***นิราศยิ้มพิมพิไล*** เจ็ดกันยาจากยิ้มพิมพิไล เคยคบหาอาทรวอนรักไว้ ยิ้มยาใจตอบวจีมิเว้นวาย อยู่บ้านเก่าเขาข่วนล้วนหนามเหน็บ เป็นรอยเล็บเจ็บระอาน่าแหนงหน่าย ทั้งลบหลู่ล้อลามหยามหยาบคาย หมิ่นเชิชายว่าโฉดช้าค้าคารม เรายั่วยุให้เต้นเป็นบ่นบ้า เห็นมารยาดัดจริตสะอิดข่ม ยกตนเองข่มท่านพาลโสมม โต้สาสมหมาหมู่มากมายา อเสวนาจะพาลานังดั่งพระสอน คนปากบอนติผู้อื่นหมื่นแสนบ้า แต่ตัวเองเขย่งยกอย่างเทวดา สรรวาจาหาประโยชน์แต่โคตรตน โอ้น้องยิ้มพิมพิไลดวงใจพี่ นับแต่นี้พี่ขอร้างระเหระหน จะอยู่อย่างสิงหราประสาจน ยอมทุกข์ทนห่วงหาอุราตรม ถึงผ้าผ่านซ้อนห่มถมถึงไหน ไม่อุ่นใจเหมือนยิ้มอิ่มหุ้มห่ม จากเจ้าไกลใจหนาวร้าวอารมณ์ ชวดชิดชมตรมหนาวราววางวาย แม้นเกิดแสนชาติใดในไตรภพ ขอพานพบพิสวาทดังมาดหมาย จะอยู่สองครองแนบแอบอิงอาย ร่วมเป็นตายหมายนิพพานด้วยกันเอยฯ *******************************************
ปติ ตันขุนทด 9 ก.ย. 2552 16:22 น. - ID 129035 
1069
2
0
9 กันยายน 2552 22:27 น. - comment id 1036978
หวังนั้นสงสม...ครับ
10 กันยายน 2552 18:55 น. - comment id 1037405
ว้า อย่างนี้ แรมร้างห่างกันไกลสิครับ น่าเศร้าใจจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
