เริ่มต้นด้วยความสุขที่เธอมอบให้
อบอุ่นในหัวใจยามใกล้ชิดเธอเสมอ
แทบขาดใจยามเธอห่างไปไกล..ไม่ได้เจอ
เฝ้าคิดถึงเธอทุกยามเมื่ออยู่ห่างกัน
พอเธอไม่รัก ฉันคนนี้ก็แทบบ้า
เหมือนหมดสิ้นซึ่งราคา ไม่มีความสุขสันต์
เหมือนกับหมดลมหายใจ ยามที่เธอไปจากกัน
เหมือนอยู่ไปวันวัน เพียงร่างกาย ไร้วิญญาณ
จุดจบสุดท้าย ในที่สุดฉันก็ได้รับรู้
ว่าที่เป็นอยู่มานาน เป็นฉันที่น่าสงสาร
รอรับเศษเดนความรัก...
         ที่เธอไม่เต็มใจจะให้มาแสนนาน
พอเธอรำคาญ....
         ก็บอกแค่เราจบกันแล้วหันหลังเดินจากไป
				
				
			 
							
						
						7 พฤศจิกายน 2551 12:59 น. - comment id 911297
หากถามฉันว่าเสียใจไหม ที่ทุ่มเทไปกับความรักครั้งนี้ ตอบได้เต็มหัวใจ ว่าไม่เคยเสียใจเลยคนดี ที่ครั้งหนึ่งนี้... เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีดี และได้อยู่ใกล้ชิดกัน (คิดอย่างนี้หรือเปล่าคะ)เข้ามามอบมิตรภาพให้ค่ะ

 
							
						
						7 พฤศจิกายน 2551 13:23 น. - comment id 911310
กลอนเพราะจังเลยนะคะ ขอบคุณที่มาแบ่งปันความรู้สึกซึ่งกันและกัน แวะมาทักทายยามบ่าย

 
							
						
						7 พฤศจิกายน 2551 13:55 น. - comment id 911316
เก็บความรู้สึกสับสนกับตนเอง บรรเลงเป็นเพลงเศร้าเคล้าน้ำตา ยิ้มเถอะนะหัวใจให้เธอยิ้ม แม้จะปริ่มน้ำตาอย่าอาศัลย์ ลืมเถอะนะสิ่งเลวร้ายในวันวาน เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้นเอง มาเป็นกำลังใจให้คนเขียนกลอนคะ ขอให้มีความสุขนะคะ

 
							
						
						7 พฤศจิกายน 2551 14:27 น. - comment id 911325
ขอบคุณ +ใบเฟิร์น+ จริงๆแล้วตอนแต่งก็ไม่ได้มีอารมณ์แบบนั้นนะครับ แต่ก็ขอบคุณคิดในแง่ + ย่อมดีกว่าจริงไหมครับ ฝนพราวฟ้า ถ้ากลอนเพราะก็แวะมาบ่อยๆนะครับ กลอนต่อๆไปจะตั้งใจให้มากยิ่งกว่านี้อีก แก้วประภัสสร มันก็จริงของคุณประภัสสรนะครับ คิดดูดีๆความรักบางทีมันก็เหมือนกับ เราฝันไปความสูขอยู่กับเราไม่นาน พอลืมตาตื่นก็กลับมาพบกับความจิง

 
							
						
						7 พฤศจิกายน 2551 15:44 น. - comment id 911338
ถึงแม้จะเริ่มจากสิ่งไร้ค่า แต่ถ้าเราตีราคามันสูงไว้ สิ่งที่ได้รับมามันก็จะมีค่ากับจิตใจ ถึงแม้วันที่แยกกันไกลก็ยังรู้สึกดีแวะมาให้กำลังใจจ๊ะ

 
							
						
						7 พฤศจิกายน 2551 16:11 น. - comment id 911345
แม้เริ่มต้นอย่างสุขใจ แต่สุดท้ายใจอาจเจ็บ แต่ทั้งหมดก็ยังได้เก็บเป็นความทรงจำ แวะมาทักทายค่ะ อ้อ.....2000 ไม่มี 20 ได้มะ

 
							
						
						7 พฤศจิกายน 2551 18:18 น. - comment id 911366
เพราะดีเพราะดีฟังเพลินเลยอ่ะ

 
							
						
						7 พฤศจิกายน 2551 19:42 น. - comment id 911402
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมเยี่ยนค่ะ

 
							
						
						7 พฤศจิกายน 2551 22:51 น. - comment id 911508
สวัสดีค่ะคุณ คนเขียน.......กลอน ...... อิอิ แวะทักทายเจ้าคะ

 
							
						
						8 พฤศจิกายน 2551 23:51 น. - comment id 911830
ขอบคุณ จันทร์ไร้เงา เริ่มต้นด้วยความงดงาม แต่จุดจบก็เศร้าเคล้าน้ำตา แสดงว่าเวลาไม่ได้ช่วยอะไรเลย ถูกอย่างที่คุณจัยทร์ไร้เงาพูดนะครับ สายลมเดือนตุลา ขอยืม2000ไหงเหลือ20ล่ะครับ 55+ เพราะก็แวะมาบ่อยๆนะครับ การัณยภาส สวัสดีครับแวะมาบ่อยๆนะครับ ฉางน้อย สวัสดีครับขอบคุณที่ไม่ลืมกันครับ ^__________________^

 
							
						
						14 พฤศจิกายน 2551 12:26 น. - comment id 913841
คำง่าย ๆ แต่ ซึ้งในใจ

