กุ้งหนามแดง

4 มิถุนายน 2551 08:44 น. - comment id 857082

เป็นเราไม่ยิ้มหรอก งอนไปเลย.. 

หนอย ปล่อยให้คอยทั้งคืน..ยุงก็กัดน่ะรู้หรือเปล่า..

อิอิ ใส่อารมณ์เกินไป  เพราะง่วงเหลือคณา...ไปนอนก่อนดีกว่า เดี๋ยวเขาว่าเป็นหมีแพนด้าน่ะตัวเอง..

ปล. กลอนเพราะเหมือนเดิมน่ะจ๊ะ...

เพียงพลิ้ว

4 มิถุนายน 2551 09:09 น. - comment id 857089

เศร้าเลยนะคะ

กีกี้

4 มิถุนายน 2551 10:04 น. - comment id 857113

ย.

4 มิถุนายน 2551 10:28 น. - comment id 857120

คณะปฏิวัติ ขอประกาศว่า
คุณ ถูก
ข้อหา แต่งกลอนไพเราะเกินควร
ต้องระวางโทษ ให้แต่งกลอนเพิ่มอีกเยอะ ๆ
 

เจน_จัดให้

4 มิถุนายน 2551 15:32 น. - comment id 857201

ดีจ้า...คุณเพรง.พเยีย

และแล้วก็ได้อ่านกลอนบทนี้ที่นี่จนได้ หุหุ รู้สึกดีดีทุกครั้งที่ได้อ่านงานคุณนางจ้า...เมื่อไหร่เจนจาแต่งได้แบบนี้มั่งน้อ...

พิมญดา

4 มิถุนายน 2551 19:15 น. - comment id 857256

งามงามและชอบอ่านของคุณมากคะ

บ่อยครั้งที่แอบมาอ่านเงียๆๆย้อนหลัง

อยากเก่งมั้งอะคะ

อิอิ

ช่ออักษราลี

4 มิถุนายน 2551 20:18 น. - comment id 857280

สวัสดีค่ะ น้องนาง

ลึกซื้ง กินใจ มากค่ะ

Darkness_Hero

4 มิถุนายน 2551 20:19 น. - comment id 857281

หวานแบบเศร้าๆแฮะ - - รอนานๆแบบนี้ลอง เอ็คเพรสโซ่สักแก้วไหมครับ ผสมM150 กะ M-Max รับรองตาค้างยันสายๆเลย

เรไร

5 มิถุนายน 2551 00:33 น. - comment id 857341

ผมอ่านบทกวีชุดนี้แล้ว...เหมือนกับว่า

ผมได้มองผ่านหน้าต่างไปยังบ้านอีกหลัง

..ได้ยินเเสยงเพลงแผ่วๆ
...ได้เห็นหญิงสาวนั่งเหม่อลอย ทอดสายตา ออกไปนอกหน้าต่าง

..เหมือนกันรอใครสักคน...รอคอย...และรอ

เคลิบเคลิ้มหรือว่าจินตนาการเกิน(หรือเปล่า)

โคลอน

5 มิถุนายน 2551 14:03 น. - comment id 857524

ราตรีสีขาว....

นึกถึงเจ้าสาวเลยค่ะ

กว่าจะถึงวันที่เราตอบรับใครสักคนคงเป็นการอยู่ตรงกลางระหว่างคำว่า  "รอ" ทั้งสองฝ่าย

แมวแต้ม

5 มิถุนายน 2551 23:26 น. - comment id 857746

กลอนเพราะ เพลงหวานนน ชอบมากค่ะ ใครหนอปล่อยให้สาวเจ้ารอได้

กชมนวรรณ

6 มิถุนายน 2551 11:10 น. - comment id 857869

 สวัสดีค่ะ คุณนาง แวะมาอ่านตรงนี้ค่ะ

The Wind

6 มิถุนายน 2551 11:27 น. - comment id 857878

อ่านแล้วนึกภาพ เจ้าสาวโดนเจ้าบ่าวทิ้งในคืนวันแต่งงาน
ช่างโหดร้าย อย่างสวยงาม