หน้าส่วนตัว
พรากยังจำ
งามจริงเจ้าเฝ้าคิดพิศสมร
ช่างอรชรอ่อนไหวคล้ายปุยนุ่น
พะเยิบพะยาบวาบหวิวพลิ้วละมุน
แฝงไออุ่นกรุ่นหทัยในสกนธ์
สวยซาบซ่านพลันวุ่นหมกมุ่นจิต
สิ่งน้อยนิดปิดป้องต้องสับสน
ลมโชยกลิ่นหอมเอื้อจนเหลือทน
โอ้ช่างล้นหนุนยวงช่วงไหวตาม
งามจริงหนอล้อภุมรินชินเกสร
ซ่อนออดอ้อนผ่อนเชิงเพลิงวาบวาม
เผยสิ่งปองต้องหวั่นพรั่นนงราม
เย้ายวนหวามหยามหทัยให้ใฝ่คิด
วิกฤติพ้องลองใจให้วาบหวิว
ก้านกิ่งหลิวปลิวพล่านสะท้านจิต
พลิ้วไหวโปรยโหยหาทีละนิด
เหลือเยื้อติดปลายใบไหลโรยริน
พริ้งเพริศพิศจิตยวบรวบไหวหวั่น
สิ่งกำนัลนั้นใหญ่ไปเสียสิ้น
จินต์แทบขาดจากห้วงล้วงชีวิน
ครั้นได้ยินเสมือนกลองร้องลั่นรบ
วกวนเวียนเพียรสร้างระหว่างขอ
เพียงแค่รอพอเพียงเลี่ยงบรรจบ
วูบวาบหวั่นสั่นฤทัยหากได้พบ
วิกาลตลบกลบสิ่งยากยิ่งจำ
มิจากไปใจขาดเสียแล้วเอ๋ย
สุดเฉลยเผยสิ่งให้คงได้ช้ำ
วีรกรรมซ้ำเติมหากเสริมทำ
ต้องระกำมิพรากจากดวงใจ.
*** แก้วประเสริฐ. ***
แก้วประเสริฐ 27 มิ.ย. 2549 00:43 น. - ID 90606 
972
18
0
27 มิถุนายน 2549 00:58 น. - comment id 586542
ภาพโดนเลย
27 มิถุนายน 2549 00:59 น. - comment id 586543
ภาพโดนเลย แต่ว่าเอ๊ะๆเอ๋ใครคือนางแบบ ครับ
27 มิถุนายน 2549 05:45 น. - comment id 586553
ขอฮานะครับ
27 มิถุนายน 2549 07:41 น. - comment id 586561
..............ทักทายครับ
27 มิถุนายน 2549 08:14 น. - comment id 586565
อิอิ ไม่เคยลืมหรอกค่ะคุณลุง นานแค่ไหนเพราะใจรัก
27 มิถุนายน 2549 08:17 น. - comment id 586568
ยอดเยี่ยมค่ะ
ฟักแฟงแตงร้าน รอดูมะละกอ ค่ะอิอิ นี่แหละโลกย์
27 มิถุนายน 2549 09:11 น. - comment id 586592
อึ้งไปเลย
27 มิถุนายน 2549 09:12 น. - comment id 586593
อิจฉาคนในรูปเน๊อะ..ลุงแก้ว...งามเหลือลุงแก้วนี่แหละรักแท้ค่ะ กระต่ายคิดถึงน่ะค่ะ
27 มิถุนายน 2549 10:37 น. - comment id 586621
คุณลุงแก้วเล่นอะไรค่ะ เสียภาพพจผู้หญิงหมดค่ะถึงจะเป็นคุณยายแล้วก็ตามบัวก็ทราบว่าเป็นการสื่อความหมายของกลอนเท่านั้น บัวขอพูดตรงๆนะค่ะ
27 มิถุนายน 2549 11:58 น. - comment id 586650
สื่อความหมายมากมายลงในภาพ ใช่จ้วงจาบหยาบค่าก็หาไม่ นี่แหละสังขารคนคราวถึงวัย เคยสวยใสงามงดก็หมดพลัน ขอบคุณที่นำภาพนี้มาตีแผ่ ล้วนซ่อนแง่ความจริงชวนขบขัน ก็แค่คนย่นยานยามถึงวัน ปลงเถอะท่านคนเราเท่านี้เอง
27 มิถุนายน 2549 15:05 น. - comment id 586691
เหมียวอายเลย อิอิ เดี๋ยวไปถ่ายเก็บไว้ดูบ้างดีกว่า อิอิ
27 มิถุนายน 2549 15:49 น. - comment id 586703
วัฏฏะสังขารอันหาความเที่ยงแท้แน่นอนมิได้ การเกิด แก่ เจ็บ และตาย อยู่ภายใต้ไตรลักษณ์ ทั้งสิ้น หาความเป็นอมตะยั่งยืนคงทนมิได้ ย่อมหมุนเวียนเปลี่ยนไปตามวัฏฏะนั้นๆเสมอ บางคนโชคดีได้พบครบทุกกระบวนการ บางคนไม่สามารถจะพบได้ ตายแต่ในครรภ์ พอคลอดออกมาได้สู่วัยเด็กก็ตาย มิได้เห็น วัยรุ่นอันเป็นวัยเจริญเติบโตก็มาตายอีกด้วยโรคภัย ไข้เจ็บ อุบัติเหตุเพราะอกุศลกรรมวิบากตัดรอน เสียก่อนไม่ได้เป็น ผู้ใหญ่กับเขา หรือพอเป็น ผู้ใหญ่ก็ตายอีก ไม่ได้พบการเป็นคนแก่ นี่แหละ คือความเป็นอนิจจังไม่เที่ยงแท้แน่นอนผัน เปลี่ยนไปเสมอๆ บางคนมีทรัพย์มากก็เป็นทุกข์ ไม่มีทรัพย์มากก็เป็นทุกข์ มีความสวยมากก็เป็นทุกข์ ไม่สวยเลยหรือก็เป็นทุกข์ พอเจ็บไข้ได้ป่วยหรือ ก็เป็นทุกข์ ชราขึ้นเปลี่ยนสภาพเดิม ก็เป็นทุกข์ ทุกข์เกิดขึ้นได้ทุกขณะจิตเกิดดับ พอตายลงนึกว่าจะไม่มีอะไรแล้วก็เป็นทุกข์ อะไรเล่าเพราะกุศลกรรมและอกุศลกรรม เป็นหนทางนำไปสูภพภูมินั้นๆ ซึ่งทั้งหมดนี้ อยู่ในไตรลักษณ์ทั้งสิ้น มีทางเดียวมิมีทางอื่นใด ในโลกนี้จะให้พ้นได้ ก็คือธรรมของพระสัมมา สัมพุทธเจ้าในอริยสัจจ์สี่ มรรคแปด ที่จะให้ หลุดพ้นจากห้วงกรรมนั้นๆ บางคนบอกว่า นิพพานคือการสูญนั้นหาใช่ไม่ นิพพานนั้น สูญจริงแต่เป็นการสูญดับสิ้นในกิเลสทั้งปวง อันมี โลภะ โทสะ โมหะ มีตัณหาเป็นตัวแปร ชักนำไป เมื่อเข้าสู่นิพพานได้สูญดับสิ้นจาก กิเลสก็จะไปเป็นประภัสสรจิตวิญญาณอยู่เหนือ พ้นโลกีย์วิสัยทั้งมวล ซึ่งกล่าวไว้ว่าอยู่เหนือ ชั้นพรหมขึ้นไปอีกหลายๆชั้นทีเดียว ขอย้ำทุกๆคนไม่พ้นไตรลักษณ์ทั้งเกิดอยู่และตายไป คือไม่พ้น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทั้งสิ้น การที่ข้าพเจ้าเอารูปทั้งอ้วน หรือภาพชรา มาลงไว้เพื่ออยากให้เป็นอุทาหรณ์แก่ผู้ที่ได้ พบเห็นพึงสังวรณ์ไว้เป็นข้อคิดพิจารณา ว่า พวกเราทั้งหลายย่อมไม่พ้นไปได้ ส่วนกลอนนั้นข้าพเจ้าสอดแทรกไว้บ้างแล้วแต่ ใครจะคิดเพื่อตรวจสอบสภาพจิตของคนๆนั้น หากผิดพลาดประการใดข้าพเจ้าขออภัย มา ณ ที่นี้ด้วยความเคารพ หาใช่มีเจตนาส่อสื่อ ลามกประการใดก็หาไม่ ขอบคุณ สวัสดี.
แก้วประเสริฐ.
27 มิถุนายน 2549 17:32 น. - comment id 586715
ขอโทษนะค่ะลุงแก้วบัวก็พอทราบว่าลุงแก้วต้องการสื่อความหมายเรื่องสังขารของมนุษย์เราไม่ว่าเกิดมาจะสวยงามสักปานใดหน้าตาหล่อเลิศสักแค่ไหน สุดท้าย ก็เหี่ยวเฉาตามวัยไปจุดจบคือสิ้นลม ที่สำคัญวิญญาณออกจากร่างไปหรือจิตออกจากร่างยังต้องไปเจอะเจอกับกฏแห่งกรรมนั้นอีกซึ่งไม่รู้ว่าคืออะไรอาจจะโหยหวนเหมือนที่บัวเคยได้ยินหรือถ้าเป็นเด็กก็ร่องเลยไปโดยไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนเจ็บปวดทรมานช่วยตัวเองไม่ได้เพราะพอเข้าไปอยู่ในท้องก็โดนทำลายเสียก่อน ก่อนที่จะออกมาดูโลกหรือมาสร้างสมบุญเอาไว้ คุณลุงเอารูปศพมาลงสิค่ะจะได้มองเห็นชัดเจนค่ะว่าสุดท้ายแล้วก็นอนแข็งๆไปไหนไม่ได้ถึงจะสวยแค่ไหนก็ไม่มีใครอยากเข้าใกล้ค่ะ นี้คือความคิดเห็นของบัวเท่านั้นค่ะ คุณลุงแก้ว
27 มิถุนายน 2549 21:07 น. - comment id 586738
27 มิถุนายน 2549 21:09 น. - comment id 586740
27 มิถุนายน 2549 21:10 น. - comment id 586741
27 มิถุนายน 2549 21:11 น. - comment id 586742
27 มิถุนายน 2549 21:12 น. - comment id 586745
27 มิถุนายน 2549 21:15 น. - comment id 586746
27 มิถุนายน 2549 21:16 น. - comment id 586748
27 มิถุนายน 2549 21:18 น. - comment id 586750
27 มิถุนายน 2549 21:21 น. - comment id 586752
27 มิถุนายน 2549 21:23 น. - comment id 586754
27 มิถุนายน 2549 21:25 น. - comment id 586755
28 มิถุนายน 2549 12:51 น. - comment id 586929
สังขาร ย่อมเสื่อมไปเป็นธรรมดา พวกที่สดสวยอยู่เดี๋ยวนี้ อีกไม่นานเกินรอก็เป็นเช่นนี้อย่าระเริงไปเลย ใครเขามารักก็รีบรับรักเขาไปเสียมัวชักช้า อิอิ จะรับสภาพนี้ไหวไม๊ล่ะ อิอิ ทำเล่นตัวกันดีนัก เห็นตัวอย่างรึยัง อิอิ
28 มิถุนายน 2549 13:06 น. - comment id 586936
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
