เจ้าจะหลงวังวนจนท้อแท้... ถ้ามัวแต่สงสารคำหวานเขา ปล่อยให้คำออดอ้อนต้อนใจเรา สู่มุมเหงาของหัวใจใยอ่อนแอ หลงคำพ้อต่อว่าจนว้าวุ่น หลงคำเอื้อเจือละมุนอุ่นกระแส หลงเติมรักตักเติมเพิ่มดวงแด หลงจนแพ้แท้หลงพะวงวน จะให้ทำอย่างไรหนอใจเอ๋ย จะละเลยกลัวผวาพาสับสน จะรับรักหนักแน่แพ้กมล จะอดทนใจก็ร่ำแต่คำรัก เสียงทุ้มทุ้มกุมใจเจ้าไปหมด เสียงหวานหยดรดใจให้ประจักษ์ เสียงท้วงติงจากใครใคร่จะทัก เสียงก็จักเบาไปไม่ได้ยิน ตัดใจเจ็บเพียงครั้งยังอยู่ได้ ตัดความใคร่ลุ่มหลงพะวงสิ้น ตัดใจจากก่อนจะช้ำน้ำตาริน ตัดให้สิ้นสู่สงบ....พบความจริง... ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
ครูพิม 19 พ.ย. 2550 06:40 น. - ID 109739 
2203
25
0
19 พฤศจิกายน 2550 07:00 น. - comment id 790535
วังวนหัวใจวนเวียน ใจเพียรคิดถึงแต่เขา รักรักทำเราหูเบา ทำเอาตามืดบอดมัว วังวนชีวิตคิดหนัก กับรักไซเบอร์ปวดหัว จับต้องไม่ได้น่ากลัว ใจรั่วเจ็บนักรักตรม เปืดคอมปิดคอมแล้วจบ ใยพบแต่รักขื่นขม วังวนความรักระทม ใจพรมรักเศร้าเหงาใจ ปิดโทรปิดคอมปิดรัก ใจพักออกคอมได้ไหม เที่ยวล่าความรักหายไป สุดท้านได้แต่น้ำตา
คิดถึงนะคะ..งายเยอะมากเลยทั้ งเรียนและงาน
19 พฤศจิกายน 2550 07:14 น. - comment id 790537
คนจะอยู่อย่างไรหากไร้รัก มิตายชักหรอกหนาไม่หาไคร่ ความรักจักทำให้ใจสบาย แต่ความไคร่ตัญหาพาทุกข์ใจ
19 พฤศจิกายน 2550 07:20 น. - comment id 790538
จิตว้าวุ่นขุ่นใจให้ครุ่นคิด ถูกหรือผิดติดบ่วงห้วงเสน่หา รักไซเบอร์เพ้อมาเป็นเวลา ต้องจากมาลาใจให้ปวดร้าวแวะมาสวัสดียามเช้าครับ
19 พฤศจิกายน 2550 08:28 น. - comment id 790553
ครูพี่พิม.... หลงว่าเขาจะรักประจักษ์แน่ หลงว่ามีรักแท้แม้โง่เขลา หลงคำหวานซ่านทรวงมิบางเบา หลงโง่เง่าเท่านั้นใช่มีจริง แวะทักพี่สาวค่ะ......... (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
19 พฤศจิกายน 2550 08:45 น. - comment id 790561
ดีจ้า.............คุณครูพิม..............คำพูดทั้งหลายที่มากระทบทั้งร้ายและดี มันมีผลต่อชีวิตของเราอยู่เสมอเลยอ่ะจ้า....... บางทีมันก็เหนื่อยเหมือนกัน.........
19 พฤศจิกายน 2550 09:13 น. - comment id 790568
รายงานตัวตอนเช้าครับครูพิม ขึ้นชื่อว่า วังวน (วัฏฏะ) น่ากลัวทั้งนั้น เพราะทำให้มนุษย์ต้องเวียนว่ายตายเกิดไม่มีที่สิ้นสุด เอ้อ
19 พฤศจิกายน 2550 09:18 น. - comment id 790571
ดีค่ะ ครูพิม แวะจิบชาแต่เช้าเลยอะ คำที่ว่าความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย นี้ยังใช้ได้เสมอนะค่ะ..ถ้าเรากล้าเผชิญความจริง ทุกสิ่งย่อมมีทางออกค่ะ
19 พฤศจิกายน 2550 10:19 น. - comment id 790597
น้องครูพิมใครตกวังวนเหรอจ้ะ ปล่อยเขาเถอะนะ อย่าห่วงเลย วังวนรักน่ะ ใครๆก็คงอยากตก เกมนี้มีผล ทุกอย่างอยู่ที่ใจน้อ
19 พฤศจิกายน 2550 10:28 น. - comment id 790601
วุ่นวายในวังวน เกมส์กลเลยล่อหลง พิษนักรักพะวง พักลง..กลัวรักลืม หวัดดีคุณครูมีความสุขเนาะ
19 พฤศจิกายน 2550 10:49 น. - comment id 790608
สวัสดีค่ะพี่ครูพิมเลยเกิดอารมณ์แปรปรวน
19 พฤศจิกายน 2550 11:32 น. - comment id 790634
ดีค่ะคุณครูพิม...หลุดเข้าสู้วังวน คนหารัก ได้ประจักษ์แจ่มแจ้ง แถลงไข รักไซเบอร์ อย่าได้หลงละเมอไป คิดคราใด..เจ็บแปล๊บ ๆ แสบถึงทรวง. ขี้จุ๊ เบ่เบ๊... ขี้จุ๊ ตะลาล๊า.
19 พฤศจิกายน 2550 11:37 น. - comment id 790637
วังวน คำคน วกวน หลอกลวง พูดดี ต่อหน้า นินทา ลับหลัง ..... เลือกเอา
19 พฤศจิกายน 2550 11:43 น. - comment id 790643
เมื่อหนาวก็ต้องการความอบอุ่น อุ่นระมุนเคลิบเคลื้มอ่อนไหว ถึงเวลาที่จะต้องจากไป ตัวแสนไกลแต่ใจใกล้เหลือเกิน
19 พฤศจิกายน 2550 11:52 น. - comment id 790651
ชอบรูปจัง
19 พฤศจิกายน 2550 12:23 น. - comment id 790674
วังวน วนใจ ว้าวุ่น หมกมุ่น ครุ่นคิด สเนหา รักมาก ช้ำมาก เจ็บอุรา ไม่เห็นหน้า หลงวาจา ก็จำทน
แวะมาทักทาย คนขี้อายขอตัวทำงานก่อนนะคะ แม่ครู คนสวย
ก็แบบว่าไม่เคยอยู่ในวังวนของคน ในโลกไซเบอร์...แต่ก็อยู่ในวังวนของตนเองงะ.....แงๆๆๆๆๆๆ
19 พฤศจิกายน 2550 12:29 น. - comment id 790681
ตัดให้ขาดง่ายๆ ดังกระดาษก็ดีซีคะ แต่สายสวาท สายใยรัก ยากตัดรอนค่ะคุณครูพิม แงๆๆ เรื่องมานเศร้า
19 พฤศจิกายน 2550 14:37 น. - comment id 790730
ตัดสายใจ สิ้นใย อยู่ได้หรือ ตัดความดื้อ ลุ่มหลง พะวงนั่น ตัดอะไร บอกด้วย ได้ช่วยกัน ตัดให้สั่น ลงนิดหน่อย ค่อยดูดี
19 พฤศจิกายน 2550 15:08 น. - comment id 790741
19 พฤศจิกายน 2550 15:15 น. - comment id 790743
19 พฤศจิกายน 2550 15:18 น. - comment id 790745
19 พฤศจิกายน 2550 15:23 น. - comment id 790746
19 พฤศจิกายน 2550 15:26 น. - comment id 790747
19 พฤศจิกายน 2550 15:28 น. - comment id 790750
19 พฤศจิกายน 2550 15:30 น. - comment id 790751
19 พฤศจิกายน 2550 15:38 น. - comment id 790759
หลงอยู่ในวังวนก็หลายหน หาซักคนฉุดออกก็ยากหมาย หลงแล้วหลงรักหลงทุกราย หลง หลงรัก.....ครูพิม
คิดฮอดกันอย่างแรง
19 พฤศจิกายน 2550 15:42 น. - comment id 790763
19 พฤศจิกายน 2550 15:44 น. - comment id 790765
19 พฤศจิกายน 2550 15:47 น. - comment id 790768
19 พฤศจิกายน 2550 15:49 น. - comment id 790770
19 พฤศจิกายน 2550 15:50 น. - comment id 790772
19 พฤศจิกายน 2550 15:52 น. - comment id 790775
19 พฤศจิกายน 2550 15:54 น. - comment id 790777
19 พฤศจิกายน 2550 15:56 น. - comment id 790778
19 พฤศจิกายน 2550 15:57 น. - comment id 790781
19 พฤศจิกายน 2550 15:58 น. - comment id 790782
19 พฤศจิกายน 2550 16:00 น. - comment id 790785
19 พฤศจิกายน 2550 16:06 น. - comment id 790789
แวะมาชื่นชมผลงานจ๊ะน้องพิม คงสบายดีเนาะ
19 พฤศจิกายน 2550 16:09 น. - comment id 790790
19 พฤศจิกายน 2550 16:27 น. - comment id 790797
ไม่มีคำชมใดเท่ากับคำว่า สุดยอดดดดดดค่ะครูของข้าน้อย *เด็กน้อยม.ปลาย*
19 พฤศจิกายน 2550 16:33 น. - comment id 790802
หลงคำรักกระอักถึงทรวงใน หลงกลในอุบายผู้ชายชั่ว หลงทางผิดคิดกลับคงยากชัวร์ เราต้องไม่อนอัวพวกผู้ชาย คุณแม่อ้อแต่งกลอนสุดดดดดดยอดดดดด อยู่แว้วค่ะ แต่หนูนะสิค่ะ สวยไม่ช่วยอะไรแต่งยังไงก็ไม่เวิร์ค
19 พฤศจิกายน 2550 16:41 น. - comment id 790813
ก็เป็นเช่นนี้เองนะคะ
19 พฤศจิกายน 2550 17:27 น. - comment id 790828
ด้วยวังวนวนวังขังใจเจ็บ ต้องหนาวเหน็บเพราะใจพ่ายไฟหวาน ถ้อยลิ้นลมคมคำทำร้าวราน ใจสะท้านเพราะลุ่มหลงดงคำลวง.
19 พฤศจิกายน 2550 20:03 น. - comment id 790853
ครูพิม ดีครับครูที่ช่วยเตือนใจให้คนที่อาจเผลอไผลไปกับโลกไซเบอร์ มีเยอะครับ โดยเฉพาะที่ชอบเล่นเอ็ม ผมไม่ค่อยรู้นะว่าในหมู่สมาชิก ที่ใช้ hotmail คุยกันโดยเฉพาะชาวบ้านกลอนเป็นไงบ้าง แต่เท่าที่ดูก็ยังเห็นว่า เว็ปนี้สะอาด และสุภาพ ไม่มีด่ากันแรงๆ หยาบคายเหมือนหลายๆเว็ปที่เจอมา ผิดกับที่นี่..ไม่รู้เกิดจากอารมณ์ศิลปินด้วยหรือเปล่า นิสัยส่วนใหญ่ของนักกลอนเท่าที่ผมได้อ่าน ได้รู้จากที่นี่จะคล้ายๆกันคือ ใจเย็น สงบ มองโลกในแง่ดี สุภาพ บางคนอาจเก็บตัวและขี้เหงา เป็นแค่มุมมองของผมนะครับ อาจไม่ถูกก็ได้ ขอให้ครูพิมมีความสุขครับ
19 พฤศจิกายน 2550 20:05 น. - comment id 790854
19 พฤศจิกายน 2550 20:38 น. - comment id 790862
19 พฤศจิกายน 2550 20:38 น. - comment id 790863
สวัสดีครับ ครูพิม..ราตรีสวัสดิ์ครับ
19 พฤศจิกายน 2550 20:43 น. - comment id 790865
หน้าส่วนตัว
จะตัดเยื่อไม่เหลือใยตัดได้หรือ
เพราะใจดื้อเกินรั้งยากสั่งสอน
หลงความรักห่วงหาเอื้ออาทร
ที่ซุกซ่อนพิษร้ายหมายย่ำยี
ตัดใจเจ็บเพียงครั้งยังยากตัด
ตัดความใคร่กำหนัดยากตัดหนี
ตัดใจจากเหมือนเอามีดกรีดฤดี
ตัดทั้งที่รู้แน่ชัด...ยากตัดใจ
อย่าหลงวังวนจนยุ่ง หลงวังกุ้งเข้าทีดีแน่แน่
19 พฤศจิกายน 2550 21:21 น. - comment id 790878
19 พฤศจิกายน 2550 21:28 น. - comment id 790880
19 พฤศจิกายน 2550 21:33 น. - comment id 790881
19 พฤศจิกายน 2550 21:41 น. - comment id 790882
19 พฤศจิกายน 2550 21:56 น. - comment id 790888
19 พฤศจิกายน 2550 21:57 น. - comment id 790889
ความคิดเห็นที่ 52 ครูพิมเก่งมากครับอ่านแล้วซึ่งจิงๆปรบมือให้ครับ
19 พฤศจิกายน 2550 22:02 น. - comment id 790891
19 พฤศจิกายน 2550 22:13 น. - comment id 790894
19 พฤศจิกายน 2550 22:14 น. - comment id 790896
20 พฤศจิกายน 2550 07:44 น. - comment id 790939
20 พฤศจิกายน 2550 07:54 น. - comment id 790947
ให้ข้อคิดสะกิดใจได้ดีเลยค่ะ ครูพิม
20 พฤศจิกายน 2550 10:00 น. - comment id 790984
อย่าว่าแหละครับ ในโลกเสมือนจริง ใครจะเป็นนางฟ้า ใครจะเป็นเทวดา ใครจะแต่งเรื่องให้ดูน่าสงสาร ชวนให้เวทนา สักเพียงไหนก็ได่ ...หากแต่ว่า มันก็อยู่ในจอสี่เหลี่ยม บางคนหลงลืม หน้ามืดตามมัว แยกไม่ออก โลกไหนคือโลกแห่งความจริง โลกไหนที่เราสมมุติขึ้นมาเอง ....ต้องทำใจแหละโทษมครก็ไม่ได้ ...เราหวั่นไหวไปเอง...
20 พฤศจิกายน 2550 11:01 น. - comment id 791024
ครูพิม แต่งเก่งจังเลยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ รักนะจุ๊บๆ
20 พฤศจิกายน 2550 11:30 น. - comment id 791030
ตัดอะไร ยากแท้ แค่ตัดรัก ตัดใจพักต์ รักนี้ นี่ยากเหลือ ตัดสัมพันธ์ มีใย ให้คลุมเครือ แต่ในเมื่อ เจ็บรัก ต้องหักใจ อิอิ เกือบไม่รอด งานยุ่งๆค่ะ ฝากลมหนาวไปบอกได้ยินมั๊ยค่ะ ...คิดถึงนะคะ คิดถึงเสมอ...
20 พฤศจิกายน 2550 13:44 น. - comment id 791069
20 พฤศจิกายน 2550 13:45 น. - comment id 791070
20 พฤศจิกายน 2550 13:53 น. - comment id 791073
20 พฤศจิกายน 2550 14:01 น. - comment id 791076
20 พฤศจิกายน 2550 14:10 น. - comment id 791078
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
