หน้าส่วนตัว
ฉากแรก
ห้องว่าง กว้างใหญ่ ไร้สรรพเสียง
คงมีเพียง ตัวฉัน นั้นยืนอยู่
กับน้ำตา พร่างพราว ลงกราวกรู
ให้รับรู้ ความเศร้า เหงาในใจ
ห้องเงียบ คนเงียบ หัวใจร้อง
ประกาศก้อง เพราะเจ็บช้ำ จึงร่ำไห้
แม้ห้องเงียบ แต่ใจร้อง ก้องห้องใจ
ระทีกสั่น หวั่นไหว ในใจตน
ฉากสอง
เพื่อนหลายคน เข้ามา เช็ดน้ำตาให้
พร้อมปลอบใจ จนหาย คลายสับสน
ห้องที่เงียบ กลับดัง ด้วยผู้คน
คลายกังวล หมดเศร้า เหงาหายไป
ภายในห้อง หลากสำเนียง เสียงสังสรรค์
บ้างคุยกัน บ้างเล่น ในห้องใหญ่
แต่สี่งหนึ่ง ที่เงียบ คือเสียงใจ
กลับไม่ร้อง ก้องไป อย่างใจเคย
รำพัน
ยามห้องเงียบ ใจกับร้อง ต้องเป็นทุกข์
ยามสนุก กลับเงียบไป หนอใจเอ๋ย
ฤาความหมาย คำว่าเงียบ ใช้เปรียบเปรย
มิเคยเลย จะเป็นจริง ทุกสิ่งอัน
ร้อยฝัน 12 ก.พ. 2549 12:54 น. - ID 86460 
1268
3
0
12 กุมภาพันธ์ 2549 21:30 น. - comment id 560455
มาตอบ.... คำถาม.... ก็คงเหมือน.... ยามอยู่ท่ามกลางผู้คน..มากมาย... แต่เหงาใจลึก..ๆ ประมาณนั้นรึปล่าว? คิดถึงเจ้าอ้อย...
13 กุมภาพันธ์ 2549 01:35 น. - comment id 560478
สวัสดีค่ะคุณร้อยฝัน ใช่นะค่ะ บางทีอยู่กลางฝูงชนมากมาย บางทีใจกับเงียบสงบได้ บางทีนั่งอยู่ในห้องคนเดี่ยว ใจกลับสับสน คิดมากฟุ้งซาง....
14 กุมภาพันธ์ 2549 07:57 น. - comment id 560661
ใจเอ๋ยใจอ้างว้างยังห้องกว้าง งามสุดสล้างกว้างใหญ่ไม่หรรษา น้ำตาล่วงพราวพร่างครั้งเยือนมา เมื่อพบว่ามีแต่ฉันนั้นคนเดียว.
แก้วประเสริฐ
14 กุมภาพันธ์ 2549 12:33 น. - comment id 560732
ถ้าเขาเข้าไปกันแล้วปิดห้องเงียบก็อย่าไปกวนเขาเลยนะ อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2549 00:10 น. - comment id 562036
คิดถึงพี่ภูเหมือนกันค่ะ ความเงียบที่ไม่เคยเงียบค่ะ เวลาที่ห้องเงียบใจไม่เงียบ เวลาที่ห้องครึกครื้น ใจกลับเงียบงัน ค่ะ แสงไร้เงา ร้อยฝันเองก็คิดเช่นนั้น จริง ๆ แล้วชื่อเรื่องจริง ๆ ตั้งใจให้ชื่อเงียบ แต่เป็นเพราะเบลอหรืออย่างไรไม่ทราบ พิมพ์เป็นถาม มาดูอีกครั้งมีคอมเมนต์แล้ว ก็เลยปล่อยค่ะ ขอโทษนะคะ ขอบคุณค่ะคุณลุงแก้ว ไม่ว่าที่ไหน หัวใจไม่เคยเงียบค่ะ (เต้นตลอดค่ะ) รักษาสุขภาพนะคะ อื้อ เขาอาจจะนอนหลับกันแล้ว ไม่ควรกวนใช่ไหมคะ ขอบคุณค่ะคุณฤกษ์
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
