บอกมาตี้ ซึ่งซึ่งหน้า บ่ว่าดอก แต่อย่าหลอก ลวงกัน มันสับสน จักฮักจริง หรือลวงล่อ คนหนอคน ไสเคยย้ำ สิฮักจน ชีพหล่นลา เซาสาอ้าย ลำบากใจ ถ้าให้รับ อย่าให้กลับ ช้ำลุกลาม มันถามหา บ่อยากฟัง คำแก้โต ยามโทรมา บ่อยากพ้อ ฮอดหน้า ไปสาไป ตั้งไปฮัก ห่วงสาวใด๋ กะไปเถาะ หยุดมาหยาม มาเยาะ หัวเราะใส่ บ่อยากเจ็บ พอแล้ว กับหัวใจ เก็บเอาไว้ ก้อนบึ้ง บ่ดึงคืน สิเซาผูก พันหัวใจ กับไผอีก ขอหลบหลีก เรื่องรักหยุด มันสุดฝืน ซ่อนน้ำตา ที่เคยไหล ในค่ำคืน แอบสะอื้น บ่ให้เห็น เป็นคนแพ้ มาหนาวคัก แท้น้อลม สมน้ำหน้า โหมพัดมา ล้อมขีด เข้ากรีดแผล คืออยากย้ำ ตรึกตรองไว้ ในดวงแด เขาบ่แคร์ เจ็บแล้วจำ เอ่ยคำลา แค่ต้องเดิน ลำพัง พ่วงหวังเก่า บ่มีเจ้า กะบ่ตาย ดอกอ้ายจ๋า ยังยืนไหว ท่ามกลางโลก โชคชะตา สู้ ปัญหา คนเดียวได้ ไม่ต้อง (กลับ) มา
ยังเยาว์ 8 ม.ค. 2550 15:59 น. - ID 97019 
719
3
0
8 มกราคม 2550 16:14 น. - comment id 644395
เยี่ยมมากเลยค่ะ ถูกใจ๋ ถูกใจ
8 มกราคม 2550 16:28 น. - comment id 644400
อยากเข้มแข็งแบบนี้จัง
8 มกราคม 2550 20:44 น. - comment id 644485
หน้าส่วนตัว
เจ้าเป็นหยังน๊อหล่าจั่งล่าถอย
ให้อ้ายคอยอยู่พี่ไปลี่ไส
คั่นบ่ฮักอ้ายบ่มาให้ปวดใจ
อ้ายสิไปไกลสุดตาอย่าเอิ้นคืน
แจม ๆ เยาว์
9 มกราคม 2550 16:28 น. - comment id 644732
ห้าวหาญจัง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
