๏ มะลิร้อยถวายลงหน้าองค์พระ พวงอุบะ..รักร้อยเป็นสร้อยสาย กลีบใบแก้วแซมอวดเป็นลวดลาย ลูกถวายหมายนำเพื่อบำบวง ๏ จุดธูปเทียนน้อมจิตอธิษฐาน ขอประทานพรสวรรค์ทุกชั้นสรวง ช่วยดับเถิดหมองไหม้ข้างในทรวง ที่ปานห้วงหุบเหวแห่งเปลวไฟ ๏ สองมือลูกกราบขอ..หลวงพ่อขา... โปรดเมตตา..ลูกหน่อยจะได้ไหม ลูกนี้บาปหนัก..นักหรือไร จึงต้องไห้สาหัสถึงบัดนี้ ๏ หลวงพ่อเจ้าขา... สิ้นแล้วค่าความรักและศักดิ์ศรี เขาทำเหมือนหัวใจไม่เคยมี เหลือเกินที่ใจคนจะทนทาน ๏ มิรู้เลยผ่านมาคือยาพิษ เขาประดิษฐ์ซ่อนใส่ในคำหวาน จึงเผลอไผลเสพสิ้นทั้งวิญญาณ โอ้น้ำตาล...กร่อนกินแทบสิ้นใจ ๏ หลวงพ่อเจ้าขา... สุดปัญญาลูกแท้จะแก้ไข ทุกข์ร้อนราวเพลิงทัณฑ์..ทำฉันใด ดับพ้นได้..วิญญาณอันซานซม ๏ หรือคือบาปหนี้รักอันหนักแสน ให้หวนแม้นคืนมาอย่างสาสม เสียงเขาเย้ยหมิ่นหยามดั่งหนามคม กรีดแผลจมลึกซ้ำลงทำร้าย ๏ หลวงพ่อขา..ขอแรงสักแสงนำ- ใจคนช้ำเจียนล่มแหลกสลาย รักษารอยแผลตรม..ผู้งมงาย แม้ใจกายถวายวัด..ก็จะยอม..
เพรง.พเยีย 12 ก.ค. 2552 11:27 น. - ID 127562 
1579
4
0
12 กรกฎาคม 2552 12:17 น. - comment id 1013205
ทางสุดท้าย ยากหาคำมาอธิบายนะที่รัก อยากหยุดพักดวงใจเสน่หา เลิกว่ายวนวิบากวัฏฏทรมา มีดวงตาดวงใจใฝ่เพียงธรรม เป็นบัวงามชูช่อเหนือบึงโลกย์ ไม่ยึดสุขยึดโศกเฝ้าครวญคร่ำ เมื่อไม่รักใจวางว่างทางระกำ เพียรน้อมนำทำความดีพลีสร้างบุญ ใจดวงนี้มีเกราะแก้วกำบังกลัว จากหมอกมัวเมฆหม่นกุศลหนุน โอบเอื้อรักภักดิ์เพียงเธอสอนละมุน ตอบแทนคุณแผ่นดินแม่แผ่เมตตา ด้วยจิตดวงประภัสสรมีปัญญา รู้เกิดมาเพื่อเรียนรู้ทุกข์ปรารถนา มองตัวเองเห็นเพรงพรหมพันธนา ตัดมายาตัดบ่วงกรรมรู้ทำใจ....!! ....................... ไม่อยากเป็นแม่ชีชั่วชีวิต เปรียบชีวีบางทีคล้ายอากาศ อย่าหวังวาดขอสิ่งใดดั่งใจหวัง มีหน้าที่อย่างเดียวคือนิ่งฟัง อย่าคาดหวังสิ่งใดไม่ต้องร้อง.. อยู่นิ่งนิ่งทิ้งถอดใจเหมือนแม่ชี อยู่ให้ดีอยู่ให้ได้อย่าหม่นหมอง แค่กระโถนไว้ระบายตัวสำรอง ตามครรลองคนเหนือโศกโลกบูชา ทำชีวีให้ดีสิพิเศษ รู้ขอบเขตแค่เอ่ยพร่ำคำหวานหู คอยรับฟังเพียงอย่างเดียวนะโฉมตรู ให้รู้อยู่รู้ทนบ่นทำไม แล้ว..ถามจริงใครกันเล่าเฝ้าคาดหวัง ให้เซซังไร้หวังใดเกินทนไหว ให้นิ่งไว้ทนไว้เพียงเข้าใจ ไม่เสียใจไม่ร้องไห้อย่าทายท้า นี่ละหรือ..คือมิ่งมิตรสนิทฝันคอยปันแบ่ง หรือแค่แกล้งให้ทนฝ่ายเดียวอย่าเหลียวหา แม้น้ำใจไยดีเคยมีมา ให้เวลาเหลือน้อยบัวคอยน้ำ ลากันทีไม่มีแล้วซึ่งความหวัง พิพากษาสั่งให้กลายชีหนีชีช้ำ ลาวันนี้ลาดีกว่าหนีระกำ เมื่อเธอทำให้ฉันอยากเป็น..เช่นแม่ชี..ชั่วชีวิต...! ...................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4603.html หัวใจถวายวัด หลวงพ่อ เจ้าขา ช่วยแผ่เมตตาลูกหน่อยได้ไหม ลูกนี้อาภัพอับโชคหรือไร มีรักครั้งใด หัวใจเหมือนไฟร้อนรน หลายคน ที่พบ พอเขาได้ซบต้องหนีหลบล่องหน ขว้างทิ้งดังเศษดินข้างถนน น้ำตาร่วงหล่น หาคนรักแท้ไม่มี เข้าวัด ทุกวัน ใส่บาตรทำทานบนบานขอให้โชค ดี แต่ผียังตามหลอนหลอกย่ำยี วันหยุดพักไม่มี บวชชีดีไหม หลวงพ่อ เจ้าขา ลูกหมดปัญญาเหนื่อยจังหัวใจ สิ้นหวังรักทุกข์ครั้งสุดวุ่นวาย จึงพร้อมมอบกาย หัวใจถวาย วัดเลย หลวงพ่อ เจ้าขา ลูกหมดปัญญาเหนื่อยจังหัวใจ สิ้นหวังรักทุกข์ครั้งสุดวุ่นวาย จึงพร้อมมอบกาย หัวใจถวาย วัดเลย...
12 กรกฎาคม 2552 12:22 น. - comment id 1013206
เพราะดี
12 กรกฎาคม 2552 13:17 น. - comment id 1013219
ด้วยแรงจิต อธิษฐาน...... ขอบนบาน ผ่านจิต อธิษฐาน น้องจงผ่าน วานวัน อันโหดร้าย ลืมความเจ็บ เหน็บทรวง คำลวงชาย ให้มลาย คลายช้ำ หยุดคร่ำครวญ
12 กรกฎาคม 2552 13:22 น. - comment id 1013221
เพราะรักลวงร้อยเล่ห์เสน่ห์หา จนน้ำตาหลั่งรินปนสิ้นหวัง หัวใจล้าอ่อนแรงสิ้นพลัง รอความหวังสักวัน...คงหายดี
12 กรกฎาคม 2552 17:33 น. - comment id 1013303
หน้าส่วนตัว
@ความทุกข์โศกโรคภัยมาเวียนว่าย
ยากทำลายแม้นพระยังซมหนี
ความทุกข์ขมห่มผ้าเหลืองหนีชีวี
เปรียบแม่ชีมีทุกข์สอดคล้องกัน
แม่ชีสุขพระท่านคงไม่สุขหรอก
ต้องปลดทุกข์ที่กลับกลอกหลอกหลายหน
สมณะมีชีวิตเหมือนวังวน
ทางอับจนยังไม่เห็นทางสว่างปลาย
ขอส่งบทกลอนมาร่วมครับ
12 กรกฎาคม 2552 21:23 น. - comment id 1013405
ดีจ้า...คุณเพรงพเยีย...กลอนเพราะเสมอทุกครั้งที่ได้อ่านเลยจ้า...
13 กรกฎาคม 2552 14:01 น. - comment id 1013725
รู้สึกเหมือนฟังเพลงบุษบาเสี่ยงเทียนกับหัวใจถวายวัดเลยนะคะ
13 กรกฎาคม 2552 17:44 น. - comment id 1013898
:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
