+..+ จากใจจันทร์ +..+

สาบนรสิงห์

ดวงดาวพราวพรึกพร่าง       พรายฟ้า
แสงส่องแวววับตา               เฉิดฉัน
เชิญกวีร่วมรจนา                กลอนกาพย์
ประกาศทุกถิ่นทั่น               ร่วมรู้ในทรวง
ใจนี้คิดถึงนาง                     ร่วมฟ้า
เปรียบดั่งดวงดารา              สดใส
หวนคิดถึงจันทรา                พาโศก
ดาษดารากลับไร้                  จันทราให้ชม
จันทราเปรียบเป็นดั่ง           ใจข้า
ตัวเจ้าหันมองมา                   เมื่อสน
สดสวยแสนมีค่า                   เมื่อเจ้า สนมอง
แต่กลับแสนหมองหม่น         เมื่ออยากเห็นดาว
อยากให้เจ้าลองมอง             จันทรา
ดูเจ้าสนดารา                       เสียแล้ว
อยากให้เจ้ารู้ว่า                   จันทรา ยังอยู่
บางคราวไม่เพริศแพร้ว       แต่ไม่หนีไกล

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ขออภัยครับที่โคลง ไม่ตรงฉันทลักษณ์เอาซะเลย = =
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -