ไม่มีเดือนไร้ดาวบนราวฟ้า เพราะเมฆาบดบังทั้งเวหน รัตติกาลหมองคล้ำดำมืดมน พลันสายฝนพร่างพรูสู่ผืนดิน มีแค่เสียงคลื่นโหมโถมเข้าฝั่ง ทะเลคลั่งปรวนแปรกระแสสินธุ์ คอยซัดสาดหาดทรายให้ได้ยิน กระทบหินแตกฟองละอองพราว ค่ำคืนไหนจะเหงาได้เท่านี้ ดวงฤดีชอกช้ำซ้ำเหน็บหนาว มีแค่เทียนเปล่งแสงแวมวับวาว ในคืนร้าวกลืนกล้ำเพียงลำพัง เพียงร่างกายเปลี่ยวเปล่าเหลือเท่านี้ ลากฤดีรันทดใกล้หมดหวัง เอาความทุกข์ถาโถมโหมประดัง เพื่อมานั่งให้ทะเลเห่กล่อมใจ ขอสายน้ำพัดพาโศกาสิ้น จงกลืนกินสู่มหาชลาศัย ขอผืนทรายซึมซับโศกาลัย เหลือเอาไว้แค่ฝันเท่านั้นพอ
เรไร 17 ก.พ. 2549 19:37 น. - ID 86700 
1505
2
0
17 กุมภาพันธ์ 2549 19:55 น. - comment id 561683
ได้ยินเสียงคลื่นกระทบฝั่งเลยล่ะค่ะ ถ้าความทุกข์....บรรเทาได้ง่ายๆก็คงดี ชอบบทกลอนของคุณจังค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2549 20:11 น. - comment id 561685
สวัสดีค่ะ คุณเรไร ก็ขอทิ้งสิ่งที่ทุกข์ในลงทะเลด้วยอีกคนนะคะ ทะเลเป็นลงที่สวยงาม ทั้งพัดเอาความทุกข์ของคนออกไป และพัดเอาความสวยงาม ในธรรมชาติมาให้เรา ดังนั้น หวังว่าทะเล คงไม่สกปรกนะคะ กลอนของคุณยังคงไพเราะเพราะพริ้ง และแสดงให้เห็นถึงภาพ และบรรยากาศ
17 กุมภาพันธ์ 2549 21:43 น. - comment id 561702
18 กุมภาพันธ์ 2549 00:07 น. - comment id 561743
โยนความเศร้าทุกข์ทนบนหาดทราย รอให้คลื่นซัดหายมลายสิ้น ปล่อยน้ำตาเต็มกลั้นให้มันริน กระแสสินธุ์จะชะล้างให้บางเบา
18 กุมภาพันธ์ 2549 08:51 น. - comment id 561771
คลื่นซัดสาดหาดทรายใจโหยไห้ สุดอาลัยครวญหาคนร่วมฝัน พอน้ำสาดซัดใจให้ขาดกัน แม้หุนหันไปใยก็ไม่คืน
18 กุมภาพันธ์ 2549 16:41 น. - comment id 561870
หน้าส่วนตัว
\" ทะเลพัดซัดโศกเจอโตรกหิน
ให้หมดสิ้นโศกาลัยอย่าให้หวน
ปล่อยเกลียวคลื่นกลืนโศกศัลย์พรันลืมครวญ
หยุดกำสรวลเสียทีฤดีเรา \"
กลอนเพราะๆแบบนี้ ปล่อยให้ลอยนวลได้จะใดงับ ต้องตอบซ้าหน่อยอ่างับ 
18 กุมภาพันธ์ 2549 17:15 น. - comment id 561871
ทิ้งลงไว้ในทะเลจะดีหรือ คิดว่าถือวิสาสะจะได้ไหม ถ้าทับถมจะกลายเป็นตะกอนไป ทิ้งไว้ในใจของผมก็ยินดี.....
20 กุมภาพันธ์ 2549 08:25 น. - comment id 562073
อย่าไปทิ้งไว้ในทะเลเลย โยนทิ้งมาทางนี้ก็ได้...อิอิอิอิ จะรักษาเก็บเอาไว้อย่างดีเลย ...อิอิอิอิอ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
