***พระศรีปฏิรัฐ 6 ****

ปติ ตันขุนทด

ต่อ  จากกลอนที่  60
ทูลหม่อมแม่เด็จพ่อหายไปไหน
น้อยพระทัยลูกรักเป็นหนักหนา
แต่จากไปไกลลับไม่กลับมา
พระบิดาไม่รักลูกปลูกเลี้ยงแล้ว
พระเทพขจีศรีสงสารลูก
กอดพันผูกปลอบขวัญกัลยาแก้ว
เสด็จพ่อไปบวชผนวชแล้ว
ดำเนินแนวตถาคตปลดเปลื้องเวร
พระทรงศีลภาวนาศึกษาพรต
ลูกจงอตส่าเรียนอย่าเพียรเล่น
เป็นกัลยานีศรีนครเคร่งกฏเกณฑ์
พระบิดามาเห็นจะเย็นใจ
พระธิดาเพคะพระมารดา
ลูกจะรอพระบิดาปลื้มปราศรัย
สองแม่ลูกผูกสอดกอดกันไว้
โศกาลัยใจตรมระทมทน
***จะกล่าวถึงมเหสียิ้มพิมพิลักษณ์
อยู่ตำหนักสิกขารักษากุศล
อกุศลหม่นใจไม่เปื้อนปน
สำรวมตนทรงศีลดังจินดา
ฝ่ายฟ้าไชยไถลเที่ยวดูเหยี่ยวนก
ฝูงวิหคนานาป่าหงสา
เห็นสาวชาวป่าดอยเปอะอ้อยมา
ตรัสถามว่าแบกอะไรไม่หนักหรือ
สาวป่าแดงพูดแบะยาแอะนา
ภาษาป่าว่ารักเธอเซ่อจนซื่อ
อันหนักรักนั้นหนักกว่าบ่ามือ
มาช่วยถือแบกบ้างว่าอย่างไร
พระถามว่าบ้านบ่อนหล่อนอยู่ตึก
หรืออยู่ลึกในเขาเงาไศล
นางตอบว่าขืนยืนช้าอยู่ไย
แม้นแบกได้ให้รางวัลถึงชั้นฟ้า
นางวางเปอะเมอะสานสองตาจ้อง
พระก็ลองคล้องเปอะหลังไหล่บ่า
เดินตามหลังนางน้องข้ามดอยมา
ถึงบ้านป่าห้าสิบหลังข้างพนม
นางรับเปอะไปวางไว้ข้างครัว
แย้มยิ้มหัวว่าอะไรใครเขาข่ม
แบกอ้อยมาข้าชอบขอบใจจม
จะให้ชมรางวัลตามฉันมา
นางจูงมือถือนิ้วลิ่วเลี้ยวลด
ไปจนจรดลำธารเสียงซ่านซ่า
นางถามว่าชื่ออะไรไยหลงมา
ถ้าโจรป่าเห็นก็จับปรับเอาทอง
ดูแต่งตัวสำรวยสวยเหมือนหญิง
เป็นชายจริงหรือเปล่าเจ้างามผ่อง
ไม่เคยเห็นเป็นใครเดินใส่ทอง
เราทั้งสองลงมาเล่นน้ำเป็นไร
นางเปลื้องผ้าโดดผลุงพุ่งลงน้ำ
พระโชยคว่ำหน้าหนีชี้เฉไฉ
ข้าไม่อาบหรอกหนาจะลกไป
นางร้องไฮ้ไยไม่มาคว้ารางวัล
พระฮึกฮัดชัดใจในคำท้า
ทั้งกลัวกล้ากู๊กกิ๊กพลิกผายผัน
ปลดผ้าผ่อนจรลงชลาพลัน
ล่องไล่กันแหวกว่ายตามสายนที
นางเลี้ยวลดหลบลับกับโค้งคุ้ง
พระว่ายวุ้งไววับจับโฉมศรี
ลำธารลึกครึ่งตัวพัวพันพี
สองกายีแนบสนิทจิตผูกกัน
หน้าแนบหน้าเนื้อแนบเนื้อเหลือระทึก
ประคองคึกเข้าลำแพนแผ่นผานั่น
พระถามน้องเป็นใครที่ไหนกัน
ข้าชื่อพันพี่ชื่อแพงนางแจ้งมา
ท่านเป็นใครถามไว้ไยไม่ตอบ
พระชื่นชอบตอบอนงค์ว่างพงศา
ของเจ้ากรุงอิสราหลงทางมา
จะเสาะคนอาสาไมส่งเมือง
จงบอกมาที่ว่าจะรางวัล
คิดหลอกกันหรือไฉนใคร่เอาเรื่อง
นางหัวเราะซิกใสไร้ขุ่นเคือง
ผิวเรื่อเหลืองผลักอกพระกกไว้
รางวัลมีแต่คนมองไม่เห็น
จึงจำเป็นเก็บซ่อนไว้บ่อนใกล้
หากหาพบก็ผับรับเอาไป
พระซอนไซ้ซอกซีกหลีบหลีกลับ
ต่างกระสันงันงกตกภวังค์
พระพบฝั่งสระศรีที่กลอกกลับ
เข้าท่องเที่ยวถึงทางกระทบทับ 
นางแน่นรับกายดิ้นทั้งอินทรีย์  80  คำกลอน  ต่อตอน  7