อันนี้เป็นอีกบทหนึ่งค่ะ ทึ่แอบเขียนต่อในไดอารี่ของเพื่อน ...ถ้ารู้ว่าการรักเธอต้องทรมาน ต้องกลายมาเป็น คนร้าวราน มองโลกในแง่ร้าย วันนั้นจะไม่รักเธอจริง ๆ ให้ตาย ใครบ้างใคร อยากให้วันต่อไป ไม่เหลือมี .. แต่เพราะไม่รู้ ไม่รู้ทั้งนั้น ตื่นเช้าขึ้นอีกวัน ก็ผูกพัน เข้าไปเต็มที่ หัวใจอยู่ในร่างกายเรา แต่แรงบังคับไม่มี สั่งอะไรก็ดื้อทุกที รักเธอไปแล้วคนดี เต็มเวลา ...จึงสมควรใช่ไหม. กับความทรมาน ( กลอน เว้นว่างไว้แค่นี้... แล้วเราเลย ละเลงต่อซะ ) เมื่อเลือกเอง ที่จะร้าวราน ..จะไร้ค่า ช่างรักมัน.. ถือว่าเป็นบทเรียนบนน้ำตา ที่ครั้งหนึ่ง ได้แลกมา ..... ด้วยความกล้า ของหัวใจ...
แพรวา 17 ม.ค. 2545 16:19 น. - ID 9025 
713
1
0
18 มกราคม 2545 11:28 น. - comment id 31005
ชอบมากเลยกลอนนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
