ฉันเป็นเพียงคนคุ้นเคยที่เคยคุ้น
เป็นเพียงฝุ่นในใจเธอก็ว่าได้
แค่ลมพัดผ่านมาแล้วผ่านไป
ฉันไม่ใช่ใครคนหนึ่งซึ่งสำคัญ
แค่เศษเสี้ยวความรู้สึกครานึกถึง
ไม่อาจตรึงตราใจติดในฝัน
แค่ลมปากฝากรักในวานวัน
หรือจะสู้คู่ขวัญในวันนี้
ขณะเธอเริงร่าหน้าสดใส
แต่อีกใจดวงเหงาร้าวเหลือที่
อยู่กับเงาเก่าเก่าเศร้าเต็มที
ต่อจากนี้ไม่มีค่าอะไร
เมื่อเธอกวาดเก็บใจไปจนหมด
เหลือเพียงความรันทดสลดให้
รักของฉันทั้งหมดเธอได้ไป
แต่ใจเธอทั้งใจใครครอบครอง
คำถามที่เวียนถามยามคิดถึง
เคยเป็นหนึ่งบ้างไหมใจสี่ห้อง
หรือเป็นได้แค่รักพักสำรอง
ไม่เคยปองแนบชิดนิจนิรันดร์
คงจบลงตรงนี้นะที่รัก
ขอบคุณที่มารู้จักและรักฉัน
ขอบคุณที่มาเติมเต็มกันและกัน
แม้เพียงแค่ชั่ววันฉันขอบคุณ
27 ธันวาคม 2552 18:37 น. - comment id 1079682
เป็นแค่คนคุ้นเคย ไม่อาจเอ่ยวจีว่ารักได้ ทุกสิ่งที่เคยทำให้ เธอคงไม่คิดจะรับมัน *เพราะนิยามของคำว่าฉันแค่คนคุ้นเคย ********************** แวะมาให้กำลังใจคะ^O^

27 ธันวาคม 2552 18:54 น. - comment id 1079696
ยอดเยี่ยมค่ะ

28 ธันวาคม 2552 09:45 น. - comment id 1079846
.. ทำไมบทกวี นางฟ้า นาวี จึงได้เศร้านัก
