รุ่งอรุณอุ่นไอใกล้เตาผิง หนาวเย็นยิ่งทิ้งกายใต้ผ้าผวย มองฟืนไหม้ได้กลิ่นระรินรวย ดั่งเจ็บป่วยด้วยเหงาเปลี่ยวเปล่าใจ นอกหน้าต่างพร่างพรมลมหมอกฝน ความมืดมนหม่นหมองครองอ่อนไหว ด้วยคิดหวนครวญถึงหนึ่งคนไกล เคยชิดใกล้ได้กอดพลอดภิรมย์ ควันจากปล่องล่องลอยละห้อยหา ในอุราคราเห็นเช่นขื่นขม ฤาเขาทิ้งยิ่งคิดจิตระทม แสนตรอมตรมก้มหน้าน้ำตาริน ภาพวันเก่าเฝ้าถามตามเสมอ เมื่อแรกเจอเผลอใจให้ถวิล หลงคำหวานหว่านไว้ในดวงจินต์ จนพังภินสิ้นพิษติดในทรวง ยอมซุกร่างกลางเตียงเคยเคียงคู่ ไม่รับรู้ดูเขลาเฝ้าห่วงหวง ใจคนคอยหงอยเหงาใยเขาลวง จนเลยล่วงบ่วงบาศก์สวาทวาย ฝนหลั่งรินสิ้นลบกลบความหวาน ทรมานปานกรดรดสลาย ปาดน้ำตาฝ่าหมอกยอกเดียวดาย เจ็บใจกายท้ายสุดขอหยุดคอย
ปรางทิพย์ 18 ต.ค. 2552 01:38 น. - ID 129928 
2211
49
0
18 ตุลาคม 2552 06:51 น. - comment id 1052727
มาอ่านกลอนเพราะๆ ตอนเช้า ๆ เพื่อต้อนรับวันดีดีๆ ครับ อ้อ เป็นกำลังใจให้คนคอยนะครับ ขอให้คนที่รอคอยกลับมาไวไวขอให้มีความสุขครับ
18 ตุลาคม 2552 07:14 น. - comment id 1052746
โห........ใจคนคอย บรรยายได้เศร้าจริงๆ สุดท้ายเลิกคอย จบ อิอิ
18 ตุลาคม 2552 07:19 น. - comment id 1052747
รอมานานใจจะกลายเป็นหิน ไร้ยลยินมืดบอดแสงหมดสิ้น กายผุพังร่วงโรยจิตโบยบิน ล่องลอยวิญญานร่วมอเจี ถ้าหัวใจไม่กลับคืนมันจะดิ่งสู่อเวจี พี่ป๋องเป็นห่วงทุกคนกลับคืนมานะ
18 ตุลาคม 2552 07:21 น. - comment id 1052749
ใจคนดอยเด่นล้ำ ความนัย เจ็บปวดดวงฤทัย สุดช้ำ คิดถึงเขาคนไกล ลาลับ อรุณรุ่งเจ็บยิ่งย้ำ พี่นั้นไม่คืน .....ให้เขากลับมา..รับขวัญไวไว..เน้อ..
18 ตุลาคม 2552 08:22 น. - comment id 1052761
หน้าส่วนตัว
มีคนยังคอยใจ คอยให้ใจมาถึงกัน
จะคอยให้ถึงวัน ใจนั้นมีเมตตา
ใจหนึ่งคิดถึง อีกใจหนึ่งเฉยชา
แม้ใจนั้นไม่นำพา จะไม่โรยราไปจากใจ.....
ขอให้ใจมั่นคงในรัก
18 ตุลาคม 2552 09:16 น. - comment id 1052770
คนอะไรช่างเขียนเรียงอักษร เป็นกาพท์กลอนสอนใจให้ถวิล อุทาหรณ์สอนใจใคร่ยินยล ให้กมลอดทน..........ใจคนคอยว่าแต่ว่าเลิกคอยจริงๆหรือ
เล่นๆคับ
18 ตุลาคม 2552 09:23 น. - comment id 1052775
ยามซุกร่างกลางเตียงมันซึ้งนะครับ ซุกใหม่ เต็มเตียงเลย อะน่ะ ล้อเล่น
18 ตุลาคม 2552 09:34 น. - comment id 1052781
อย่าท้อแท้น้องกลอยจงคอยพี่ สิ้นเดือนนี้จะมาหาน้องแน่ ปาดน้ำตาล้างหน้าหนาดวงแด ไม่เปลี่ยนแปรไปไหนให้น้องคอย
18 ตุลาคม 2552 11:43 น. - comment id 1052810
กลอนปนเศร้านะครับคุณปรางทิพย์ ป่านนี้ดวงใจคงทุกข์โศกตรม เฝ้าระทมซบหมอนสะอื้นฯ..นึกถึงเพลงนี้เลย
18 ตุลาคม 2552 12:27 น. - comment id 1052826
มาคอยดุใจ พี่ปราง อ่ะครับ ว่าคนคอย นี่ ใช้ใจ กี่ส่วนในการคอย คงไม่อาจร่วมต่อกลอนได้นะครับ ช่วงนี้ วุ่นๆ จริงๆ และคอมฯ ของผม เพื่อนๆ ก็จะยืมไปใช้ ในอีก 4-5 วัน น่ะครับ
18 ตุลาคม 2552 12:44 น. - comment id 1052830
สายน้ำตก ราดไหลไต่ตามผา บรรจบมามากมายจากปลายฝน ที่ละเล็กละน้อยคอยปะปน สะสมหล่นล่วงลงตรงพื้นดิน เปรียบน้ำใจในคนบนความรัก ที่เต็มตักต่อเติมเสริมถวิล ไหลหลั่งมาฝากไว้เป็นอาจินต์ มิอาจสิ้นกลิ่นรักที่ภักดี ต่างผูกพันฝันไว้ในวันหนึ่ง คงจะถึงซึ่งฝันอันสดศรี ได้พบสิ่งสวยงามตามชีวี ปรารถนาดีนี้แท้ไม่แพ้ใคร สงสัยคงจะหนาวมากนะครับ ที่นี่ก็หนาวเหมือนกัน
18 ตุลาคม 2552 13:23 น. - comment id 1052841
18 ตุลาคม 2552 15:23 น. - comment id 1052865
แวะมาอ่านกลอน ครับ
18 ตุลาคม 2552 15:46 น. - comment id 1052875
อย่าใจน้อย คอยอีกนิดนะจ้ะ
18 ตุลาคม 2552 15:58 น. - comment id 1052879
.ใจคนคอย คอยคน ที่ทนเเศร้า ฟังเสียเศร้า คลอครวญ รัญจวนเหงา ปนสายเสียง น้ำตก พกบางเบา รินเสียงเศร้า อื้ออึง ถึงห้วงใจ คนใจร้าย ฆาตกร ฆ่าผ่อนส่ง เหมือนน้ำลง ล่วงลา ลอยเลื่อนไหล มิทบทวน เมื่อวาน ที่ผ่านไป ช่างลืมได้ คนเหงา ที่เฝ้าคอย สงสารนัก น้ำคำ ที่ร่ำร้อง เจ้าคงหมอง หม่นไหม้ อยู่ไม่น้อย ขอเป็นหนึ่ง กำลังใจ ให้เนื้อกลอย เจ้าอย่าคอย หวังผล เลยคนลวง
18 ตุลาคม 2552 17:29 น. - comment id 1052885
18 ตุลาคม 2552 16:55 น. - comment id 1052889
ใจคนคอย คอยแล้ว คอยเล่า เฝ้าแต่คอย...เนาะ
18 ตุลาคม 2552 17:08 น. - comment id 1052892
อยากจะรู้ความนัยใจคนเจ็บ จะเหมือนเล็บกรีดเฉือดเป็นเลือดฝอย จะเหมือนพิษกรดราดใจขาดลอย จะเหมือนพลอยแตกสิ้นไร้ชิ้นดี จะเหมือนใดอีกไหมอยากใคร่รู้ ฉันเป็นอยู่อย่างจมปลักสิ้นศักดิ์ศรี กับการคอยคนลวงหลอก บอกฉันที ทำไงดีถึงจะคลายหายเจ็บช้ำ มารอคอยด้วยคนค่ะ
18 ตุลาคม 2552 17:10 น. - comment id 1052893
18 ตุลาคม 2552 17:14 น. - comment id 1052894
18 ตุลาคม 2552 17:20 น. - comment id 1052897
18 ตุลาคม 2552 17:38 น. - comment id 1052900
18 ตุลาคม 2552 17:48 น. - comment id 1052903
จริง ๆ ค่ะ เลยคอยแล้ว มันหนาวววง่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ
18 ตุลาคม 2552 17:52 น. - comment id 1052904
18 ตุลาคม 2552 18:04 น. - comment id 1052914
18 ตุลาคม 2552 18:26 น. - comment id 1052917
18 ตุลาคม 2552 18:31 น. - comment id 1052918
18 ตุลาคม 2552 19:14 น. - comment id 1052932
18 ตุลาคม 2552 19:21 น. - comment id 1052933
18 ตุลาคม 2552 19:22 น. - comment id 1052935
จิบกาแฟด้วยกันนะคะ ทุกเมนท์ ปรางถือว่าเป็นกำลังใจค่ะ
18 ตุลาคม 2552 19:25 น. - comment id 1052939
18 ตุลาคม 2552 21:18 น. - comment id 1052998
18 ตุลาคม 2552 21:46 น. - comment id 1053012
เวลาของคนที่รอ กับ คนที่ถูกรอมันช่าง แตกต่างกันซะเหลือเกิน พี่ว่ามั๊ย... บทกลอนพี่สะท้อนความเศร้าได้ แซ่บจริงๆค่ะ อ่านแล้วคิดถึงตัวเองจัง...เฮ้อ
18 ตุลาคม 2552 22:11 น. - comment id 1053039
พี่ปรางจ๋า....น้องมดกลับมาแล้วค่ะ คิดถึงจังเลย กลับมาแล้วได้อ่านกลอนของพี่ปรางรู้สึกดีจัง เข้าใจค่ะ ...เนาะ เนาะ ใจคนคอย
18 ตุลาคม 2552 22:29 น. - comment id 1053065
18 ตุลาคม 2552 22:32 น. - comment id 1053067
18 ตุลาคม 2552 22:43 น. - comment id 1053077
18 ตุลาคม 2552 23:03 น. - comment id 1053092
18 ตุลาคม 2552 23:06 น. - comment id 1053096
18 ตุลาคม 2552 23:24 น. - comment id 1053102
19 ตุลาคม 2552 06:28 น. - comment id 1053173
การรอคอยเป็นความทรมาน แต่ถ้าคอยแล้วสมใจหวัง การรอคอยช่างมีค่านัก ขอให้เป็นการรอคอยประการหลังนะคะ
19 ตุลาคม 2552 07:06 น. - comment id 1053180
คุณผู้ผ่านมา
มีคนยังคอยใจ คอยให้ใจมาถึงกัน
จะคอยให้ถึงวัน ใจนั้นมีเมตตา
ใจหนึ่งคิดถึง อีกใจหนึ่งเฉยชา
แม้ใจนั้นไม่นำพา จะไม่โรยราไปจากใจ.....
ขอให้ใจมั่นคงในรัก
......................................................
เหตุผลใจใช่มากแค่ฝากฝัน
คอยคืนวันหวั่นบ้างอย่างหลงใหล
แม้คิดถึงซึ้งอยู่รู้ภายใน
ด้วยทางไกลให้คอยหงอยเหงาทรวง
ขอบคุณค่ะ หัวใจเรา ๆ รู้ค่ะ ว่าแสนมั่นคง
แต่เขาสิ ผ่านมาแล้วก็ผ่านเลยไป....
..........................................................
คุณปรางค์ ยังคมอยู่เสมอผู้ผ่านมาโดนเข้าแล้ว
แต่ไม่ได้ผ่านไปเลยนะ ยังติดตามผลงานของคุณปรางค์เสมอชอบมาก แต่ไม่ได้เข้ามาร่วมติดภาระกิจมาก ใจยังมั่นคงเสมอ
19 ตุลาคม 2552 08:31 น. - comment id 1053213
หวั่นความหวังเลื่อนลอยคอยคนเก้อ ยังละเมอเฝ้าคอยละห้อยหา อย่าทำร้ายหัวใจนะไกลตา แม้วาสนาอาจคอยคนไปจนตาย ฝากสายลมพรมคำย้ำใครหนึ่ง มอบคิดถึงข้ามฟ้ามาถวาย โปรดกลับมาแลเหลียวคนเดียวดาย มาเติมสายสัมพันธ์ให้มั่นคง
19 ตุลาคม 2552 09:35 น. - comment id 1053257
การทรมานคือการรอคอย หัวใจดวงน้อยรอคอยนานหนักนา วันเวลาผ่านไปใจสุดพรรณนา ชะเง้อหา..เมื่อไหร่จะมา หนาคนดี ไม่ชอบที่สุดคือการรอคอยค่ะพี่ปราง
19 ตุลาคม 2552 10:57 น. - comment id 1053278
19 ตุลาคม 2552 11:01 น. - comment id 1053279
19 ตุลาคม 2552 11:14 น. - comment id 1053286
19 ตุลาคม 2552 11:19 น. - comment id 1053288
19 ตุลาคม 2552 11:28 น. - comment id 1053291
19 ตุลาคม 2552 12:20 น. - comment id 1053316
หวัดดีขอรับ...พี่ปรางฯ มาชมบท...ใจคนคอย... พรรณนาได้ละเมียดมากขอรับ... ชื่นชอบ...ขอรับ...
19 ตุลาคม 2552 13:39 น. - comment id 1053339
ไพเราะ...ประทับใจ...มากครับ..
19 ตุลาคม 2552 14:28 น. - comment id 1053359
ใจคนคอยหงอยเหงาเศร้าจริงหนอ ใจคนรอปวดปร่าพาโศกศัลย์ จึงซ่อนตัวซ่อนใจในไพรวัลย์ สุดจาบัลย์อกขมระทมทรวง ฝากสายลมห่มหมอกไปบอกเขา คนคอยเฝ้ารำพึงคะนึงห่วง ใยคนไกลมากมายหัวใจลวง ให้ไฟรักสุมทรวงคนที่คอย แวะมาเยี่ยมค่ะ บทกลอนเพราะนะคะพ้อได้น่ารักจัง
19 ตุลาคม 2552 17:15 น. - comment id 1053426
คุณปรางค์ ยังคมอยู่เสมอผู้ผ่านมาโดนเข้าแล้ว
แต่ไม่ได้ผ่านไปเลยนะ ยังติดตามผลงาน
ของคุณปรางค์เสมอชอบมาก แต่ไม่ได้
เข้ามาร่วมติดภาระกิจมาก ใจยังมั่นคงเสมอ
.......................................................
อ้าว....โดนความคมหรือคะ อูย..
ปรางขออภัยค่ะ มิได้เจตนาเลย ปราง
ก็ตามกลอนที่คุณร่วมแจมมา มามะ..
ปรางทำแผลให้ค่ะ อิอิ....
ขอบพระคุณนะคะที่กรุณาตามงานของ
ปรางอย่างเสมอมาค่ะ
..............................................................
โดนความคมของคุณปรางไม่ครางหรอก
เพียงถลอกเล็กน้อยพอทนไหว
ที่สำคัญนั้นเป็นอยู่ที่ใจ
มันหวั่นไหวเพราะปรางนางคนคอย
ขอโทษนะครับที่มากระเซ้าเย้าแหย่ เพียงอยากให้คุณปรางมีความแช่มชื่นบ้าง
19 ตุลาคม 2552 17:37 น. - comment id 1053434
โอ้..ได้ยินถ้อยสุดหยุดคอยท่า
วันเวลาล่วงมาพาใจหาย
แม้ใครเขาแกล้งน้องช้ำใจกาย
ก็คงหาย คลายทุกข์หมด เพราะอดทน.
19 ตุลาคม 2552 21:04 น. - comment id 1053554
การรอคอย ทุกการรอคอยมีความหมายเสมอ
20 ตุลาคม 2552 09:11 น. - comment id 1053724
20 ตุลาคม 2552 11:05 น. - comment id 1053767
20 ตุลาคม 2552 11:08 น. - comment id 1053770
20 ตุลาคม 2552 11:10 น. - comment id 1053771
20 ตุลาคม 2552 11:20 น. - comment id 1053775
20 ตุลาคม 2552 11:25 น. - comment id 1053777
21 ตุลาคม 2552 11:19 น. - comment id 1054399
21 ตุลาคม 2552 11:21 น. - comment id 1054400
21 ตุลาคม 2552 11:32 น. - comment id 1054410
21 ตุลาคม 2552 17:14 น. - comment id 1054553
ครับผม... ..มาทักทายนะคับ...ดีครับอ่านแล้วเพราะๆๆๆจบด้วยความเศร้าๆๆ ขอเพียงนั้น...จงหยุดพักผ่อนทั้งกายและใจ..ให้แข็งแกร่ง..ด้วยตัวเอาเอง..ก็ภูมิใจนะครับ
23 ตุลาคม 2552 01:54 น. - comment id 1055358
23 ตุลาคม 2552 15:15 น. - comment id 1055609
๐ จนวสันต์จะสิ้นฝนรินหยด ทิวาจรดเข้าเหมันต์ตะวันหงอย ตะวันเอียงเฉียงตะวันยังผันลอย ใจคนคอยเคียงขวัญหวั่นน้อยใจ..ฯ หากไปและไม่กลับ ก็น่าเห็นใจคนคอย อยู่ไม่เบานะครับ คุณปราง...
24 ตุลาคม 2552 23:27 น. - comment id 1056400
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
