มั่นในตนคนเก่งเล็งผลพร้อม ถูกรุมล้อมกลางวจีที่สรรเสริญ พูดและทำสิ่งใดดีเหลือเกิน คนยอเยินว่ารอบรู้ผู้เชี่ยวชาญ ความเคยชินได้ยินจึงแต่งองค์ สวมชุดผู้ทะนงในคำหวาน หลงเชื่อตนว่าเก่งไปทุกกาล จึงดักดานถือแน่แต่จินต์ตัว ครั้นแผ่นดินผินทางสร้างตระหนก อีกผืนฟ้าผันผกจนสลัว คนเก่งกาจเกาะกุมความหวาดกลัว เริ่มรู้ตัวว่าด้อยน้อยปัญญา ความทดท้อก่อเกิดเตลิดคิด หมกมุ่นจิตวกวนล้นปัญหา เห็นแต่ปวงอุปสรรคเหลือคณา รำพึงว่าตนเขลาจนเศร้าใจ เฝ้าตีอกชกหัวระรัวหมัด หมายกำจัดความไม่รู้ผู้อาศัย อยากให้ความโศกเศร้าอยู่ห่างไกล อยากมีไฟส่องสว่างทุกทางเดิน ที่จริงนั้นเมื่อพลันที่รู้ตัว ว่าไม่รู้ถ้วนทั่วทั้งผิวเผิน คือเริ่มรู้เปิดประตูสู่ดำเนิน เพื่อก้าวเดินเรียนรู้อยู่ต้นทาง ยิ่งรู้ว่าไม่รู้ในสิ่งไหน ยิ่งเข้าใกล้เหตุผลพ้นหม่นหมาง ยอมรับและเรียนรู้ไม่ละวาง จึงไกลห่างความไม่รู้ผู้มิตรเดิม ผู้ไม่รู้เปิดประตูสู่ปัญญา ด้วยศรัทธาความเพียรเรียนรู้เสริม วิจัยธรรมนำปฏิบัติหัดเพิ่มเติม ผู้ถือตนคนเดิมละอัตตา
พี่ดอกแก้ว 21 มี.ค. 2549 11:37 น. - ID 87798 
1996
21
0
22 มีนาคม 2549 05:02 น. - comment id 567534
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว...แวะมาอ่านงานดีดีงามงามเหมือนเดิมเจ้าค่า.. พี่ดอกแก้วสบายดีนะค่ะ..
21 มีนาคม 2549 12:05 น. - comment id 567626
เริ่มรู้เริ่มตั้งสติมั่น จึงบั่นบากรับกับปัญหา มองรอบมองถ้วนเกิดปัญญา แกล้วกล้ายอมรับกับร้ายดี นิ่งพอเบิกบานจะขานรับ ไม่จดจ่อจับกับศักดิ์ศรี คลายยึดถือตนสิ่งตนมี สง่างามพอที่จะพร้อมรับ : ) สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว การพัฒนาตัวเองนี่ดีเหลือเกิน ซึ่งจะเติบโตได้ต้องข้ามความเจ็บปวด และมองทุกอย่างให้ทั่วพร้อมด้วยการตื่น การรู้ และด้วยหัวใจที่เบิกบานนิ่งสงบ ร่มเย็นเพียงพอ พี่ดอกแก้วสบายดีหรือคะ?
21 มีนาคม 2549 12:14 น. - comment id 567630
เมื่อไม่รู้ก็บอกว่าไม่รู้ และศึกษาให้จงรู้ อัลมิตราคิดว่า เป็นความคิดที่ดีนะคะ .. สำหรับการตัดสินใจอะไรบางอย่าง ที่ไม่รู้จริง อัลมิตราไม่อายใครเลย ในเรื่องที่อัลมิตราไม่รู้ .. ไม่รู้ก็บอกตรงๆว่าไม่รู้ คนเรา .. รู้ซะทุกเรื่อง มันก็แปลกเกิน ไม่รู้ในวันนี้ ทว่าวันหน้าอาจรู้ .. พี่ดอกแก้วคะ พักเที่ยงนี้อัลมิตราก็ยังคงนั่งทานข้าวที่โต๊ะทำงาน เปิดเพลงฟังไปด้วยเบา ๆ เปิดเน็ตอ่านนั่น อ่านนี่ ไปเรื่อย ข้าวก็มีแล้ว น้ำก็มีพร้อม ขนมก็อยู่ตรงหน้า เป็นความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆในช่วงพักส่วนตัวจังค่ะ เรามาทานข้าวด้วยกันนะ ผัดผักคะน้าหมูกรอบ + ปลาทอด ค่ะ ..
21 มีนาคม 2549 12:39 น. - comment id 567634
เห็นด้วยกะพี่ดอกแก้วงับขออร่อยให้อาหย่อยกะอาหารเที่ยงน้างับ คุณอัลฯ มีสิ่งนึงที่ยังไม่รุที่จาขอถามคุณอัลฯกะพี่ดอกแก้วงับว่า.... จาทำไงให้กลอนของกาป๋มไปวิ่งๆอยู่ที่กลางหน้าบ้านกลอนไทยได้ง่ะงับ อิอิ คงไม่รบกวนเวลาทานข้าวเที่ยงน้างับ
เกรงใจเหมือนกันงับ
21 มีนาคม 2549 12:40 น. - comment id 567635
รีบมากจนพิมพ์ผิดพิมพ์เกินเลยงับ อย่าถือสาเยยน้างับ อิอิ
21 มีนาคม 2549 13:02 น. - comment id 567642
คนเรามิได้รอบรู้ไปทุกอย่าง จะรู้บ้างเมือมีประสบการณ์มาเสริม จะรู้จริงหรือไม่จริงต้องใฝ่หามาเติม อย่ามองเมินทุกอย่างต่างแปลกไป ความเปลี่ยนแปลงทำให้เกิดการเรียนรู้มากขึ้น ความรู้ที่ไม่มีวันสิ้นสุด
21 มีนาคม 2549 13:39 น. - comment id 567649
กลอนพี่ดอกแก้ว อ่านแล้วมีคุณค่า ที่น้องแต่งกลอนมา มองคุณค่าพาแล้วดี ทุกทุกตัวอักษรเล็งผลพร้อมเชี่ยวชาญนี่ ขอตามแนวของพี่ ช่วยชี้นำพาน้องไป สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว
21 มีนาคม 2549 13:51 น. - comment id 567651
เคยบ้างค่ะที่อวดรู้บ้าง อิอิ แต่ไม่บ่อยหรอกค่ะ ส่วนใหญ่เรื่องไร้สาระทั้งนั้นที่อวดรู้ อิอิ ทีนี้เริ่มรู้มากแล้วค่ะ อันไหนควรไม่ควรรู้
21 มีนาคม 2549 14:55 น. - comment id 567660
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว เรียนรู้ไปเรื่อย ๆ บางทีก็อวดรู้บ้างสถานการณ์เพื่อให้เกิดการไว้วางใจ มั่นใจ... บางสิ่งไม่รู้ ก็คือไม่รู้จริง แต่ก็ยินดีที่จะเรียนรู้ คิดถึงพี่ดอกแก้วนะค่ะ ช่วงนี้งานซา ๆ บ้างแล้ว อยู่ในช่วงปิดเทอม.. รักษาสุขภาพนะค่ะ มะกรูดคิดถึงและเป็นห่วงเสมอนะค่ะ ด้วยรัก...
21 มีนาคม 2549 15:21 น. - comment id 567664
โลกนิติโคลงคำยังจำได้ ท่านกล่าวไว้เรื่อง รู้ดี มีเหตุผล \" รู้น้อยว่ามากรู้ \" เริงกมล ดั่ง\"กบ\"กลเปรียบไว้ให้พึงจำ กบอาศัยอยู่ในบ่อไม่พอลึก กบก้อนึกว่าบ่อใหญ่ใจถลำ ว่าตัวนี้รู้หมดช่างจดจำ ไม่ฟังคำใครทักหรือตักเตือน เปรียบก้อเป็นเช่นมนุษย์ผู้สุดดื้อ ชอบยึดถือตนเองเก่งกว่าเพื่อน ความรู้น้อยด้อยคิดชอบบิดเบือน บัณฑิตเตือนก้อมิฟังหรือช่างใจ ปวงกบน้อยจงฟังชั่งใจคิด ดั่งพี่แก้วลิขิตสะกิดให้ ฟังผู้รู้ให้ยั้งคิดอย่าปิดใจ ให้เข้าถึงและเข้าใจจะรู้จริง สวัสดีครับพี่ดอกแก้ว..หมู่นี้สถานการณ์บ้านเราไม่ค่อยดีเท่าไหร่..รู้สึกหดหู่ใจจริงๆ..มีความรู้สึกว่า..ในยามนี้แล้ว..แบบอย่างที่ดี..หรือโรลโมเดลคงหายากนะครับ..เด็กเด็กอาจจะสับสนว่า..อะไรถูกอะไรผิด..ใครถูกใครผิด..ดูแล้วช่างสับสนจนไม่ทราบว่าจะแก้ปัญหาได้อย่างไร..เพราะทุกคนต่างก้อไม่พยายามปรับความเข้าใจกัน..เลยทำให้เด็กๆไม่รู้จะเอาใครเป็นแบบอย่างในการปฏิบัติเลย..อันนี้น่าเป็นห่วงอย่างมาก..ก้ออยากให้พี่ดอกแก้วได้ประพันธ์บทกลอนที่เกี่ยวข้องกับความสามัคคีบ้าง..อย่างน้อยก้อไว้เป็น..ข้อคิดหรืออนุสติให้คนอื่นๆได้พิจารณาต่อไป..
21 มีนาคม 2549 15:35 น. - comment id 567668
แสดงว่าตื่นแล้วใช่ไหมค่ะ..อิอิ แบบว่า..หลับไหลมานาน..บางทีก็มีชักกะตุกบ้างเป็นครั้งคราว....อย่างน้อยก็ไม่หลงทางนานเกินไปนัก.. ขอบคุณสำหรับคำกลอนค่ะ พี่ดอกแก้ว..
21 มีนาคม 2549 16:27 น. - comment id 567680
เรียนผูก...ก็ต้อง...เรียนแก้ กล้าทำ...ก็ต้อง...กล้ารับ มาสวัสดีพี่ดอกแก้วค่ะ......
21 มีนาคม 2549 21:28 น. - comment id 567724
หน้าส่วนตัว
อ่านงานงามค่ะ
เมื่อเริ่มรู้ ต้องเรียนรู้ ให้รู้แจ้ง
เพื่อแก้ไขสิ่งที่เคยผิดพลาด
เตือนใจค่ะพี่ดอกแก้ว รักษาสุขภาพนะคะ
22 มีนาคม 2549 05:30 น. - comment id 567762
สวัดสีค่ะ พี่ดอกแก้ว นางชอบบทนี้จังค่ะ \"รู้ตัว...แต่ไม่หลงตัว\"
22 มีนาคม 2549 05:41 น. - comment id 567765
ไม่เคยอายเลยครับที่จะบอกว่า..ไม่รู้...และเมื่อไม่รู้ก็จะพยายามหาผู้ที่รู้ช่วยชี้แนะและค้นหาในสิ่งที่เราอยากรู้...แวะมาเยี่ยมตอนใกล้รุ่งครับพี่ดอกแก้ว..รักษาสุขภาพนะครับ
22 มีนาคม 2549 12:39 น. - comment id 567838
22 มีนาคม 2549 12:41 น. - comment id 567845
22 มีนาคม 2549 12:42 น. - comment id 567846
22 มีนาคม 2549 12:42 น. - comment id 567848
22 มีนาคม 2549 12:44 น. - comment id 567852
22 มีนาคม 2549 12:45 น. - comment id 567855
22 มีนาคม 2549 12:46 น. - comment id 567857
22 มีนาคม 2549 12:47 น. - comment id 567860
22 มีนาคม 2549 12:49 น. - comment id 567862
22 มีนาคม 2549 12:50 น. - comment id 567863
22 มีนาคม 2549 12:51 น. - comment id 567865
22 มีนาคม 2549 12:52 น. - comment id 567866
22 มีนาคม 2549 12:53 น. - comment id 567867
22 มีนาคม 2549 12:53 น. - comment id 567868
22 มีนาคม 2549 19:42 น. - comment id 567988
คนไม่รู้ไม่ใช่คนโง่ เพียงแต่ยังไม่สามารถรับรู้สิ่งใดๆ ไว้ได้หมด
22 มีนาคม 2549 20:06 น. - comment id 567996
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว
สิ่งไหนที่กระต่ายไม่รุ้กระต่ายจะถามไม่เคยอายแม้มีบางคนเคยว่าเราเรื่องแค่นี้ทำไมต้องถาม...ก็ไม่รู้จริงๆๆนี่ค่ะการไม่รู้ย่อมไม่ผิดคนทุกคนรู้แต่ละเรื่องไม่เหมือนกันมุมมองแต่ละคนก็ต่างกันถ้าเรายอมรับและรับฟังยอมเปิดใจเราจะรุ้อะไรที่เราคิดว่าเรารู้แต่แท้จริงบางอย่างเราไม่รุ้เลย...กระต่ายชอบฟังสิ่งที่เค้าสอนที่ผู้ใหญ่คุยความรุ้บางอย่างน่ะไม่มีในตำราให้เราศึกษาด้วยซ้ำค่ะ
รักษาสุขภาพน่ะค่ะรักและเคารพเสมอ
กระต่าย
23 มีนาคม 2549 13:31 น. - comment id 568115
กว่าจะรู้ก็สายเกิน บ้านจันทร์ส่องหล้าถูกเผาไปเรียบร้อยแล้วมั้ง
23 มีนาคม 2549 20:18 น. - comment id 568173
23 มีนาคม 2549 20:19 น. - comment id 568175
23 มีนาคม 2549 20:19 น. - comment id 568176
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
