ชั้นแกว่งไกวชิงช้ากลางสายฝน เหลือเพียงคนหนึ่งคนที่นั่งเหงา เธอบอกลาร้างไกลทิ้งเพียงเงา นัยน์ตาเศร้าน้ำตาริน ... วันฝนโปรย อยากให้รู้น้ำตาชั้นหลั่งง่าย เธอไม่รักก็เสียใจจนขมขื่น เก็บความรักไว้ในใจทนกล้ำกลืน เธออย่าฝืนบอกว่ารัก ... หากไม่มีใจ เสียงชิงช้าไกวแกว่งและไหวโยก ทิ้งความโศกกับสายฝนที่พร่างสาย ฝนอาจหนาวแต่ไม่ร้ายเท่าหนาวหัวใจ จำซึ้งใจหยดน้ำตาวันฝนโปรย
สายลมหนาว & หิมะขาว 15 ก.ย. 2551 17:30 น. - ID 118790 
1264
0
0
15 กันยายน 2551 18:23 น. - comment id 895882
สายฝนพรำคราใดใจหมองเศร้า รู้สึกเหงาไม่มีใครอยู่เคียงข้าง อยู่โดดเตี่ยวเดียวดายแสนอ้างว้าง เป็นไงบ้างคงสะใจใช่ไหมเธอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
