หลับตาลง คราใด ยังรู้สึก ในส่วนลึก หัวใจ ยังสั่นไหว ยังตราตรึง ติดประทับ ลงที่ใจ ราคีไว้ จากเดนคน ลอบเชยชม เสียงกรีดร้อง ระงมงัน พลันกลับเงียบ เมื่อมันเลียบ ประชิดตัว หวังสู่สม ยิ่งกรีดร้อง ยิ่งหลีกหนี มันชื่นชม ท้องจุกลม ทุกครั้ง ที่ชกมา มือหยาบใหญ่ กำแน่น กระแทกท้อง เสียงร้องก้อง พลันหาย ปวดหนักหนา เมื่อมันก้ม หวังประโลม เสพกามา รวบแรงพา กายดิ้น โดนซ้ำรัว เจ็บจุกจน หมดแรง เกินจะสู้ เหมือนมันรู้ ยิ้มเย้ยแสร้ง ขอเป็นผัว กระชากสิ้น กี่ชิ้น ที่ปิดตัว อารมณ์ชั่ว จากชายโฉด ช่างบาปกรรม หัวใจหญิง ร่ำไห้ อาลัยนัก สิ่งสุดรัก จะสูญสิ้น ยากขันขำ แม้ยกมือ วิงวอน ให้หยุดทำ อย่าก้าวล้ำ พรหมจรรย์ โปรดเห็นใจ คนอุบาทว์ ชาติสัตย์ ไม่ยั้งคิด บอกขอนิด หน่อยนั้น จะได้ไหม ขอเป็นผัว เธอสักครั้ง จะเป็นไร เดี๋ยวชินไป จะร้องบอก ต่ออีกที ว่าแล้วพลาง ลุกล้ำ กล้ำกายา อ่อนแรงล้า เกินกว่า จะดิ้นหนี จากรอยช้ำ ที่โดนชก และตบตี ไอ้ใจผี มันยีย่ำ แสนปร่าใจ กี่สัมผัส กี่ครั้ง ที่ชำแรก ที่มันแทรก ตัวล้ำ เจ็บแค่ไหน เจ็บทั้งตัว ปวดไปหมด แลหัวใจ กรีดร่ำไห้ เพราะสัตว์ป่า ในคราบคน แม้เหตุการณ์ จะผ่าน ลุล่วงแล้ว โอใจแก้ว ยังแตกยับ นับพันหน ภาพและเสียง ยังติดตรึง อลวน ในใจตน ยังปวดแปลบ ดั่งถูกทำ
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย 10 มี.ค. 2550 17:41 น. - ID 99617 
645
14
0
10 มีนาคม 2550 18:07 น. - comment id 668500
มันเป็นประสบการณ์ที่โหดร้ายมากเลยนู๋เป้ .... บาดแผลที่ไม่มีวันหาย .... ของลูกผู้หญิง
10 มีนาคม 2550 18:34 น. - comment id 668504
อาคุณเอมเลใจ ถูกต้องเลย บาดแผลที่เจ็บหนักและลึกล้ำกว่าใครจะเข้าใจ ถ้าไม่เจอกับตัวจริงๆ
10 มีนาคม 2550 18:52 น. - comment id 668507
เศร้านะคะ เรื่องแบบนี้ คำว่าโดน ย่ำยีเนี้ย มันเจ็บลึกจริงๆ สำหรับผู้หญิง
10 มีนาคม 2550 19:59 น. - comment id 668546
คุณเพียงแพรว ใช่ค่ะ เจ็บลึกจริงๆ
10 มีนาคม 2550 19:59 น. - comment id 668547
นั่นสิคะ..สมัยนี้สังคมเสื่อมลงมามาก..จิตใจจึงเสื่อม ตามไปด้วยค่ะ..
10 มีนาคม 2550 20:00 น. - comment id 668548
อ่านแล้วสงสารคนที่โดนข่มขืนจัง ไอ้เศษขยะสังคมพวกนี้เมื่อไรมันจะไปตกนรก ซะให้หมด เกลียดมันจริงๆ
10 มีนาคม 2550 20:29 น. - comment id 668571
กฏหมายลงโทษควรที่จะให้หนักเข้าไว้
10 มีนาคม 2550 20:30 น. - comment id 668573
อาคุณพี่กุหลาบ เรื่องแบบนี้มีมากนะคะพี่ แต่ไม่ถูกตีแผ่เท่านั้น เพราะไม่มีใครกล้าประจานตัวเองว่าถูกข่มขืน หรือถูกย่ำยี เรื่องแบบนี้มีทุกมุมโลก..... และสมัยนี้....ข่าวชอบขุดคุ้ยรื่องคาวๆค่ะ พอเป็นเรื่องทีไรคนที่เสียหายกลายเนผู้หญิงทุกที เหมือนถูกย่ำยีกลางอากาศเลย
10 มีนาคม 2550 20:33 น. - comment id 668574
คุณทรายกับทะเล ขอขอบคุณความสงสารที่มีให้เขาคนนั้นนะคะ(แทนใครสักคนคนนั้นที่รุ้จัก)
10 มีนาคม 2550 20:38 น. - comment id 668576
คุณปลาทอง ใช่แล้วน่าจะมีวิธีการทางกฏหมายที่เอื้ออำนวยต่อผู้หญิงและลงโทษพวกนี้ให้โหดเข้าไว้
10 มีนาคม 2550 21:27 น. - comment id 668595
คุณเปป้ซังฯ... ตายจริง.......คุณเปป้ฯมีคนที่รู้จักโดนข่มขืนด้วยเหรอ....โถ....น่าสงสารเธอนะ.... ขอส่งแรงใจไปเป็นกำลังใจให้เธอด้วย คิดซะว่ามันเป็นอุบัติเหตุครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต ที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ และตั้งแต่นี้ต่อไป..ขออวยพรให้เธอพบ แต่สิ่งดีๆและพบแต่คนดีๆนะคะ
10 มีนาคม 2550 22:01 น. - comment id 668605
ตราบาปที่ติดตัวไปจนตาย..เศร้าใจนะคะ
11 มีนาคม 2550 12:47 น. - comment id 668645
คุณทรายกับทะเล ขอบคุณ(แทน)ค่ะ แม้จะผ่านมาหลายปี...แต่ในใจบาดแผลนี้ยังมีรอย...
11 มีนาคม 2550 12:50 น. - comment id 668646
คุณนางฟ้า ใช่ ตราบาป ไม่มีวันจาง
11 มีนาคม 2550 13:01 น. - comment id 668653
แงงงง เปเป้ฯ กลอนก็น่ากลัว รูปก็น่ากลัววววว...
11 มีนาคม 2550 13:41 น. - comment id 668674
อาคุณปอปลานั้นหายาก แหม....เรืองจริงน่ากลัวกว่านี้อีกค่ะ แค่นี้จ๊อยๆ
11 มีนาคม 2550 17:37 น. - comment id 668719
รูปน่ากลัวเกินไปหรือปล่าว..... ช่วยพิจารณาหน่อยน่ะ...ปูเป้.. เพื่อนเรา... บทกลอนสอนใจดี..... เป็นกำลังใจให้..
12 มีนาคม 2550 06:51 น. - comment id 668951
อาคุณบิ๊ก อืม.....ภาพมันไม่น่ากลัวหรอก ของจริงยิ่งกว่านี้ แต่จะรับไว้พิจารณานะจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
