โอ้พี่เอย... ที่ผ่านมาน้องไม่เคยวอนขอสิ่งใด ขอแค่ได้เฝ้าฝากรักฝากหัวใจ แต่ทำไมทำร้ายน้องได้ลงคอ มัวไปจีบมัวไปคุยกับสาวอื่น รู้ไหมใจน้องขื่นขมมากแค่ไหน แต่น้องรู้น้องก็ยอมปล่อยทำไป แต่หัวใจของพี่ไม่เคยพอ แม้นน้องปล่อยให้พี่ตามสะดวก แต่พี่บวกความสบายตามที่หวัง รู้บ้างไหมหัวใจน้องมันแทบพัง เมื่อได้ฟังคำบอกจากอีกเมีย ความรู้สึกของน้องมันว่างเปล่า พี่มีสาวกีคนน้องไม่สน แต่ทำไมพี่ต้องมีเมียอีกคน จำใจทนกลืนกล้ำความช้ำใจ ถึงว่าน้องจะรักพี่มากแค่ไหน แต่หัวใจของพี่นั้นถมไม่หมด น้องจึงยอมเป็นฝ่ายที่ถอยร่น แต่พี่ด้นให้น้องคืนกลับรักกัน น้องใจอ่อนยังยอมพี่เพราะว่ารัก แต่พี่หักน้ำใจน้องที่ให้ไว้ น้องไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ต้องจำใจฝืนทนน้ำตาคลอ ผิดใช่ไหมที่น้องรักมากอย่างนี้ แต่ตัวพี่ไม่เคยสนไม่เคยใคร่ พี่มักชอบให้สาวสาวเอาใจให้ สะสมไปไม่รู้อีกกี่คน ตัดพ้อไปมันไม่มีสิ่งดีขึ้น มันอึมครึมทั่วใจพาเศร้าหมอง ต้องทำใจเพราะยกให้คนอื่นครอง ตีตราจองเป็นเจ้าตัวเจ้าหัวใจ
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย 12 ธ.ค. 2549 14:14 น. - ID 96111 
595
1
0
12 ธันวาคม 2549 14:56 น. - comment id 635352
ลูกหมูสีชมพูแวะมาอ่านค่ะ ความร้านรานในใจอาจจะจางลง แต่สักวันคงจะเลือนลงค่ะ ได้แต่หวัง
12 ธันวาคม 2549 16:50 น. - comment id 635453
เป็นกำลังใจให้นะคะ
13 ธันวาคม 2549 00:17 น. - comment id 635535
คุณเพียงพริ้ว หึหึหึ สักวันค่ะ ความเจ็บนี้จะเบาบางลง คุณเฌอมาลย์ ขอบคุณนะคะ ไว้วันหลังไปชะอำอีกจะซื้อหนมหม้อแกงให้นะคะ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
