สายฝนจางร้างไกลหลายเดือนแล้ว รอยยิ้มแผ่วเลือนหายกับสายฝน รอยสิ้นหวังฝังแน่นแสนมืดมน รอยเท้าคนกลับกระจ่างกลางหัวใจ รักสิ้นหวังพลั้งใจไปแนบชิด เขาทวงสิทธิ๋เจ้าของเดิมเริ่มขึ้นใหม่ คนตาบอดตาสว่างได้อย่างไร เพียงหัวใจไม่บอดบ้าง "ก้อช่างมัน"
ฐปนวุธ 21 มี.ค. 2551 17:12 น. - ID 113649 
740
4
0
21 มีนาคม 2551 18:11 น. - comment id 833655
เพียงสายฝนแห่งรักที่ห่างหาย อย่าให้ใจหายตามไปกับสายฝน อย่าให้สิ้นแรงใจพร้อมสายลม แม้ระทมแต่วันหนึ่งดีขึ้นเอง
21 มีนาคม 2551 20:41 น. - comment id 833677
ฝนน้ำ ย่อมมา ตามฤดูกาล ฝนใจ ย่อมหลั่งธาร มิเว้นว่าง ฝนน้ำ นำเย็นชื่น สรรภางค์ ฝนใจ เย็นสล้าง กลางมโน
22 มีนาคม 2551 08:59 น. - comment id 833767
บางที รอยยิ้ม ก้อเหมือน สายฝน ทำอะไรๆ ได้หลายอย่าง
22 มีนาคม 2551 19:00 น. - comment id 833852
ฝากหัวใจ ในสายฝน มีดมนรัก ขอพิงพัก ทิ้งรักร้าว อับเฉาแสน ขอน้ำฝน รินรดใจ ไม่ดูแคลน เสมือนแม้น เป็นน้ำใจ มอบให้มา
24 มีนาคม 2551 16:45 น. - comment id 834472
ขอบคุณมากครับคุณ การัณยภาส เขียนดีครับๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
