..๏ เขาหนุนมือแทนหมอนนอนดูฟ้า มองจันทราสุกสกาวดาวสดใส อยากซุกอกนอนข้างอิงบางใคร ขอแค่นอนใกล้ใกล้ไม่ก่อกวน เห็นดาษดาวเรียงรายคล้ายประดับ ระยิบระยับวับวาวราวเสสรวล บ้างกระพริบพร่างพราวดั่งเย้ายวน ขับแสงนวลเด่นชัดช่างอัศจรรย์ ยินคนพร่ำอ้อนจันทร์คืนวันเพ็ญ เนื้อนัยเน้นเพ้อถึงซึ่งจอมขวัญ บางใครเปรียบเป็นดาวกล่าวรำพัน คงอัดอั้นร้อนรุ่มรักสุมทรวง เปรียบเทียบใครคือจันทร์กระนั้นหรือ ? ไยอยากยื้อทั่วแคว้นคิดแหนหวง ? หญิงคนนั้นฤๅโสภาน่าเดินควง ? คนทั้งปวงอยากสนิทพิชิตใจ ? บังอาจป่วนรวนความถามยอกย้อน เราร่ายกลอนเจาะจงเพราะสงสัย ด้วยขี้เหร่อิจฉาจันทร์อันอำไพ คนที่นอนเคียงใกล้มิไยดี เงียบงันนานพอดูความรู้สึก ดั่งร้าวลึกภายในหัวใจนี่ จนเขารั้งมากอดพลอดวจี จุมพิตนี้รับขวัญเจ้าจันทรา ๚ะ๛
อัลมิตรา 15 มิ.ย. 2549 17:11 น. - ID 90224 
956
6
0
16 มิถุนายน 2549 15:27 น. - comment id 562932
Oh...Wowwwww !!!
15 มิถุนายน 2549 17:56 น. - comment id 583852
ผลัดกันตบยุงเปาะแปะ แน๊..ระวังอย่ายั้งมือ เอ๊ย..อย่าพลั้งมือน่ะ ว่าแต่อากาศเย็นๆ ออกมาชมจันทร์อย่างนี้ ก็รักษาสุขภาพด้วยน่ะจ๊ะ.. ..
15 มิถุนายน 2549 17:59 น. - comment id 583855
wowๆ ซึ้งมั่กๆ เด๋วมาช่วยสวมรอย
15 มิถุนายน 2549 19:40 น. - comment id 583871
15 มิถุนายน 2549 19:42 น. - comment id 583873
15 มิถุนายน 2549 19:59 น. - comment id 583877
โรแมนติกจังค่ะ
15 มิถุนายน 2549 21:47 น. - comment id 583886
..๏นอนหนุนแขนแทนหมอนนอนดูฟ้า มองดาราล้อมจันทร์พลางฝันหวาน ถักทอความคิดถึงในหนึ่งกาล เป็นศัพท์สารสลับสร้อยเรียงร้อยคำ ความคิดถึงมากมายไม่รู้จบ ทอแสงเช้าพันทบจนพลบค่ำ ทาบแพรผืนราตรีสีนิลดำ ร้อยลำนำสู่สรวงเป็นดวงดาว แม้จันทร์เพ็ญส่องสว่างกระจ่างใส มิอาจอุ่นถึงในหัวใจหนาว หากอีกจันทร์เรืองรองส่องสกาว คงอบอุ่นทุกคราวอยู่ไม่ไกล หันจุมพิตซ้ายขวาน้ำตาเจ้า ซับความเศร้าทั้งสิ้นที่รินไหล รับขวัญจันทร์ส่องสว่าง ณ กลางใจ มิใช่ใครเธอเท่านั้น...อัลมิตรา๚ะ๛
15 มิถุนายน 2549 22:55 น. - comment id 583906
ถ้ามาแนวพิศาลก้อต้องจูบและตบนะจ้ะ หน้าเยินเล้ยยยย
15 มิถุนายน 2549 23:31 น. - comment id 583921
อัลมิตรา เขียน (รับขวัญจันทร์) :- เงียบงันนานพอดูความรู้สึก ดั่งร้าวลึกภายในหัวใจนี่ จนเขารั้งมากอดพลอดวจี จุมพิตนี้รับขวัญเจ้าจันทรา ๚ะ๛ ขวัญหาย ----------------- แรกเริ่มรักถักทอพะนอสนิท แรกจุมพิตพิศวาทยากอาจหา แรกเสพสันนิวาสมิคลาดตา แรกสบตาพาให้ใจสะท้าน เมื่อเนิ่นนานผ่านเลยเหมือนเคยคุ้น เนื้อเคยอุ่นกรุ่นไอไหวเสียวซ่าน มาบัดนี้ทีท่าน่ารำคาญ ประสบการณ์เก่าเก่าเจ้าจำเจ ปรารถนากามารมณ์ผสมรัก ช่างลึกนักยากห้ามยามหักเห ยากจะพอต่อจิตคิดรวนเร สุดจะเห่กล่อมใจให้กลับคืน คนนอนแนบแอบชิดสนิทใกล้ กลับเหมือนใครส่วนเกินเดินควงฝืน มิแจบจิตชิดชูเคียงคู่ยืน แม้จะยื่นมือจับยังปรับใจ ก่อนหน้านี้พี่เคยเอ่ยรับขวัญ ชมแจ่มจันทร์เช่นนี้ที่ชิดใกล้ แก้วตาเขินเดินเลี่ยงเบี่ยงร่ำไป วันนี้ไม่มีแววแพรวพราวตา ยังมิอยากส่งขวัญจันทราดอก ยังอยากบอกว่ารักสลักค่า แต่เมื่อเห็นเย็นจิตคิดเฉยชา ขวัญไม่มาดั่งเก่าเจ้าเปลี่ยนไป --------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๕ มิถุนายน ๒๕๔๙
16 มิถุนายน 2549 00:36 น. - comment id 583942
16 มิถุนายน 2549 06:21 น. - comment id 583963
เข้าไปนอนเคียงใกล้ไว้ใจหรือ เขาเอื้อมมือเหนี่ยวรั้งยังไม่หนี คงยินยอมพร้อมใจใฝ่ฤดี ถูกจุมพิตหลายทียังชอบใจ.. นึกว่าจะโกรธกลับหัวร่อร่วน อิอิ รู้รึเปล่าว่ามีคนช้ำ
16 มิถุนายน 2549 12:48 น. - comment id 584058
อัลมิตรากำลังวาดภาพในใจ เรื่องราวดำเนินเหมือนมินิซีรีส์สักเรื่อง ชายคนนั้นนอนหนุนแขนตัวเองแล้วมองบนฟ้า ผู้หญิงอีกคนก็เดินเข้ามาใกล้ๆ ภายใต้บรรยากาศนั้น ผู้ชายก็กระเถิบเผื่อพื้นที่ให้หญิงคนรักนอนลงข้าง ๆ ด้วย แต่ความเงียบที่เกิดขึ้น ทำให้หญิงคนนั้นเกิดข้อสงสัย เขามองอะไรอยู่นะ และเขาคิดอะไรอยู่ คำที่ชายหนุ่มคนนั้นรำพึงแว่วมารบกวนความรู้สึกของหญิงคนรัก ซึ่งเกิดความไม่เข้าใจว่า เขาหมายถึงใคร และเหตุใดในขณะที่เธอเคียงข้าง เขาคิดถึงใคร มันเป็นความน้อยเนื้อต่ำใจ จนทำให้น้ำตารื้น ใครกันคือจันทร์ ทำไมถึงกล่าวถึง จันทร์คนนั้นสวยหรือไร ใครต่อใครถึงได้สิเนหา ไม่แปลกหรอกที่ผู้หญิงคนนั้นจะถาม หากเป็นอัลมิตรา อัลมิตราก็คงถามเช่นกัน บนความรู้สึกที่เอ่อท้นไปด้วยความรวดร้าว เขาคนที่นอนเคียงใกล้ คิดถึงคนอื่น นี่เป็นสิ่งที่อัลมิตราวาดภาพขึ้นมา ดำเนินเรื่องราวตามประสาคนว่างงานและง่วนงานเป็นพัก ๆ บทจบ ก็แกล้งพลิกสถานการณ์ซะงั้น เรียกว่าตามใจตนเองแท้ ๆ ใครไม่ยิ้มก็ช่าง แต่อัลมิตรายิ้มล่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. อัลมิตราเดินเล่นไปเรื่อยเปื่อย อ่านนั่นอ่านนี่ไปทั่ว จนเกิดความคิดว่า เอ แล้วถ้าเราสมมุติเรื่องเป็นอีกอย่าง จะเป็นอย่างไรหนอ แต่แล้วก็ขำตัวเอง เขียนไปซะงั้น ฮาจัง.. คุณม้าลาย .. อั่นแน่ เขียนได้ซึ้งจัง ฟอกจักกะแร้หอมๆ รอไว้ละกัน คุณกันเอง .. แอบมอง แอบมอง ฮา.. คุณดอกฝัน .. อัลมิตราก็คิดว่าโรแมนติคนะ ความรู้สึกดี ๆ น่ะ ไอซ์ .. โห ใครเป็นแบบนั้น อัลมิตราส่องเปรี้ยงเข้าให้ คุณคนตัวเล็ก .. ขวัญไม่มา เรียมเลยเปลี่ยนไป วันนี้หมดสภาพ ประชุมหนักมาตลอดสัปดาห์ เมื่อยแขน หมดมุขจะเขียนตอบ ติดไว้ก่อนนะคะ คุณกระต่าย .. ขอบคุณค่ะ สำหรับดอกไม้ คุณฤกษ์ .. สำคัญที่คุณฤกษ์ช้ำหรือเปล่า ?
16 มิถุนายน 2549 14:25 น. - comment id 584094
ท่ามลมหนาวพริ้วพัดสะบัดไหว ข้างกองไฟโชนแสงแข่งความหนาว เดือนเพ็ญดวงแจ้งแจ่มแกมด้วยดาว เด่นสกาวห้วงฟ้าน่าภิรมย์ ปีกแห่งรักโอบเกื้อเอื้อไออุ่น กลิ่นกายกรุ่นยั่วยวนชวนสุขสม คราคลอเคลียเนื้อนวลป่วนอารมณ์ ดุงดั่งจมธารสวาทบาดหัวใจ กายสองกายบดเบียดเสียดสีเนื้อ ไอรักเจืออาบซ่านจนสั่นไหว อันอุ่นอื่นหมื่นแสนในแดนใด หาเทียมในอุ่นนี้ที่ให้กัน สอดประสานใจกายหมายเป็นหนึ่ง ล้ำล่วงถึงหุบห้วงสรวงสวรรค์ พลันเมฆสอดกอดรับทับแสงจันทร์ น้ำค้างพลันร่วงรินอาบดินดอน แสนดื่มด่ำล้ำลึกรู้สึกได้ ยอดยาใจพุ่มพวงดวงสมร ราตรีนี้พี่แนบข้างน้องบังอร มิอยากถอนสวาทหวานแม้นวันเยือน
16 มิถุนายน 2549 15:40 น. - comment id 584133
ชื่นชมจ๊ะอิม....ทบกลอนหวานจัง
16 มิถุนายน 2549 18:16 น. - comment id 584160
fell in love. Oh wonderful
16 มิถุนายน 2549 22:36 น. - comment id 584215
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. มาในมาดเข้มกับบทอัศจรรย์ .. ฮา อ่านแล้วระทึกใจแท้ คิดอะไรจึงเขียนบทอัศจรรย์ .. แล้วที่คิดจะถ่ายทอดอย่างไรในการเขียนบทอัศจรรย์ อัลมิตราเคยอ่านบทอัศจรรย์ในลิลิตพระลอ พระอภัยมณี ขุนช้างขุนแผนมาบ้าง การอุปมาอุปมัยชั้นเชิงของผู้ประพันธ์ ทำเอาอัลมิตราทึ่งและก็ทึ่งเป็นอย่างมาก ตัวหนังสือที่อัลมิตราเห็น คือ ตัวหนังสือที่สวยงาม ที่เรียงร้อยสื่อออกมาอย่างชั้นครู ก็มีบ้าง ที่อัลมิตราเขียนบทอัศจรรย์ เขียนทั้งยังเกรงๆอยู่ว่า จะสื่อออกมาไม่สวยงาม และก็มีบ้าง ที่อัลมิตราเห็นบางคนเขียนบทอัศจรรย์อย่างไม่สวยงาม แต่ก็หลงคำเยินยอ ยิ้มรับกับสมญานามเจ้าพ่อบทอัศจรรย์หน้าตาเฉย มหัศจรรย์แท้ ๆ อัลมิตรายังมีความคิดอีกว่า การเขียนบทอัศจรรย์เป็นศิลปะอย่างหนึ่งนะ สื่อที่ออกมา จะต้องทำให้มองเห็นภาพเชิงศิลป์ ไม่น่าเกลียด (ไม่ขอยกตัวอย่างละกัน) และก็แปลกนะ ที่คนเขียนบทอัศจรรย์สามารถทำให้อัลมิตรามองภาพตัวตนที่แท้จริงของคนเขียนได้ ความอ่อนโยน ความหยาบคาย มันผลุบโผล่เร้นไม่มิดในตัวอักษรนั้น ๆ ทั้งหมดนี้คิดเอง ผิดตกยกเว้น รับแต่ชอบแล้วกัน... ฮา ลองเขียนมาอีกสิคะ พยายามฝึกฝน อัลมิตราเองก็ไม่ใช่ว่าจะเอาดีได้ทางนี้ แต่ก็อยากให้คุณถ่ายทอดงานดีๆ จากหัวใจละมุน นี่ๆๆๆ สงสัยจัง เจ้านกสีฟ้าเมื่อผ่านบทอัศจรรย์มาแล้ว ยังกระพือปีกไหวอีกเหรอ ดูสิ ลิงยังงงเลย คุณร้อยแปดพันเก้า .. ที่ว๊าว นั้น สงสัยคิดภาพตามที่คุณบินเดี่ยวฯเขียนแน่ๆเลย คุณแก้วนิดา .. เป็นแนวความคิดที่แตกยอดมาจากกลอยของคุณร้อยแปดพันเก้าค่ะ เขียนแล้วก็ฮาตัวเอง เหมือนหนังสั้นเลยเนอะ ผู้หญิงขี้น้อยใจ ผู้ชายต้องโอ๋ คุณมนต์กวี .. ครูบัวกันบอกว่า คุณจะเดินทางไปสมทบที่ รร.บ้านตานวน อัลมิตรามีของไปฝากคุณด้วยน๊า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
