มีใครไหม ช่วยหน่อย ปลดปล่อยฉัน โซ่กักกัน ให้ใจฉัน ไม่ไปไหน โซ่นี้เป็น พันธะ ในหัวใจ มีใครไหม ปลดปล่อยฉัน ด้วยรักจริง อยู่ตรงนี้ มีไหม ใครเห็นบ้าง ฉันอ้างว้าง เดียวดาย ถูกทอดทิ้ง ฉันหนาวเหน็บ เกินทน ไร้อุ่นอิง ที่พึ่งพิง ไออุ่น ตรงหัวใจ หัวใจรัก เสมือนดั่ง ต้องคำสาป ได้แต่ทราบ ความเจ็บปวด เกินทุกข์ไหน รัดด้วยโซ่ ตรึงด้วยเศร้า ย้ำกลางใจ ซ้ำอยู่ใน คุกหัวใจ ที่เขาทำ
อยู่ตรงนี้ ได้เพียงรอ ใครสักคน ขอสักหน ที่มีรัก ใช่ขำขำ โปรดนำปีก แห่งรัก ปลดจองจำ ได้โปรดนำ ตัวฉัน จากคุกไป ด้วยพลัง ปีกแห่งฝัน และความรัก จะมีนัก ซักกี่คน จะมีไหม ขอเพียงแค่ ใครสักคน พาฉันไป เหนื่อยเหลือใจ กับความรัก ที่หลอกลวง
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย 1 มี.ค. 2550 23:42 น. - ID 99256 
1023
10
0
2 มีนาคม 2550 00:46 น. - comment id 664678
พันธนาการที่ผูกมัดที่รัดจิต จองจำหนึ่งชีวิตให้หมองเศร้า ไม่ปล่อยออกมาเห็นฟ้า ตะวัน ดาว โลกเงียบเหงาเดียวดายใครช่วยที หนึ่งความรักที่แน่นหนักอยู่ในอก น้ำตาตกเมื่อไหร่ได้สุขขี มีใครไหมปลดปล่อยตัวข้าที ตัดสายพันธะนี้ให้ขาดลง พันธะไรหว่า เขียนเอง งง เอง 555+
2 มีนาคม 2550 00:53 น. - comment id 664683
มองมาทางนี้ได้เลยนะคะนู๋เปเป้ซัง พี่สาวคนนี้จะหาคนมาปลดปล่อยให้ อิอิ
2 มีนาคม 2550 01:15 น. - comment id 664689
คุณเพียงแพรว พันธะแห่งรตีอันโศกา...รึเปล่าเอ่ย
2 มีนาคม 2550 01:25 น. - comment id 664690
คุณinvisble แหม..เป้ถูกมัดอยู่จะเอาไปเชือดแล้ว...ไหนๆอยู่ไหนมาปล่อยเร็ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่รู้ไปอยุ่ตลาดไหนก็ไม่รู้ด้วยเอ้อ
2 มีนาคม 2550 07:32 น. - comment id 664717
ถูก....พันธนาการ...รานชีวิต ใครลิขิต...พบรัก..แล้วผลักไส ดั่งโซ่ตรวน..รุมรัด..มัดหทัย ดิ้นเท่าไหร่.. ยิ่งมัด...รัดตราตรึง
2 มีนาคม 2550 08:27 น. - comment id 664739
ใครเล่า ขังเจ้าไว้ ในพันธนาการ........แห่งหัวใจ ด้วยปีกแห่งความรัก ข้าจะพาเจ้าบินไปยังท้องฟ้ากว้าง พาเจ้าไปดู ตะวัน เมฆขาว และดอกไม้ สิ่งเหล่านี้เป็นเพื่อนของเจ้า ออกมาจากห้องแคบที่มืดมิดเถอะนะ เราจะช่วยกันปลดปล่อยโซ่ที่ติดตรึงนี้เอง .........ในปีกผีเสื้อ.....ปีกแห่งมิตรภาพของฉัน ................................................................
2 มีนาคม 2550 08:49 น. - comment id 664749
โซ่ใดใดมิอาจได้มาร้อยรัด ที่ผูกมัดรัดเราได้เพราะใจปล่อย ตรึงหทัยให้ยึดมั่นฝันรอคอย สุดท้ายปล่อยให้เหงาหงอยคอยเดียวดาย ต้องทำจิตของเราให้กล้าแกร่ง จงแข้มแข็งลืมความหลังยังไม่สาย อย่าให้ความท้อรุมเร้าเศร้าใจกาย อย่าฟูมฟายให้กับชายที่ไร้ราคาทุกอย่างล้วนอยู่กับใจของเราทั้งสิ้น...ถ้าเราปล่อยให้ใจเศร้าเราก็เศร้า..ถ้าเรายอมให้ใจเราถูกมัด..มันก็จะถูกจองจำไปตลอด..แต่ถ้าเราปล่อยพันธนาการที่อยู่กับใจเราเสีย..เราก็จะรับรู้ได้ในเสรีภาพแห่งจิตใจของเราเอง...เข้มแข็งะคะ..ให้กำลังใจค่ะ
2 มีนาคม 2550 14:26 น. - comment id 664925
หัวใจอะไรจะเป็นไปได้ขนาดนั้นนะ มีความรักละสิ
2 มีนาคม 2550 15:24 น. - comment id 664971
ด้วยหัวใจ.."ถูกพันธนาการ"..มานานนัก โดนพิษรัก..หม่นหมอง..ต้องร้องไห้ ร้าวระบม..เกินกว่า..รักษาใจ แต่เธอไซร้..ช่วยปลอบรับ..ซับน้ำตา อยากมีรัก..สุขสมหวัง..ดังตั้งจิต ไม่มีสิทธิ์..แม้เอ่ยคำ..ช้ำหนักหนา หวั่นวิตก..แสนวิโยค..โชคชะตา สุดนำพา..หัวใจ..ให้โบยบิน วาสนา..ฉันน้อย..ต่ำต้อยนัก ต้องจมปลัก..หวนไห้..ใจถวิล อยากปลิดชีพ..ให้ล่วงลับ..ดับชีวิน คงจบสิ้น..เสียที.."หนี้เวรกรรม"..
2 มีนาคม 2550 15:53 น. - comment id 665011
พันธนาการหัวใจ ไม่มีใครปลดปล่อยได้หรอกค่ะ นอกเสียจาก คุณจะปลดปล่อยตัวคุณเอง....
4 มีนาคม 2550 03:00 น. - comment id 665540
อาคุณเฌอฯ ภาพซึ้งแล้ว กลอนซึ้งยิ่ง ขอบคุณมากๆค่า เห็นภาพนี้นึกถึงตอนที่เป้กรีดข้อมือตัวเองเลยแฮ่ะ
4 มีนาคม 2550 03:02 น. - comment id 665541
คุณปีกผีเสื้อ ขอขอบคุณมิตรภาพอันกว้างไกล ใช้ปีกใหญ่ให้หมูน้อยได้โดยสาร พาหมูพ้นหลุดจากพันธะการ ใจชื่นบานยอมรับโลกด้วยฤดี
4 มีนาคม 2550 03:07 น. - comment id 665542
คุณหญิงรพี หากจิตใจเข้มแข็งมากกว่านี้ คงไม่พลีใจให้ไม่มีเหลือ เพราะใจนี้อ่อนแอเกินกว่าแข็งเครือ เพราะมีเยื้อแม้ตัดขาดพรากจากกัน ขอบคุณค่ะ
4 มีนาคม 2550 03:08 น. - comment id 665543
อาคุณพี่นพ อ่ะนิ่งเตะๆๆๆ นิ่งก็เตะ ไม่นิ่งก็เตะ อิอิ
4 มีนาคม 2550 03:10 น. - comment id 665544
อาคุณพี่กุหลาบเร้าได้อารมณ์มากเลยคะ
4 มีนาคม 2550 03:11 น. - comment id 665545
อาคุณพี่รีลิลลี่ ใช่ค่ะ ยากที่ใครจะปล่อยได้ สักวันพันธนาการมันจะคลายลงเอง เมื่อถึงเวลา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
