บอกลาความหงอยเหงา........ ที่ร้าวเร่าท่ามหนาวสั่น........ ลาทีความผูกพัน........ ที่เคยปันกันและกัน. รอยฝันเคว้งคว้างกว้าง........ จุดเดินทางลดหดสั้น....... เดียวดายซ่อนโศกศัลย์........ จำนั่งข้างบ่อน้ำตา........ ลมแผ่วท่ามฝนตก........ ทุกข์ในอกกวนเจ็บล้า........ ทั่วฟ้าสุดสายตา........ ช่างเงียบหงอยระทมทรวง........ ใจไหม้ซ่านส่งกลิ่น........ ลอยรวยรินดักกักถ่วง........ ทั่วฟ้าซ่อนลมลวง........ อวลช่วงชิงดึงสุขไป........ กอดเข่าฟังเพลงเศร้า........ หลอนแผดเผาร่ำร้องไห้........ อุราซุกซ่อนไข้........ ไยเจ็บง่ายย้ำอยากรู้........ วันเดือนเคลื่อนผ่านแล้ว........ จิตยังแว่วครวญหดหู่........ ทั่วห้องยามเหลียวดู........ เหมือนเคียงคู่เงาอ่อนแอ........ เปล่าเปลี่ยวเลี้ยวซึมซุก........ ราวรอรุกคลุกจมแช่........ จากกันอย่างยอมแพ้........ ร่างเต็มแผลยะเยียบเย็น........ ขอห่มเงาฝันว่าง........ มีเจ็บบ้างท่ามขมเข็น........ เศร้าชุกรุกกระเด็น........ ดีกว่าเคียงคนหลายใจ.... เคยมีคนของฝัน..... คนสำคัญที่ยิ่งใหญ่... เคยพาใจวาบไหว... จนกรายใกล้ใคร่ผูกพัน.... แต่แล้วก็แปรเปลี่ยน... แวะวนเวียนเพียรแบ่งปัน... ใจเดียวมีสองฝัน.... พาเพ้อพรั่นคั่นเหม่อลอย... หนึ่งฝันต่อหนึ่งสาว... เรื่องเศร้ายาวผ่าวละห้อย.... ต่อว่ากี่มากน้อย... เขายืนยันยังมีภักดิ์... แต่ใครฤายอมทน... ยอมแบ่งปันคนที่รัก... เศร้านานลามตระหนัก... หักผลักรักดีกว่ารอ... เมื่อคิดตัดใจเลิก... จิตกลับเบิกรื้อช้ำต่อ... ทุกวันหลับท่ามพ้อ... ทั้งยังขอละเมอคอย... แต่เจ็บมากแค่ไหน... จะถ่อไปไม่ขอปล่อย... ดีกว่าจมโศกสร้อย... มีสามคนในรักเรา...
โอเลี้ยง 30 มิ.ย. 2551 01:48 น. - ID 116548 
6619
4
0
30 มิถุนายน 2551 06:36 น. - comment id 867181
ก๊อกๆๆๆ..หวัดดีจ้าเพื่อนบ้าน... เอาใจช่วยนะ...ได้ไงสามหัวใจที่จะรวมกัน..นะ อย่างนี้เถอะ....เพิ่มอีกหนึ่ง...จะได้เป็นสี่... ไม่ต้องแย่งกัน....เน๊อะ..
30 มิถุนายน 2551 07:17 น. - comment id 867190
รักนั้นไม่สามเศร้ามีเราสองครองใจกัน ไม่รู้อย่าเร็วพลันดันด่วนจากลาไปไกล ฉันนั้นขาดไม่ได้ด้วยดวงใจให้เธอไป เต็มร้อยแล้วยังคอยวันที่เราอยู่ด้วยกัน ด้วยเหตุที่เธอคิดมันสนิทอยู่ในใจ อยากให้รู้บ้างไหมฉันน้ำตาตกในพรรณ น้ำตาเอิบอาบแก้มหมอนเปือกแล้วนึกถึงพลัน ด้วยเหตุนี้สักวันเรายึดมั่นกันฉันรักเธอจนสุดลม อยากคิดอะไรไปให้สงสัยมาดูฉัน ว่าที่รักของเธอนั้นเศร้าฉัยพลันเศร้าอกตรม อย่าทิ้งกันและกันให้ฉันนั้นต้องระทม ตอนนี้ฉันอาจขมกล่ำกลืนไปมีสักวันเป็นของรเรา
30 มิถุนายน 2551 07:18 น. - comment id 867191
เรารักกันสองคนเท่านั่น ภักดีต่อเธอตลอดไป
30 มิถุนายน 2551 08:17 น. - comment id 867207
30 มิถุนายน 2551 11:42 น. - comment id 867296
เป็นปัญหาอยู่ว่า เราจะวางหน้ากลอน กาพย์ยานี 11 ไงให้ได้ตำแหน่งที่ดีอะคะ คือไม่อ่านลากยาวงี้ จะน่าอ่านเนอะคุณโอเลี้ยง วางไม่ได้ง่ะ
30 มิถุนายน 2551 11:56 น. - comment id 867308
แก้วประเสริฐ.
30 มิถุนายน 2551 12:09 น. - comment id 867314
ไม่เป็นไรนะคะจะรวมกี่ใจก็เถอะขอให้รักกันจริงๆก็เพียงพอแล้วค่ะ
30 มิถุนายน 2551 12:25 น. - comment id 867328
ตอบคุณฝากฝัน สี่เส้าอยู่ที่เส้าไหนหนอจะยอมไปอยู่กับเส้าที่สี่..
30 มิถุนายน 2551 12:46 น. - comment id 867345
ตอบคุณทรายกะทะเลปล.รักไม่เคยเปลี่ยนหรือน้อยลง แค่แถมอีกคนมาเคียงแค่นั้น..
30 มิถุนายน 2551 12:49 น. - comment id 867353
ตอบคุณ คนบนเกาะ
30 มิถุนายน 2551 12:54 น. - comment id 867363
30 มิถุนายน 2551 13:00 น. - comment id 867374
30 มิถุนายน 2551 13:05 น. - comment id 867383
30 มิถุนายน 2551 13:14 น. - comment id 867388
30 มิถุนายน 2551 13:19 น. - comment id 867391
30 มิถุนายน 2551 13:20 น. - comment id 867392
คนที่รักอาจมีได้หลายคน แต่คนที่ควรแสดงออกมีได้คนเดียว
30 มิถุนายน 2551 14:16 น. - comment id 867425
ตอบคุณแทนฯ แน่นอนค่ะ แสดงให้เห็นเพียงคนเดียว..แค่เดี๋ยวเดียวไงค่ะ
30 มิถุนายน 2551 16:56 น. - comment id 867485
เมื่อคิดจะตัดใจ ตัดทำไมใจเจ้าเอ๋ย ทุกวันก็เหมื่อนเคย สุดจะเอ่ยคิดถึงจัง เจ็บปวดมากแค่ไหน ขืนปล่อยไปเป็นความหลัง สามคนต้องระวัง หากปิดบังจะปวดใจ (กาพย์ยานี๑๑)
30 มิถุนายน 2551 17:56 น. - comment id 867510
โอเลี้ยง..จัง...ส่วนมากบทสรุปของรักสามเส้าก็คือสามเศร้า น่ะครับ..น่าจะเปลี่ยนจากรักสามเส้าเป็น รักสามเศร้า..ซะเลย..จะได้ไม่ต้องคาดเดา.. เหตุและผล..นะครับ.. ไม่พบกันนานคงสบายดีนะครับ...
30 มิถุนายน 2551 18:07 น. - comment id 867516
รักสามเส้าทำยังงัยมันถึงจะไม่เศร้าคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
