แผ่นกระดาษสีเทาวางเอาไว้ แต่ละหน้าแน่นไปใส่อักษร บรรยายเหตเจตนาความอาวรณ์ ถามทุกข์ร้อนหนาวเย็น...อยู่เช่นไร เรามิได้พบกันมานานนัก นับแต่วันความรักเราหม่นไหม้ นับแต่ที่ฉันบ้าเพราะปราชัย เขายังดีกับเธอไหมโปรดไขความ เพราะยินข่าวร้าวฉานเธอบ้านแตก จำต้องแบกทุกข์ทนอย่างล้นหลาม เขาปันรักครั้งใหม่เช่นไฟลาม ความดีงามเธอสรรค์เขาบั่นทอน เหมือนอดีตรอยกรรมซ้ำรอยบาป มาฉายภาพสองเราวันเก่าก่อน วันที่ฉันทิ้งศักดิ์ศรีพลีอ้อนวอน เธอกลับรอนรักเรา...ตามเขาไป ฉันมิได้ส่งผ้าเพื่อมาเย้ย เพราะฉันเฉยไม่ทุกข์ร้อนไม่อ่อนไหว ปล่อยวางเถิดรักช้ำทนทำใจ ก่อนหัวใจเธอจบสิ้นไร้ชิ้นดี...
ฐปนวุธ 20 ต.ค. 2552 10:03 น. - ID 129993 
741
3
0
20 ตุลาคม 2552 13:33 น. - comment id 1053852
ชีวิต ก็เป็นเช่นนี้ โชคดีมีแต่ความสุขค่ะ
20 ตุลาคม 2552 17:35 น. - comment id 1054020
ไม่ได้เขียนจดหมายนานแล้วค่ะ ใช่แต่ e-mail ง่ะ อิอิอิ
20 ตุลาคม 2552 18:21 น. - comment id 1054037
เดี๋ยวไปรื้อหาจดหมายเก่าๆมาอ่านบ้างดีกว่าเนาะ
21 ตุลาคม 2552 09:27 น. - comment id 1054318
ความรักมักเป็นนี้ ไม่มีอะไรแน่นอน ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
