เมื่อสายน้ำระเรื่อยไหลไม่เคยย้อน รักมาจรจากไปไม่คืนหวน ทำหัวใจหม่นเศร้าเฝ้าเพ้อครวญ สุดปั่นป่วนรักเมินเกินจะทน คอยคำนึงถึงกันเมื่อวันเก่า ที่สองเราคู่ร่วมสุขทุกแห่งหน ทั้งภูเขาหาดทรายริมสายชล เราสองคนเคียงข้างมิห่างกาย ยามราตรีร่วมเตียงเคียงเขนย ได้ชิดเชยเคียงข้างมิห่างหาย ให้ร้อนรุมสับสนกระวนกระวาย มิแหนงหน่ายสักนาทีเมื่อมีกัน เพียงโอบกอดยามนิทราหาไออุ่น อ่อนละมุนจิตรัญจวนชวนใฝ่ฝัน รสจุมพิตหวานล้ำเกินรำพัน ต้องไหวหวั่นอารมณ์ยากข่มใจ เหมือนหยาดน้ำรินรดหยดลงหิน เป็นอาจินต์ฉะเฉี่อยระเรื่อยไหล ยังสิ้นแกร่งบิ่นขาดวินาศได้ แล้วเนื้อในดวงมานหรือทานทน ดั่งปลาน้อยแหวกว่ายในห้วยละหาน สู่ต้นน้ำลำธารหวังผ่านพ้น หลงอยู่ในปทุมงามกลางสายชล สู่วังวนเชี่ยวกรากกระชากลง ในห้วงแห่งกระแสสินธุแทบสิ้นชีพ สะบัดครีบโบกหางอย่างกลัวหลง หากเรี่ยวแรงหมดแล้วไม่แคล้วคง ยากอยู่ยงยั่งยืนถูกกลืนกิน หวังผ่านพ้นคงคาเจ้าปลาน้อย จึงค่อยค่อยเกี่ยวเกาะเลาะโขดหิน ผ่านวังวนเส้นทางกลางวาริน ยังถวิลวังน้ำวนแม้พ้นมา แต่สายน้ำไหลไปไม่เคยย้อน เธอจากจรลับไปไม่เห็นหน้า เหลือทิ้งไว้รอยช้ำกับน้ำตา ปรารถนาพ่ายแพ้เหลือแค่เงา
เรไร 22 ส.ค. 2549 23:57 น. - ID 92327 
1142
2
0
23 สิงหาคม 2549 07:19 น. - comment id 600490
อารมณ์ไหนคะ
23 สิงหาคม 2549 07:48 น. - comment id 600513
วินตึบ...
23 สิงหาคม 2549 09:26 น. - comment id 600540
ห้วงอารมณ์ คือ ส่วนลึกของหัวใจหรือเปล่าค่ะ? ใยเศร้าจัง......
23 สิงหาคม 2549 10:57 น. - comment id 600566
23 สิงหาคม 2549 11:14 น. - comment id 600574
ตามธรรมชาติของมนุษย์มีภาวะสุข และทุกข์ได้ในคน ๆ เดียวกันซึ่งแตกต่างกันในแต่ละเวลา และโอกาสการที่คนมีความสุขอยู่ใกล้ ๆ ย่อมทำให้ตัวบุคคลข้างเคียง และสิ่งแวดล้อมต่าง ๆ รอบตัวมีความสุกด้วยเช่นกัน
23 สิงหาคม 2549 12:20 น. - comment id 600622
ไม่รู้ท่านจะไปอารมณ์ไหน... มึนตึ๊บกว่าค่ะ...งง...............................................ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
23 สิงหาคม 2549 15:39 น. - comment id 600700
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ...หาใหม่ค่ะ..
23 สิงหาคม 2549 17:53 น. - comment id 600827
รำพึง..ถึงใคร...หว่า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
