คิดหย่าเพราะ "เค้ก" (ด้วย อิทิสังฉันท์ ๒๐ )

โอเลี้ยง

ปัจจุบันเรื่องรักสวยรักงาม รักสุขภาพหาใช่เป็นเรื่องของผู้หญิงเท่านั้น
ผู้ชายก็เริ่มสนใจมากขึ้น ดังข่าวนี้ หย่าเมียเพราะเค้ก
นายเชง หยู๋ สามีวัย 31 จากประเทศจีน ทนเมียรัก นางเถียน เหม๋ ภรรยาวัย 27 ปี
ที่ขยันและหลงใหลขนมเค้กมาก ชนิดต้องทำทุกเย็น และที่นางชอบยิ่งขึ้นคือให้สามีชมทุกวัน 
ว่ารักหวานอร่อยเท่าเค้ก (ที่นางเชื่อว่าตนเก่งและอร่อยที่สุดหาใครเทียบเท่าด้วย) แรกๆนาย เชง หยู๋
ยอมรับก็ชอบและแอบภูมิใจในความเก่งของเมีย
แต่เมื่อนายเชง หยู๋ เมื่อกินเค้กไปจนหุ่นชักคล้ายหมู เพื่อนๆพากันล้อบ่อยขึ้น ด้วยเป็นคนที่เคยหน้าตาและรูปร่างพอพาไปบาร์ เอ้ยวัดได้
ต้องมาเก็บตัวอยู่กับบ้านชิมเค้กเมียทุกเย็น อาการ โรคจิตก็เริ่มแทรก จากที่เคยเป็นคนสนุกอารมณ์ดี ระยะหลังทุกครั้งที่เจอหน้าเมีย ก็เกิดอาการครั่นเนื้อครั่นตัว แถมเกิดจิตหลอน ยามเมียมาคลอเคลีย เขาว่ากลิ่นเค้กก็ระเหยออกมา ชวนคิดอาเจียน
สุดท้ายจำต้องระเบิดใส่เมียว่า
ถ้าเลือกเค้ก ฉันเลิกกับเธอ
โอเลี้ยงฟังดีเจ เล่าในวันหนึ่ง แรกๆแค่รู้สึกขำ แต่มาเห็นข่าวหน้าแรกของไทยรัฐ
จึงเริ่มคิด...แค่ขำฤา?  เลยลองแต่งให้ข้อคิดด้วย อิทิสังฉันท์ ๒๐ 
ที่เพิ่งอ่านกฎการสร้างไปตอนบ่ายวันนี้ และนี่เป็นบทแรก ที่เขียนหลังอ่านกฎ 
ผิดพลาดตรงไหน ผู้รู้โปรดแนะบ้างนะคะ
ขอขอบคุณ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
โอ้อเนจอนาถระดมระทม
ปะเมียสนุกริทำขนม...ขยันวน
ผัวสิกินสะอึกสะอื้นกมล
ฤทัยผะผ่าวระเศร้าปะปน...ระทุกข์รอ
จึงประกาศสลัดละวางผละคลอ
จะจากชนิดละสิ้นชะลอ...วจีเมีย
ด้วยตระหนักสะสมฉุอ้วนเพาะเพลีย
และสิ้นสะโอดสะองละเหี่ย...ละโหยกาย
ข่าวเสนอปรุโปร่งสะท้อน ณ ปลาย
ระดมพะเน้าพะนอ บ่ คลาย...บ่ ใช่ดี
รัก ณ หวานเสมือนชนะวิถี
ประดุจประดับระเริงทวี...ละลิ่วพราง
แต่สะดุดจุอิ่มระอากะกาง
ประท้วงทะลวงทะลุผุผาง...ประจานใจ
จงระลึกริตรองตระหนกวะไหว
บ่ ใช่ละม้ายระเริงลุไกล...สิเริ่มกลัว
หวาน บ่ ใช่ประสงค์ประดับเกาะตัว
สนองเสนอมิเลิกมุมัว...ตลอดกาล

ขอบคุณภาพจากไทยรัฐ
ปล. ช่วงนี้โอเลี้ยงเขียนกลอนกลบทที่ขึ้นด้วยคณะฉันท์ไม่ได้ 
ทั้ง กลบทมาลินีโสภิต วสันตดิลกวาที บวรโตฏก วิกลิดสทสา อิทาธิกร ด้วยไม่รู้ผังการแยกออก ระหว่างฉันท์ที่บอก จะต้องใช้กี่คำอักษรของฉันท์มาวางหน้าวรรคกลบท ท่านใดทราบโปรดแนะด้วยนะคะ (คือโอเลี้ยง ยังหาไม่เจอเลย ไม่ทราบใครเคยเขียนบ้างน่ะค่ะ)