รักร้อน ร้างลา(มาต่อแล้วค่ะ)

ฟา

   เริ่มแรกรักเล้าอารมณ์เกินข่มจิต
ต้องใกล้ชิดมิห่างไปทางไหน
ช่างร้อนรนกระวนกระวายใจ
ยามมีใครเมียงมองคนของเรา
     ไม่อยากให้แม้ใครที่ใกล้เฉียด
จะมาเบียดชายตาแลมาเหมา
ว่าเขาคิดไม่ซื่อคนรักเรา
ไม่ยอมเขาไม่ยอมจนนิดเดียว
     เมื่อแรกเริ่มเดิมทีไม่มีรัก
ไม่เคยจักร้อนรนไม่ฉุนเฉียว
พอมีรักเพียงหนึ่งคนแค่หนึ่งเดียว
กลายกลับไปได้เชียวหนอหัวใจ<
     ยามเราอยู่ของเราไร้เหงาจิต
แต่เมื่อเขาใกล้ชิดจนหวั่นไหว
กลับรู้สึกอยากพบหน้าอยู่ร่ำไป
ช่างกระไรร้อนได้ไม่เว้นวัน
     รอเวลาที่ได้พบและอยู่ใกล้
ทั้งตื่นเต้นดีใจกับไหวหวั่น
แค่เพียงมองสบตากันและกัน
กายก็พลันร้อนวูบเหมือนต้องไฟ
     แต่เมื่อพ้นเวลาของรักร้อน
สิ่งใดใดก็ผ่อนความอ่อนไหว
เหลือเพียงความนิ่งสนิทของหัวใจ
เหตุไฉนจึงกลายกลับดับแสนเร็ว
     เหมือนกับเป็นกองไฟบนกองฟาง
เมื่อเชื่อไฟร้างไกลมืดดังเหว
ยากยิ่งนักจะพัดโหมให้เกิดเปลว
เหมือนตอนติดไฟเร็วซะเหลือใจ
     นี่แหละหนอความรักในกาลนี้
ยิ่งร้อนแรงเท่าไรนี่ยิ่งร้าวไหว
เมื่อเริ่มแรงรักเร็วราวเปลวไฟ
ก็ผลาญเชื้อเพื่อดับไปตามเวลา
     จะครั้งหน้าหรือว่าอีกคราไหน
เจ้าหัวใจแสนอ่อนไหวจงดูท่า
หากรักเริ่มร้อนลุ่มคือมายา
ให้ยั้งใจเย็นว่าจงลาไฟ
     หากจะเริ่มรักแรกสักครั้งหนึ่ง
ค่อยค่อยรักแบบซาบซึ้งดีกว่าไหม
เพาะบ่มรักแรกเริ่มอย่างเข้าใจ
เมื่อรักเติบโตไปจักมั่นคง/font>