของเราหรืออย่างไร ต้องมาใช้หนี้เวรที่ผูกพัน เป็นกลอนที่โดนใจมากๆเชียวค่ะ
22 พฤศจิกายน 2548 12:09 น. - comment id 539813
.. บีบหัวใจกันจังค่ะ... งานนี้... อย่าหมดกำลังใจนะคะ..
22 พฤศจิกายน 2548 12:24 น. - comment id 539821
ลึกสุดใจเลยอะป่าวครับ...
22 พฤศจิกายน 2548 12:42 น. - comment id 539845
เฮ่อ...เจ็บลึกขนาดนี้ บรรยาย 3 วันก็ม่ายหมดเนอะคับ อิอิอิ
22 พฤศจิกายน 2548 12:55 น. - comment id 539863
มาช่วยให้พี่สาวหายจากอาการเจ็บครับ
22 พฤศจิกายน 2548 13:30 น. - comment id 539893
แวะมาช่วยถอนพิษรักที่คลั่งฝั่งทรวงคะ กลอนเศร้าจังเลย สู้ ๆๆ นะ
22 พฤศจิกายน 2548 13:32 น. - comment id 539895
มาช่วยส่งสำลี ปลอมให้ค่ะ ก็แกล้งนี่นา
22 พฤศจิกายน 2548 13:35 น. - comment id 539897
สู้สู้...ชีวิตนี้ยังมีอะไรอีกมากมายให้ต้องต่อสู้จ้าาาาาาเพียงพลิ้ว
22 พฤศจิกายน 2548 14:16 น. - comment id 539912
จากหทัยเราวันเก่าเศร้ามาก่อน ไม่ผันผ่อนจรจากลำบากเห็น พิษความรักเน้นจิตพินิจเป็น ความลำเค็ญช้ำในหทัยตรมมาเศร้าเป็นเพื่อนแล้วกัน พี่เองก็เศร้า ๆ ใคร ๆ เขาก็ไม่รัก อิอิ
22 พฤศจิกายน 2548 14:51 น. - comment id 539922
สวัสดีค่ะพี่สาวสุดที่รัก สิ่งดีดี...มีให้..ไร้ความหมาย รักที่ชาย..เคยบอก...แค่หยอกเล่น เพียงลมล่อง...พัดใจแหลก..แตกกระเซ็น ดึกรุ่งเย็น......โหยหา...รอยอาลัย เจ็บลึกลึก....ผนึกใจ....ให้ร้าวรวด แสนเจ็บปวด....เพราะรัก...แทบตักษัย ครารักหวาน...มิไต่ถาม...หลงความนัย จึงพบภัย...เพราะรัก..ให้หนักทรวง ฉันเจ็บมาก...เท่าไร..เธอไม่รู้ ฉันอดสู....ทุกข์ใจ...อย่างใหญ่หลวง ฉันสาหัส....เพราะรักขม...ต้องลมลวง ฉันติดบ่วง...ชีวิต..จิตระทม เมื่อไรกัน...จะลืม..รักดื่มด่ำ ฤาต้องช้ำ..กินน้ำตา...จนสาสม คลื่นความเจ็บ..ย้ำเตือน..เหมือนสายลม รักขมขม...เพราะลมลวง...ติดบ่วงมาร สาเหตุแห่ง..ทุกข์นั้น...คือฉันเอง เฝ้าข่มเหง....หลอกอุรา...ว่ารักหวาน สมน้ำหน้า...ใจหมอง....ต้องร้าวราน เกินประสาน....ดวงใจ..ให้เหมือนเดิม เจ็บนี้ไม่มีวันจางค่ะพี่สาว ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ กานต์จะสู้ค่ะ..แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆสวัสดีค่ะคุณนางสาวใบไม้ ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ ทุกวันนี้ยังตอบไม่ได้เลยค่ะว่า..ทำไม
สวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว เจ็บลึกกว่าใครเขาไม่รัก มิอาจหักหัวใจให้ลืมเขา ใจหนอใจใยดื้อเราคือเรา ที่ต้องเศร้าถูกผู้ร้ายทำลายใจ ขอบคุณนะคะพี่ดอกแก้ว
22 พฤศจิกายน 2548 15:05 น. - comment id 539926
สวัสดีค่ะคุณตาบินเดี่ยวฯ ลึกสุดดดดดดดดดดดดดใจเลยค่ะ เจ็บไม่มีวันจางไงคะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณปักษาวายุ ถ้าจะบรรยายความเจ็บ คงใช้เวลาหลายปีค่ะ คุณจะตามอ่านหรือเปล่าล่ะคะ อิอิ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะน้องชายซิลเวอร์ เห็นหน้าน้องชาย คงามเจ็บหายลงไปมากเลยค่ะ...ยิ้มได้แล้วด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณแอ๊ปเปิ้ล ขอบคุณค่ะ จะถอนได้ไหมน้อเปิ้ล เจ็บลึกขนาดนี้..ใช้เวลานิดจ้ะ สู้ๆๆๆๆๆจ้ะ สวัสดีค่ะคุณพี่ทิกิ แหม..... แกล้งเจ็บแต่ทำไมน้ำตาไหลนะคะ อิอิ ยังยิ้มได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณแก้วนิดา ค่ะ จะทำตามที่คุณบอกค่ะ ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะพี่ตูน ผู้หญิงไร้เงา น้ำหน้าเราค่าน้อย แค่กา อุตส่าห์รักโหยหา ห่วงเฝ้า ทำตัวหมดราคา อายยิ่ง คิดมากน้ำตาเคล้า หมดสิ้นยางอาย ขอบคุณค่ะพี่ตูน ไม่ให้เป็นเพื่อน อิอิ พี่ชายเค้ารักตัวเองออก ไม่เศร้าแน่นอน เค้ารับรอง อิอิ
22 พฤศจิกายน 2548 15:35 น. - comment id 539950
เจ็บลึก ข้างใน มิอาจกล่าวอ้างออกมได้ ^_^
22 พฤศจิกายน 2548 16:42 น. - comment id 539979
เพราะเรื่องร้าวรานร้าวจึงเจ็บลึก แผลในทรวงเสียดสึกจนชาด้าน ใจเจ้ากรรมโดนผลานเมื่อวันวาน แล้วเธอล่ะ จนปานนี้ เจ็บบ้างไหม เจ็บหรอ ไปหาหมอยัง อย่าลืมล้างแผลให้สะอาดนะ เดี่ยวเป็นบาดทะยัก
22 พฤศจิกายน 2548 17:36 น. - comment id 540000
อืมมม คิดถึงนะ จะเจ็บจริง เจ็บเล่น ก็ดูและตัวเองนะ หนาวแล้ว ระวังผิวแตก เจ็บจริงเชียวละ
22 พฤศจิกายน 2548 18:09 น. - comment id 540017
เจ็บลึก .. ลึก ขนาดไหนค่ะพี่กานต์ ท่าทางจะลึกมากซะด้วย คิดถุงนะคะ ..... ดูแลตะเองดีดี น๊า เพราะว่าคนน่าดีเป็นห่วง
22 พฤศจิกายน 2548 21:09 น. - comment id 540087
น้องช้าง เจ็บลึกนัก ก็ปล่อยให้เวลา มันถมจนเต็มจ้า
23 พฤศจิกายน 2548 08:43 น. - comment id 540170
สวัสดีค่ะน้องแวว ลอยไปลอยมา จริงค่ะ แต่อยากระบายออกมาบ้าง เผื่อจางลง ขอบคุณนะคะสวัสดีค่ะน้องงุงิ สาวดำรำพัน เจ็บจนบรรยายไม่ถูกค่ะ ดูแลตัวเองนะคะ พี่ไม่อยากให้เราเจ็บเลยน้า คิดถึงเจ้าเสมอแหละน้องสาวตัวดี ขอบใจจ้า
23 พฤศจิกายน 2548 12:09 น. - comment id 540237
หน้าส่วนตัว
สวัสดีครับน้องกานต์คนดี
เยี่ยมมากครับมู๋กานต์ ปลอบใจคนแก่ได้ดีนักเชียว
ไม่มีใครอยากจะซึมเศร้าหรอกครับ แต่มันอดที่จะเศร้า
ไม่ได้ ไม่อยากคิด แต่ก็อดคิดไม่ได้ เศร้า เหงา เจ็บ
ปวดทุกครั้งที่พี่คิดถึงคนไกลของพี่ อยากจะหนีให้พ้นอารมณ์ความ
รู้สึกนี้นะครับ แต่มันฝังอยู่ที่ใจดวงนี้ พี่ก็ทำได้แค่ยอมรับมัน
หนาวแล้ว ดูแลสุขภาพด้วยนะคนดี...โชคดีจร๊ะ
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
23 พฤศจิกายน 2548 12:15 น. - comment id 540241
คนเขียนยังไม่เจ็บปานนั้น... คนแปะเจ็บได้ไง...ฟะ ขี้โม้เอ๊ยยยยยย.....
23 พฤศจิกายน 2548 12:54 น. - comment id 540270
เจ็บลึกแบบนี้ จะใช้ยาอะไรดีนะจึงจะรักษาได้ ส่งยาใจให้แล้วกันนะคะ
23 พฤศจิกายน 2548 13:11 น. - comment id 540278
สวัสดีค่ะพี่เมกกะที่น่ารักของหมูกานต์ พี่เมกอย่าเศร้า อย่าเหงามากนะคะ เอาเป็นว่าเหงาเป็นบางครั้งบางคราวนะคะพี่ชายที่แสนดี ถ้าพี่ยอมรับความเจ็บปวดได้ สักวันคงจะจางลงนะคะ อย่างไรหมูน้อยของพี่ชายก็เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ดูแลตัวเองนะคะ เดือนหน้ากานต์ยังมีเวลาน้อยลงกว่านี้ค่ะพี่เมก รักษาสุขภาพนะคะสวัสดีค่ะคุณเพรง.เพยีย ขอบคุณนะคะ ยาใจ...สักวันคงหายดีค่ะ คุณน่ารักเสมอนะคะ
23 พฤศจิกายน 2548 17:51 น. - comment id 540423
อยากจะร้องไห้มาก ๆ เลยอ่ะมู๋ แต่ไม่กล้า กลัวเสียชื่อชายไทย ช่วงนี้ พี่เมกเป็นอะไรไม่รู้ คิดถึงคน บนฟ้ามากมายเหลือเกิน อยากไปหา อยากรับรู้ในสิ่งที่เขาเป็น เขาไปเกิดเป็น อะไรนะ อยากรู้ไปหมด เฮ้อออออ เศร้ามากเลยมู๋ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
23 พฤศจิกายน 2548 21:28 น. - comment id 540482
..เรนคิดถึงพี่สาวคนน่ารัก..นะคะ..แบบเรนอยากให้พี่สาวของเด็กชายคนนั้น ยิ้มสวยๆกับเรน.. อีกครั้ง ..นะคะ..
.. .. ยิ้มกับเรน.. พี่ฟ้าก็คง..ไม่อยากเห็นพี่เมกเศร้าแน่ๆเลย.. ตอนนี้พี่ฟ้า.. อยู่บนฟ้าที่บ้านดาวของเรน.. ...
24 พฤศจิกายน 2548 08:31 น. - comment id 540577
สวัสดีค่ะพี่เมก...ผู้ชายอารมณ์ดี อยากร้องไห้ก็ร้องไปเลยค่ะพี่เมก ร้องไห้ให้พอ แต่หลังจากนั้นพี่เมกต้องกลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิมนะคะ ไม่เอาค่ะอย่าอ่อนแอ อย่าคิดมาก พี่ชายของกานต์เข้มแข็งเสมอ คนดีของพี่เมกน่ารัก...เธอคงได้เป็นนางฟ้าแน่ๆค่ะ พี่เมกอย่าเศร้านะคะ เดี๋ยวหมูกานต์สมน้ำหน้านะคะ เดินทางปลอดภัยนะคะ อย่าลืมหนมมาฝากน้องนะคะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ พี่เมกสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สู้ตาย อย่าร้องน้า เดี๋ยวกานต์ร้องตาม
24 พฤศจิกายน 2548 11:40 น. - comment id 540668
งือ ครายมาแกล้งยายเราหว่า เด็วจาไปอัดให้น้วมเลย แง่งแง่ง เจ็บลึกลึก เจ็บแล้วจำ เจ็บจนชิน บาดแผลกิน ลึกกลาง หัวใจฉัน แปลความเศร้า ร้าวราน ทุกสิ่งพลัน เป็นพลัง ให้ฉัน ก้าวต่อไป /*/เป็นกำลังใจให้ยายคนดีเสมอค่ะ ^^
24 พฤศจิกายน 2548 20:57 น. - comment id 540959
เจ็บแล้วต้องจดจำ ซึมลึกล้ำรีบไถ่ถอน สละตกตะกอน อย่าคั่งค้างกลางใจเลย ก็ไม่ค่อยได้มีเวลามาสักเท่าไหร่ จึงไม่มีกลอนใหม่มาออก มาพักหลังพี่ชัยเจอะแต่น้องกานต์คนเศร้าเป็นประจำ
25 พฤศจิกายน 2548 08:30 น. - comment id 541049
สวัสดีค่ะอาร์ดิน หลานรัก ยายดีใจจ้าที่หลานมาเยี่ยม สอบเป็นไงบ้างค่ะ คิดถึงหลานเสมอจ้า เจ็บลึกลึก....รู้สึกแย่..แม้นานเนิ่น เจ็บจนเกิน..ทนไหว..แล้วใจเอ๋ย เจ็บเพราะขาด...อกอุ่น..คนคุ้นเคย เจ็บสังเวย...ความเศร้า..ถูกเขาลืม ขอบคุณมากจ้ะหลานรัก
28 พฤศจิกายน 2548 19:59 น. - comment id 542280
กลับมาแร่ะมู๋ ฮิๆๆ สุขใจจังเยยยยย คิกๆ
สาวสวย ๆ อ่ะมู๋ น่ารักมากกกกกกกกกกกกก
ป๋าม่ะอยากกลับเล้ย ฮิๆๆๆ ว่าจะอยู่ที่นั้นแว้วแร่ะ
แต่กลัวมู๋คิดถึงจนพุงแตกตาย เลยต้องกลับมาย่ะ จิ๊จิ๊
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
29 พฤศจิกายน 2548 08:14 น. - comment id 542390
สวัสดีค่ะพี่ป๋าเมก มาแล้วก็เอาหนมมาให้น้องนุ่งสิยะ เอามาเลย รออยู่น้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
