แสนเทวษเศษอาดูร

แก้วประเสริฐ

             แสนเทวษเศษอาดูร
     กระแสสินธุ์รินหลั่งไหลเนืองนอง
น้ำตาไหลสาดครองหยดแผ่นหล้า
ฟ้าเปลี่ยนสีอาบแสงแห่งพสุธา
หากเลือดสาดลงมาทาพื้นปฐพี
     อนาถหนอแสนเทวษเศษอาดูร
เหล่าหน่อพุทธางกูรมิเกษมศรี
จริยธรรมนำสู่ไว้เพื่อให้ยินดี
แปดเปื้อนราคีมิมีที่กล่าววาง
     สล้างไว้ให้กระจ่างสร้างขาน
เป็นตำนานกล่าวสร้างอ้างว้าง
มืดมนหูตาจมูกสิ้นหนทาง
กลับแลร้างมิเด่นเน้นชีวี
     สุขทุกข์ปลุกคลุกไว้ในทุกข์สุข
ร่าเริงถูกรุกฉุกย้ำยำยี่
สนุกฉุดผูกกระตุกทุกแห่งมี
สร้างราวีมิมีสุขทุกข์เข้าปน
     เมืองทองนี้อยู่ได้ในพุทธะ
ใช้ชำระจิตมิให้สับสน
เมตตาธรรมค้ำจุนหนุนผู้คน
สามัคคีล้นชนผองครองในธรรม
     บัดนี้หนอเหลือไว้เพียงในเศษ
น่าเทวษอเนจอนาถนำหน้าล้ำ
มารเข้าสิงอิงไว้ให้คนกระทำ
เป็นเวรกรรมเหลือล้นพ้นคณา
     คนผิดถูกชั่วดีอยู่ที่สร้าง
มิลบร้างวางไว้บุญบาปหนา
ย่อมก่อเกิดตามบาปบุญสร้างมา
หาใช่ว่าคนตัดสินนินทาเอา
     ด้วยมนุษย์มีมาตัณหาครอบ
สร้างระบอบหมุนเวียนสุขเศร้า
มีสุขก็มีทุกข์เข้าทำเนา
อย่าให้เขาเราเลือดหลั่งไหลนอง.
           *   แก้วประเสริฐ. *