วังวนปนเหงา

แก้วประเสริฐ


                  วังวนปนเหงา
       คราบวังวนปนเศร้าช่างร้าวจิต
เสมือนลิขิตฟ้าดินทั้งสิ้นผอง
สิ่งผันผวนวิปริตเข้าปิดครอง
ดั่งสีทองผ่องจ้าลับคลาไคล
       อนาถแท้ทะเลเอ๋ยที่เคยเห็น
น้ำกระเซ็นเป็นฟองละอองใส
รุ้งตะวันทาบฟ้าแลหาไกล
สะท้านใจวังสวรรค์ที่ฉันเพลิน
       ณ ริมหาดคราคล่ำสำเนียงเสียง
นกบินเลี่ยงขอบผามาแก่งเขิน
ทะเลสาดระลอกกระฉอกเกิน
ตามซอกเนินเป็นฝอยทยอยทบ
       บัดนี้หนอเหลือไว้เพียงในฝัน
คลื่นลมสั่นน้ำเซาะเจาะตลบ
อดีตกาลผ่านไปไม่เหลือครบ
ตำนานลบจมทรายดุจคล้ายลม
       แต่ความหลังฝังใจดั่งได้ผนึก
สิ่งรู้สึกช่างกระไรสู่ใยขม
เมื่อไหร่หนอย้อนเวลามาเชยชม
อภิรมย์สมสร้างระหว่างเรา
       ทะเลเอ๋ยเห็นอยู่เมื่อสู่วิถี
ลมที่มีหาดงามเมื่อยามเฉลา
คลื่นซัดทรายสู่แก่งแฝงบางเบา
คงเหลือเงาฝังลึกตรึกใจจำ.
         *  แก้วประเสริฐ. *
				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    18 มกราคม 2549 12:15 น. - comment id 553948

    อัลมิตราบอกกับตัวเองว่า ..
    
    สิ่งที่สวยงามก็จะเก็บไว้เป็นที่ระลึก
    และสำหรับบางอย่าง 
    อัลมิตราก็เลิกคาดหวังที่จะเห็นสิ่งที่เป็นไปในทางที่ดี
    
    ทำใจให้ยอมรับ กับสิ่งที่เกิดขึ้น
    เพราะว่า เราไม่อาจกลับไปแก้ไขอดีต
    
    มีความจริงอยู่ว่า ..
    ไม่ใช่ทุกครั้งที่ปรากฏตัวจะพบแต่ความสุข
    แต่ความจริงก็ยังมีอีกว่า ..
    หากมิฉะนั้นแล้ว เราก็ไม่อาจหยั่งรู้ธาตุแท้ในหัวใจของใครได้ เช่นกัน
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
  • เจ้าพานทอง

    18 มกราคม 2549 13:27 น. - comment id 553954

    3.gif
    
    ความหลังคือสิ่งสวยงามที่น่าจดจำขอรับ
  • ลมรำเพย

    18 มกราคม 2549 13:44 น. - comment id 553955

    **ทะเลงาม กับความหลัง**
    
    เข้ามาอ่านกลอนงามเช่นเคยค่ะ
    
    11.gif36.gif
  • แมงกุ๊ดจี่

    18 มกราคม 2549 14:49 น. - comment id 553968

    สวัสดีค่ะ   คุณแก้วฯ
    
    วนเวียนเปลี่ยนจากเหงาเป็นเศร้าแทน
    ไร้อ้อมแขน...คนรู้ใจในวันเหงา
    จำตอ้งทนหม่นทนหมองเศร้า
    ไร้เงาเขา...ร่วมเรียงเคียงมองจันทร์....
    
    
    จากเหงา...ก็มาเป็นเศร้า...
    ทำอย่างไร ?   จึงจะไม่คิดหลอกตัวเองน้า...
    รักษาสุขภาพนะค่ะ  คิดถึงและเป็นห่วงเสมอค่ะ
  • ณ เพรียกไพร

    18 มกราคม 2549 16:07 น. - comment id 553990

    กลอนเพราะมากนะครับ เดี๋ยวสักพักผมจะกลับมาแต่งด้วย ตอนนี้ยังไม่พร้อม
    vwlogistic@hotmail.com
  • แสงไร้เงา..เช่นเคยค่ะ..

    19 มกราคม 2549 00:48 น. - comment id 554041

    เข้ามาอ่านกลอนงามงามของคุณแก้วประเสริฐ....36.gif16.gif36.gif
    
    
    
                          รักษาสุขภาพนะค่ะ
                                          36.gif
  • ร้อยแปดพันเก้า

    19 มกราคม 2549 08:18 น. - comment id 554072

    สวัสดีครับ คุณแก้วประเสริฐ46.gif
    
    ป่านนี้หายเหงาหรือยังหนอ..
    
    บัดนี้หนอเหลือไว้เพียงในฝัน
    คลื่นลมสั่นน้ำเซาะเจาะตลบ
    อดีตกาลผ่านไปไม่เหลือครบ
    ตำนานลบจมทรายดุจคล้ายลม
    
    ชอบบทนี้อะครับ36.gif
  • แก้วประเสริฐ

    19 มกราคม 2549 09:50 น. - comment id 554094

    36.gif  คุณ อัลมิตรา
    
             ยอดหญิงครับ...อันที่จริงผมเขียนกลอนนี้หาใช่จะทำให้ใคร
    กระทบจิตใจใครไม่นะครับ  เป็นเพียงแต่ว่าเกิดนึกถึง
    สถานที่อันงดงามเท่าที่ผมเคยเห็นมา เลยเขียนไปตามแรงฝัน
    ซึ่งผ่านมานานพอสมควร สิ่งใดผ่านไปแล้วก็ปล่อยให้ผ่านไปเป็นอดีตกาล
    อย่าหวนกลับมาเพียงแต่จดจำสิ่งดีงามไว้เถอะครับ
    สถานอันสวยงามหาใช่เหตุไม่ ซึ่งผมคงอาจจะไม่ได้ไปอีกแล้ว
    จึงได้เพ้อฝันไปตามใจปรารถนาครับ
    ขอบคุณที่ยอดหญิงได้มาเยี่ยมและฝากวจีไว้นะครับ
    ขอบคุณ  รักเสมอ
    
                    16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    19 มกราคม 2549 09:52 น. - comment id 554096

    36.gif  คุณ เจ้าพานทอง
    
          ครับความหลังอันเป็นสถานที่อันงดงามสวยตระการเช่นนี้
    ย่อมทำให้เกิดความสุขใจได้อย่างยิ่งครับ ขอบคุณ
    
                         16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    19 มกราคม 2549 09:56 น. - comment id 554099

    36.gif   คุณ ลมรำเพย
    
           ใช่ครับทะเลงามสถานอันน่าจดจำ หากคุณมีโอกาส ผมขอแนะนำลองไปทัศนาสักครั้ง
    แล้วจะเกิดมโนภาพอันซึ้งตรึงใจครับ  ตรงกลางเป็นบ้านพัก ซ้ายมือแนบติดภูเขา บนภูเขามีสัตว์ต่างๆ ขวามือเป็นต่อจากบ้านพักลาดลงไปเป็นหาดทราย
    ที่สะอาดทอดยาวไปสู่ทะเลที่มีคลื่นลมแรงพอสมควร
    เหมาะกับการเล่นน้ำเป็นที่สุด ตอนเย็นๆจะเกิดเป็นรุ้งตะวันทาบขอบฟ้า
    หากไปตอนข้างขึ้นจะเห็นจันทร์ทอแสงนวล
    แสงจะกระทบผิวน้ำงามจริงๆครับ นี่แค่เล่าตามที่ผ่านมาครั้งแรกในชีวิต
    และคิดว่าหากมีโอกาสจะไปแต่คงจะยากครับ
    ขอบคุณมากครับ อย่ารำคาญเสียก่อนในการเล่าให้ฟังนะครับ
    
                      16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    19 มกราคม 2549 10:00 น. - comment id 554101

    36.gif  คุณ แมงกุ๊ดจี่
    
           สวัสดีครับ...สิ่งสัมผัสจากเหงาย่อมผันสู่ความเศร้า
    เป็นธรรมดาของชีวิตเยี่ยมพวกเรา บางครั้งทั้งๆที่สุขก็ยังคลุกกับมันเสมอๆนะครับ
    รักและคิดถึงคุณเสมอมา ขอบคุณครับ คุณที่น่ารัก
    
                      16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    19 มกราคม 2549 10:05 น. - comment id 554103

    36.gif   คุณ ณ เพรียกไพร
    
             มาเถอะครับมาสร้างจินตนาการอันสดสวย
    ฝากไว้ในกลอนย้อนหัวใจในความรำลึกประทับไว้
    ในอักษราของท่านเถอะครับ ขอบคุณมากครับ
    
                    16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    19 มกราคม 2549 10:07 น. - comment id 554104

    36.gif   คุณ แสงไร้เงา
    
          เพียงยลพบกับคุณก็แสนจะอบอุ่นใจเสมอครับ
    และยังห่วงใยสุขภาพทำให้ยิ่งเกิดประกายฉายแสง
    แห่งความงดงามเสมอด้วยแสงทองผ่องพรรณรายครับ
    ขอบคุณมากครับ
    
                       16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    19 มกราคม 2549 10:10 น. - comment id 554106

    36.gif  สวัสดีครับ คุณ ร้อยแปดพันเก้า
    
            ความเหงาคลุกเคล้าความเศร้ามีแก่ผมเสมอมา
    ยากจะหลุดพ้นไปได้ครับ แต่ก็ช่วงระยะเวลาอันสั้นๆ
    เท่านั้นครับ เนื่องจากแรงจูงใจที่สร้างกำหนด
    บังคับไว้จึงผ่อนคลายได้เสมอๆครับ  กลอนทุกบทตอน
    ผมมักจะกลั่นออกจากใจผมเองเสมอๆมาย่อมมีทั้งดีและ
    ไม่สดสวยเท่าไหร่ครับ เพียงแต่เขียนไว้แก้เหงาและฝึกสมองเรามิให้
    ต้องห่อเหี่ยวเท่านั้นเองครับ ขอบคุณมากครับ
    
                    16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน