วันหนึ่งที่เหงา

ยังแคร์

แหงนหน้ามองฟ้า
เห็นเพียงรอยเหว่ว้าตรงเมฆสีอ่อน
ถอนหายใจล้มตัวลงนอน
ให้ผืนหญ้าทอดถอนความเดียวดาย
ความรักหยดหนึ่งจากดวงตา
ไหลรินออกมาอย่างไร้ความหมาย
ความอบอุ่นในใจกลับกลาย
เป็นเพียงความเสียหายที่ใครได้ทำ
หลับตาช้าๆ
ปกปิดไม่ให้ตัวเองรู้ว่ากำลังบอบช้ำ
ได้แต่กระซิบว่ารักเธอกับความทรงจำ
ทั้งที่รู้ว่าไร้ประโยชน์ที่จะทำ เหมือนเดิม				
comments powered by Disqus
  • ตะวัน

    23 มิถุนายน 2544 12:54 น. - comment id 3889

    เพราะมาก..ชอบมากๆ..จริงๆนะ
  • โคลอน

    23 มิถุนายน 2544 16:12 น. - comment id 3896

    เพราะมากเลยจ๊ะ....ยังแคร์.......เราก้อชอบนะ
  • ภพ

    23 มิถุนายน 2544 17:20 น. - comment id 3903

    เพราะมากมากน้าคร๊าบ  เราก็ชอบบบบบ
  • ลุงกระป๋อง

    23 มิถุนายน 2544 19:17 น. - comment id 3914

    ลุงป๋องก็ช๊อบชอบยังแคร์อุ๊ยพูดตกช๊อบชอบอ่านกลอนที่ยังแคร์เขียนเหมือนกันอะครับ
  • ยังแคร์

    23 มิถุนายน 2544 21:47 น. - comment id 3929

    ขอบคุณอ่ะจ่ะ ตะวัน เราจะบอกมานานแล้วว่าตะวันเขียนกลอนเพราะมากกก เป็นนักเขียนป่าวอ่ะ อิๆๆ ขอบคุณโคลอนเจ้าเดิม ดีใจจังขอบคุณภพนะ แล้วเราจาไปอ่านกลอนภพ เห็นเขียนไว้ใหม่นิ ใช่ป่าว ขอบคุณลุงกระป๋องด้วยอ่ะ ตอนนี้เวปมีปัญหา ห้ามหักเงินเดือนนะ ถือว่าพักร้อน อิๆๆ
  • เคโร๊ะ....

    24 มิถุนายน 2544 15:30 น. - comment id 3985

    ชอบเหมือนกานค่า....
  • ยังแคร์

    7 กรกฎาคม 2544 08:00 น. - comment id 4653

    ขอบคุณค่ะ เคโร๊ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน