ฉันก็แค่คนธรรมดา มีปวดท้องเจ็บตาเคยเป็นไข้ ดำเนินชีวิตทุกวันด้วยลมหายใจ แล้วจะหวังอะไรจากฉันมากมาย ฉันก็แค่คนเดินดิน เตะฝุ่นจนชินมุ่งตามจุดหมาย ผิดหวังก็มีบ้างที่ร้องไห้ฟูมฟาย เมื่อฝันไม่ได้มาง่ายง่ายอย่างตั้งตาคอย ฉันก็แค่ใครคนหนึ่งซึ่งเคยอ่อนแอ ล้มและแพ้แต่ยังไม่คิดถอย พยายามนับหนึ่งใหม่แม้ความหวังเลื่อนลอย ก้าวทีละน้อยจะให้ถึงซึ่งปลายทาง ฉันก็แค่ผู้หญิงหนึ่งคน ที่กำลังจะยืนด้วยลำแข้งตนกับกายที่เปล่าว่าง ผิดไหมที่ฉันไม่จับมือคนอื่นแต่ยอมตะเกียกตะกายฝืนใจที่บอบบาง เพราะหวังว่าสุดท้ายเส้นฟางจะแข็งแกร่งบ้างเท่านั้นเอง ฉันก็แค่ฉัน ไม่ใช่คนคนดีร้อยรางวัลจากความกาจเก่ง มีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะเป็นตัวของตัวเอง เฝ้าเติมเพลงแห่งไฟฝันทุกวันคืน แล้วเธอหวังอะไรจากฉัน จะให้เปลี่ยนหรือแปลงทั้งวันก็คงฝืนฝืน ฉันก็เหนื่อยเป็นท้อได้...ความอดทนไม่ได้ยั่งยืน ถ้าต้องการ...คนธรรมดา...คนอื่นก็ไม่รั้งไม่ฝืนไม่ว่ากัน
ยังเยาว์ 27 มิ.ย. 2549 12:03 น. - ID 90615 
1044
3
0
27 มิถุนายน 2549 12:12 น. - comment id 586656
นานๆได้อ่านซะทีนะเนี้ย ไม่ธรรมดาเลย
27 มิถุนายน 2549 15:16 น. - comment id 586697
เราเปล่าเดินดินนะ อิอิ เดินถนนคอนกรีตนะคะ อิอิ แวะมาแซวเล่นจ้า อิอิ
27 มิถุนายน 2549 18:29 น. - comment id 586722
ขอพี่เป็นฟางเส้นสุดท้ายในมหาทะเลได้ไหมจ้ะ..
27 มิถุนายน 2549 21:48 น. - comment id 586761
เป็นคนธรรมดาที่มีค่าในหัวใจใครสักคนก็พอเนอะ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
