แค่เส้นบางบางกั้นกลางสองเรา เหมือนเป็นเงาเนาเย็บตะเข็บรัก เส้นขนานรานใจที่ใกล้หัก ถึงจะถักปักต่อก็ท้อใจ แก้วร้าวรอวันแตกแยกสลาย คงไม่วายกลายเป็นเช่นเศษผง แรกรักชื่นนานขื่นยืนทะนง ยิ่งนานคงหลงลืมปลื้มความรัก หวานไม่มีที่รักจักความขม ต่างระทมจมฤดีอยากหนีหน้า สองดวงใจใกล้แตกแยกจากลา คงร้างราจาบัลสักวันหนึ่ง เมื่อรักสิ้นรินหยดก็ลดหวาน เหมือนน้ำตาลซานซมดั่งลมแผ่ว เมื่อใยดีรี่ลับดับวูบแวว คงสิ้นแล้วรักหวานน้ำตาลขม
ฅนกาหลง 16 ก.ค. 2551 13:39 น. - ID 117089 
1173
1
0
16 กรกฎาคม 2551 15:45 น. - comment id 874367
เมื่อแรกรักน้ำต้มผักยังว่าวานเลยเนอะ
16 กรกฎาคม 2551 15:46 น. - comment id 874368
^ ^ หวาน แก้คำผิดค่ะ...
16 กรกฎาคม 2551 18:56 น. - comment id 874439
แวะมาอ่านกลอนคะ เพิ่งรู้พี่ฝนดื่มน้ำว่านรักษาโรคอกหัก..อิอิ ขออนุญาติแซวพี่สาวหน่อยนะคะ
16 กรกฎาคม 2551 20:13 น. - comment id 874482
เมื่อรักขมตรมใจได้เศร้าหมอง น้ำตานองเหลือหลายให้โศกศัลย์ ไม่เหมือนตอนหวานชื่นทุกคืนวัน ที่หัวเราะสุขสันต์หมั่นเฮฮาเมื่อหวานได้ก็ขมได้ ฉะนั้นเมื่อขมได้ก็กลับมาหวานใหม่อีกได้ ไม่มีอะไรแน่นอนหรอกค่ะ
16 กรกฎาคม 2551 22:23 น. - comment id 874570
สวัสดีค่ะ หวานเป็นลม ขมเป็นยา เพราะฉะนั้นความรักที่ขื่นขมก็จะเป็นยาในเชิงประสบการณ์ชีวิตนะคะ ทำให้จิตใจแข็งแกร่งขึ้นเมื่อผ่านพ้นมาได้ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
