อยากเรียงร้อยถ้อยพจน์บทอักษร เป็นคำกลอนอ่านไพเราะเสนาะหู พยายามหัดเขียนเลียนแบบครู สุนทรภู่กวีศรีแผ่นดิน แม้ค่ำคืนดื่นดึกเฝ้าศึกษา อ่านตำราผังกลอนอักษรศิลป์ วรรคสดับ-รับ-ส่งจงคุ้นชิน คอยคิดครวญถวิลจินตนาการ เรียนรู้ทั้งแบบผังและจังหวะ สัมผัสสระ- อักษรให้อ่อนหวาน ทั้งเสียงยาวเสียงสั้นเช่นทัน ทาน สำเนียงอ่านคอยคิดไม่ผิดเพี้ยน ฉันทลักษณ์ไม่ติดขัดสัมผัสแม่น ตามแบบแผนไม่ผิดจึงขีดเขียน ใช้ถ้อยคำสวยหรูดูแนบเนียน เหมือนดั่งเซียนเลบงนักเลงกลอน จากสมองเรียงร้อยเป็นถ้อยพจน์ สอดแทรกบทเนื้อหาอุทาหรณ์ พรั่งพร้อมคำหวังช่วยอำนวยพร ตามแบบกลอนให้ประจักษ์นักประพันธ์ กี่ร้อยพันบทกวีที่ฉันเขียน ความพากเพียรผ่านมาน่าเย้ยหยัน มีเรื่องไหนบทใดวรรคไหนกัน ที่ชวนฝันเพียงอรรถสัมผัสใจ
เรไร 6 ก.พ. 2550 17:13 น. - ID 98172 
1791
7
0
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:46 น. - comment id 653710
มาเป็นกวีตี่จับกัน ..ดีไหมลุง..
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:47 น. - comment id 653711
สัมผัสใจมากมายมีหลายบท อรรถรสจดจำคำแสนหวาน หลากสาระมากมีที่จดจาร ผู้รับสารอ่านไปให้ตริตรอง ไม่เจอกันนาน...นะคุณเร แหะ แหะ มาทักทาย เออ..บอกเส้นทางไปชะอำหน่อย เอาจังหวะที่จะขึ้นจะลงโทลเวย์ น่ะ เราไม่มั่นใจ เดินทาง(ไปราชการ)วันศุกร์
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:53 น. - comment id 653718
สวัสดีค่ะ คุณเรไร... ในถ้อยพจท์บทอักษรมาอ้อนเอ่ย ขอเฉลยเมื่ออ่านไพเราะเสนาะหู ทุกถ้อยคำเรียงร้อยคอยอ่านดู มิอาจสู้เทียบชั้นนั่นนักกลอน... เพราะยังด้อยเรียงร้อยถ้อยรังสรรค์ บทประพันธ์ที่เพียรเขียนแต่ก่อน ประสบการณ์ของฉันนั้นยังอ่อน หาคนสอน...ให้เก่งเป็นเช่นนักกลอน... อยากเขียนให้ดี และชอบที่จะเขียน แต่ปัญญามีน้อยนิด เพียรเอาหนอ่ยก็แร่ะกันนะ บางครั้งก็จับพัดจับพลู ไปเรื่อย..ไม่กล้าเรียนตัวเองว่า "นักกลอน"
6 กุมภาพันธ์ 2550 18:08 น. - comment id 653728
6 กุมภาพันธ์ 2550 18:46 น. - comment id 653745
เราเป็นแค่คนอยากเขียน อยากเพียรเขียนให้กลอนสวย เขียนไปแล้วใจงงงวย เขียนสวยนั้นเขียนอย่างไร ไม่ใช่นักกลอนไม่ใช่นักกวี แต่อยากเขียนค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2550 19:07 น. - comment id 653760
อืมมม ก็ยังสงสัยตัวเองเหมือนกันอ่ะจ้าว่าทำไมชอบเขียน ถามตัวเองเลยได้คำตอบว่า ใจสั่งมาอ่ะจ้า อิอิ
6 กุมภาพันธ์ 2550 20:17 น. - comment id 653794
อยากรู้จักใครใครในลานฝัน ทำให้ฉันแอบย่อง..ลองขีดเขียน ยิ่งคิดยิ่งสับสนวกวนเวียน จึงต้องเลียนแบบเขา..เราไม่เป็น..
6 กุมภาพันธ์ 2550 20:46 น. - comment id 653808
นั่นสินะ..กุหลาบก็ชอบเขียนจังเลย.
6 กุมภาพันธ์ 2550 21:14 น. - comment id 653819
เป็นนักกลอนอ่อนหัดสัมผัสมั่ว ตามใจตัวจินตนาการเพื่อสานฝัน สรรค์อักษรด้วยใจในประพันธ์ อรรถรสนั้นอาจจืดชืดสิ้นดี ของหลานเฌอ ก็ทนอ่านกันหน่อยนะคะคุณลุง แต่กลอนคุณลุงเข้าขั้นเซียนแล้วนะคะเนี่ย
6 กุมภาพันธ์ 2550 23:02 น. - comment id 653847
หลากร้อยพันบทกวีที่ท่านเขียน ช่างพากเพียรพินิจคิดนับถือ แม้เรื่องไหนบทใดไม่ระบือ ควรค่าคืออรรถาภาษาใจ วันนี้ขอทักทาย 1 บทก่อนครับ เพราะดึกแล้ว
7 กุมภาพันธ์ 2550 11:53 น. - comment id 654015
หน้าส่วนตัว
หลากบทกลอน อ่อนหวาน ได้พานพบ
มิเลือนลบ จากหัวใจ ใครคนหนึ่ง
บางเวลา คมน้ำคำ พร่ำรำพึง
ยังติดตรึง ตราไว้ ในบทกลอน
คือแรง บันดาลใจ อันยิ่งใหญ่
เติมหัวใจ ไว้ใน กลอักษร
คราใด หมองไหม้ ร้าวรอน
สิ้นอาวรณ์ ถอดไว้ ในรอยคำ
หากเส้นทาง ร้างลา พาหวั่นไหว
หัวใจ แปลบปร่า พลาดถลำ
บันทึก อักษรา ให้จดจำ
ถ้อยคำ ลีลา ย้ำเตือน
*** มาร่วมแจม ***
7 กุมภาพันธ์ 2550 14:20 น. - comment id 654066
ป้ากุ้ง งั้นป้ากุ้งเล่นก่อนสิ กวีตี่จับ แล้วผมจะตาม คุณครู บทกวีได้ยลเปี่ยมมนต์ขลัง สร้างพลังแรงใจให้ฮึกเฮิม เป็นที่พึ่งยามท้อช่วยต่อเติม ส่วนขาดเพิ่มเติมให้หัวใจเต็ม โห เอาเป็นว่าโทรมาแล้วกันครูบอกลำบาก คุณ มะกรูด บางถ้อยพจน์กวีกานท์ได้ขานว่า เอาน่าลงร่วงลงบรรจงเขียน จากความทุกมากมายหลายเล่มเกวัยน เฝ้าวนเวียนหม่อลอยคอยบันทึก คุณ แม่มดใจร้าย เขียนไปตามฤดีที่เรียกร้อง เป็นทำนองหัวใจที่ใฝ่หา เพียงเก็บไว้เมื่อผ่านวันเวลา ได้รู้ความความคิดอดีตกาล คุณ เจนจัดให้ อย่าสงสัยเลยครับ ให้สิ่งที่เราเขียนตอบดีกว่า คุณ ชูรส เพราะพากเพียรเขียนกลอนอักษรศรี วาดวิถีก้าวย่างสู่ทางฝัน จับคำถ้อยร้อยเรียงเพียงรำพัน จะฝ่าพันเดินไปให้สุดทาง คุณ กุหลาบขาว เขียนต่อไปสิครับ อย่าเพิ่งคิดว่าเขียนเพราะอะไร หรือทำไม คุณ เฌอมาลย์ ใช่นักกลอนเก่งกล้าความสามารถ มิเปรื่องปราชญ์เชี่ยวชาญการอักษร ก็เพียงบทฝันบ้างในบางตอน มือยังอ่อนชั้นเชิงเริงลีลา เซียนนี่แพ้ตองนะครับ คุณ ยากจำนรร ก็เพียงเพราะหลงมนต์กลอักษร ปลื้มคำอ้อนทำละเมอต้องเผลอไผล จึงขีดเขียนเป็นความตามหัวใจ เรียงร้อยให้คนอ่านสราญย์รมย์ คุณ ชมพูภูคา ก็เพียงเพราะบทกวีมีเสน่ห์ จึงรวนเรไปบ้างเพราะช่างฝัน คงจะมีผองเพื่อนชอบเหมือนกัน คอยสร้างสรรค์กลอนไว้ให้ได้ยล
7 กุมภาพันธ์ 2550 17:10 น. - comment id 654128
เราก็เคยสงสัยว่าทำไมถึงมานั่งเขียนกลอน เวลาคิดคำกลอนออกปุ๊บ ทำอะไรอยู่ก็ต้องรีบวางมือ จดยิกๆ...เหอๆเป็นเอามาก ตอนเริ่มเขียนใหม่ๆไม่ค่อยได้ลงรายละเอียดหรือใส่ใจกับฉันทลักษณ์มากนักคงเพราะ อารมณ์พาไปล่ะมั๊ง...แต่ตอนนี้ก็จะให้ความสำคัญมากขึ้น และจะพยายามพัฒนาไปเรื่อยๆ สุดแต่ความสามารถที่มี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
