๑.กองเพลิงลุกโพลนไฟโชนแสง ถ่านแดงธุลีเถ้าสีขาว หนังสือเล่มเขื่องเล่าเรื่องราว เรื่องดาวพวยพุ่งจากโพ้นฟ้า หากได้แปดเศษดาวศักดิ์สิทธิ์ จะได้ดังจิตปรารถนา คนที่ลาลับจะกลับมา เป็นเรื่องปรำปราที่ว่าไว้ เป็นเรื่องที่เขาเคยเฝ้าอ่าน นิทานก่อนนอนอันอ่อนไหว วันเขาไม่กลับจากทัพไทย วันที่หัวใจเธออ้างว้าง คืนนี้ฝนหนาวลงกราวเกล็ด สาดเม็ดเป็นฝ้านอกหน้าต่าง แสงจันทร์กลางเดือนดูเลือนลาง นวลนางยืนเดี่ยวอย่างเดียวดาย ทะเลเหว่ว้าเวลาค่ำ หยาดน้ำตาหยดเปียกจดหมาย ส่งข่าวคนรักอาจจักตาย สูญหายพลัดหลงในสงคราม เธอมองม่านฝนที่หม่นมิด ชีวิตครอบงำด้วยคำถาม มากมายเท่าทุกข์ที่คุกคาม ในท่ามความมืดอันชืดชิน กองไฟไอฟืนไอชื้นจับ ไฟดับควันคงยังส่งกลิ่น ผีเสื้อโผผกแล้วตกดิน คราวิญญาณแตกลงแหลกลาญ. ๒. เธอจึงอ้อนวอนจันทร์กระนั้นหรือ กอดหนังสือเล่มเก่าที่เขาอ่าน ตราบฝนตกต้องตามฤดูกาล อธิษฐานต่อดาวทุกคราวคืน ยังเขียนรูปดอกไม้บนชายหาด แม้รูปอาจสลายด้วยพรายคลื่น ยังสุมใส่ไฟอุ่นด้วยดุ้นฟืน ฟังสะอื้นสายฝนอยู่คนเดียว ลูบละอองไอฝ้าที่หน้าต่าง อาจจะล้างใจร้าวผู้เปล่าเปลี่ยว โลกที่ไร้ยิ้มจากริมปากเรียว ย่อมบิดเบี้ยวไร้ค่าและทารุณ สงครามจบหรือยังอีกฝั่งโลก กี่เลือดโชกจะทั่วหัวกระสุน กี่ร่วงเป็นใบไม้เมื่อพ่ายพรุน ทดแทนคุณแผ่นดินจนสิ้นใจ. ............................................. ท้องฟ้าคราวเช้าครามสีครามคล้ำ กับเสียงพร่ำไพเราะละเมาะไม้ คือเสียงนกการเวกวิเวกไพร แหละยังอวลควันไอจากไฟฟืน มือกอบทรายฉ่ำน้ำทุกสัมผัส พอลมพัด..มือคลายจากทรายชื้น เม็ดทรายร่วงร่องนิ้วแล้วลิ่วคืน ก่อนเกลียวคลื่นแรกสาดถึงหาดทราย ทรายค่อยไหลเรื่อยเรื่อยอย่างเฉื่อยช้า พลัน!..สายตาสะดุดสิ่งสุดท้าย เหลือก้อนเกล็ดเศษดาวอันพราวพราย ซึ่งคลับคล้ายเรื่องขำในตำนาน. ช่วงชีวิตยากยิ่งหลังพิงเชือก เหลือทางเลือกคือคว้าปาฏิหาริย์ ฉุดใจล้มจมปรักจากดักดาน อาจเรียกขานให้ชัดว่าศรัทธา เป็นดั่งดวงดาวประกายพฤกษ์ ที่ผนึกใจแหว่งจนแกร่งกล้า หากคุณเห็นเพียงพรายประกายตา จะรู้ว่ามุ่งมั่นเป็นฉันใด. ................................................ ตะลอนร่อนร้อนร้าวและหนาวนัก จะพบสักเศษแร่ยากแค่ไหน กว่าจะเก็บเจ็ดแก้วเจียรไน วันแห่งวัยอายุก็ลุเลย อีกเพียงหนึ่งอำพันจะครันครบ แต่จะพบที่ไหนเล่าใจเอ๋ย เพราะชราช้าย่างใช่อย่างเคย จะลงเอยอย่างไรเล่าวัยนี้ ตาสองข้างมองใครก็ไม่ชัด ค่อยค่อยถัดผอมกะหร่องผมสองสี เลยจะรั้งสังขารปีผ่านปี ตราบยังมีความหวังจะยังบิน หวังพรอันใหญ่ยิ่งหรือมิ่งขวัญ พลอยสำคัญอาจซ่อนหลังก้อนหิน เจ้าหญิงเอ๋ยเลยร่วงลงดวงดิน ก็กลั้วกลิ่นคำสาปอันหยาบช้า. ............................................. เช้าวันใหม่ไขลานด้วยม่านหมอก ในหลืบซอกใครเยือนต้องเบือนหน้า มีตะคุ่มเงานิ่งหญิงชรา นั่งหลับตาล้าง่วงและร่วงโรย เคยหยุดยืนให้เห็นเป็นระยะ คุ้ยขยะหาหินกลางกลิ่นโหย ไม่ก่นด่าฟ้าโหดเฝ้าโอดโอย ยอมรับโดยดุษฎีว่า..ชีวิต อย่าคาดหวังสังเกตถามเหตุผล เธออาจดูคล้ายคนวิกลจริต แต่เก็บงำความงามแห่งความคิด ซึ่งศักดิ์สิทธิ์เกินให้ผู้ใดรู้ เมื่อสายฝนหล่นไหล..คนไร้บ้าน สั่นสะท้านนอนขดน่าหดหู่ พอลมหนาวพราวพัดสะบัดพรู อีกฤดูทรมาณเพิ่งผ่านไป. แต่อากาศจะเย็นถึงเอ็นเท้า จะทนเท่าสังขารจะทานไหว อาจพบแก้วสุดท้ายก่อนวายวัย เพื่อดวงใจผู้รอได้ขอพร จะสมหวังทุกอย่างหรือว่างเปล่า ยอมคุกเข่าเพราะหวังลางสังหรณ์ หากไม้เท้ายังนำทุกย่ำจร จะตะลอน..ต่อไป และ..ต่อไป ............................................ ระเบียงชาหน้าหนาวนั้นเช้าช้า หญิงชราอิดโรยผู้โหยไห้ นั่งดูชาหอมกรุ่นอวลอุ่นไอ เธอยากไร้เกินกว่าเข้ามาชิม ............................................ ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓
ฤทธิ์ ศรีดวง 16 ก.พ. 2553 05:07 น. - ID 133078 
1870
10
0
16 กุมภาพันธ์ 2553 09:18 น. - comment id 1100478
เป็นงานกวี ที่มีความคมคายในการใช้ถ้อยคำได้ดีมากครับ คุณ ฤทธิ์ ชื่นชมครับ
16 กุมภาพันธ์ 2553 09:19 น. - comment id 1100479
ชีวิตนี้ ยังมีหวัง นะครับ ผมเอง ได้อ่านกลอน พี่แล้ว นึกเสียดาย ที่ไม่ได้กลับไปอ่าน ผลงานเก่าๆ ให้หมด แต่ผมจะค่อยๆ อ่าน นะครับ จะได้ดูว่า พี่แต่ง กลอนแนวให้สาระข้อคิด ตั้งแต่เมื่อไร หรือ เป็นโดยจิตใจจริงๆ แบบว่า ครั้งแรกก็แต่งแนวนี้เลย ช่วงนี้ พี่ฤทธิ์ ศรีดวง ทำงานยุ่ง หรือว่า ไปต่างประเทศล่ะครับ ไม่เห็นนานจริงๆ ขอให้มีความสุขกับการทำงาน นะครับ
16 กุมภาพันธ์ 2553 09:34 น. - comment id 1100493
เกินคำบรรยายค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 09:42 น. - comment id 1100501
ผลงานชุดยังไหวกับยังหวัง มีส่วนเกี่ยวข้องกันหรือไม่ครับ ยังรอผลงานชิ้นต่อไป อยู่นะครับ
16 กุมภาพันธ์ 2553 10:18 น. - comment id 1100503
ผลงานของคุณฤทธิ์ อ่านกี่บนก็งดงามเสมอค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 09:56 น. - comment id 1100533
แปะไว้ก่อง...อิอิ
เดี๋ยวบ่ายๆฝนมาอ่านค่ะ แค่อยากให้รู้ว่า "ดีใจ" ที่เจอค่ะ...
16 กุมภาพันธ์ 2553 09:59 น. - comment id 1100536
แวะมาทักทายนะครับ
16 กุมภาพันธ์ 2553 10:02 น. - comment id 1100559
แปะทับรอย สหายฝน ด้วยง่ะ...กลบให้มิด และก็จะตามหลังมาอีกรอบ..ขอบคุณ
16 กุมภาพันธ์ 2553 11:29 น. - comment id 1100594
ขนาดคนที่ความหวังเลือนลางเค้ายังใช้ชีวิตอยู่ด้วยการใช้ความหวังหล่อเลี้ยงหัวใจเลยนะคะ ข้อคิดที่ฝนได้หลังจากการอ่านจบ
16 กุมภาพันธ์ 2553 11:32 น. - comment id 1100595
10 แฮ๊บไข่หัวหน้าแก๊งค์ อิอิ
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑ ปล. คุงเพิ่ล ทำไมมังบังมดได้ขนาดนี้ฟร่ะ แสดงว่าตัวคนมาทีหลังต้องมะธรรมดา
16 กุมภาพันธ์ 2553 17:47 น. - comment id 1100732
มากมายงานมีความหมาย นับถือมิเสื่อมคลายค่ะพี่ชาย
16 กุมภาพันธ์ 2553 20:28 น. - comment id 1100840
มาอ่านผลงานอันล้ำค่าค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 21:11 น. - comment id 1100872
๑.คุณกิ่งโศก สวัสดีครับ ขอบคุณสำหรับคำชม ผมได้อ่านกระทู้ของคุณกิ่งโศกเรื่องเกี่ยวกับเพลงน้ำตาแสงไต้ แล้วอยากเขียนเรื่องพันท้ายนรสิงห์มากเลย ขอบคุณที่มาทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆครับ . ๒.กวีน้อย อย่าไปอ่านกลอนเก่าๆของพี่เลยน้อง อ้าย อาย งานส่วนใหญ่มีแรงบันดาลใจ ยกเว้นงานพุทธประวัติ หรือประวัติศาสตร์ งานที่ต้องเขียนยาวๆ ยิ่งยาวมากยิ่งท้าทายว่าทำอย่างไรจะให้น่าติดตาม (ไม่ใช่ว่าทำได้หรอกนะ พยายามอยู่เหมือนกัน เอาว่าเป็นแนวคิดก็แล้วกัน) ยิ่งเป็นร้อยกรองคำทุกๆคำที่นำมาใช้มีความสำคัญทั้งหมด แรงบันดาลมาจากหลายแหล่ง หนัง หนังสือ แว่บขึ้นมา คำที่แว่วๆ เข้ามา ภาพบางภาพ อะไรทำนองนี้ เขียนกลอนรักไม่เป็น ก็เลยได้แต่แบบนี้แหละน้อง ไม่ได้ไปไหนหรอก กบดาน ครับ กบดาน เขียนงานไม่ออกไปพักหนึ่ง เขียนแล้วมันไม่ถูกใจไม่ไหลลื่น ก็เลยไม่มีผลงาน ขอบคุณมาก และขอให้มีความสุขมากๆครับ .. ๓.น้องเฌอมาลย์ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ขอให้มีความสุขมากๆครับ .. ๔.คุณสืบ สวัสดีครับ อ่านคอมเมนท์อันนี้แล้ว ต้องกลับไปพิจารณาตัวเอง ว่ายังถ่ายทอดไม่ดีพอ งานสองชุดนี้ เล่าเรื่องเป็นวงกลม เป็นงานทดลองครับ สองเรื่องนี้จะอ่านเรื่องไหนก่อนก็ได้ ยังไหว เปิดด้วยกลอนแปด และ ทิ้งบทสุดท้ายด้วยกลอนเจ็ด (จังหวะอ่านกลอนเจ็ดคือ 2-2-3 ) โดยจะไปรับกับบทเปิดของ ยังหวัง พอดี ดังนั้น ยังหวัง จึงเปิดด้วยกลอนเจ็ด แล้วไปจบด้วยกลอนแปด ทิ้งบทสุดท้ายไว้รับกับ ยังไหว พอดีเช่นกัน เป็นเรื่องชายหญิงคู่หนึ่ง ฝ่ายชายเคยอ่านนิทานในฟังว่า ถ้าเก็บดาวตกได้แปดก้อน คนที่จากไปจะกลับมา ต่อมาฝ่ายชายไปเป็นทหาร แล้วไม่ได้กลับ เพราะพิการมากกลัวฝ่ายหญิงรับไม่ได้ก็เลยไม่กลับบ้าน อาศัยอยู่กับเพื่อนที่รอดตายมาจากสงครามด้วยกัน โดยหวังว่าฝ่ายหญิงจะทำใจได้แล้วจะดำเนินชีวิตต่อไปได้ โดยให้ส่งจดหมายแจ้งว่าสูญหายในสงคราม ฝ่ายหญิงพอได้รับจดหมายก็เศร้ามาก บังเอิญกอบทรายขึ้นมาหนึ่งกำแล้วพอทรายไหลออกจากมือก็พอเศษดาวตกอยู่หนึ่งอัน ก็เลยนึกถึงเรื่องในนิทานว่าถ้าเก็บได้ถึงแปดก้อนคนรักจะกลับมา ก็เลยออกเดินทางตามหาดาวตกที่ว่า หาจนแก่ก็ได้แค่เจ็ดอัน ขาดอีกอันเดียวจะครบ เธอจึงเดินหาต่อไป เรื่องจบแค่นี้ แต่เล่าในสองมุมมองครับ ขอบคุณและขอให้มีความสุขมากๆครับ . ๕.ฝน หวัดดี ดีใจเช่นกันครับ เคยแวะไปเยี่ยม บล็อคส่วนตัว ของฝนด้วย เห็นเล่นน้ำทะเลกับหลานๆอยู่ ดูมีความสุขดี สีฟ้าครามกับปลาดาวสวยมากครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ..... ๖.คุณญาณการ ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ และยินดีที่ได้รู้จัก ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๗.คุณเทียนหยดติ๋งๆ ไปเป็นคู่แฝดกับฝนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย วิ่งไล่กันมา หายใจรดต้นคอกันเลย ขอให้มีความสุขมากๆครับ . ๘.คุณน้ำตาพระอินทร์ ขอบคุณครับที่มาทักทาย ยินดีที่ได้รู้จัก สบายดีนะครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ .. ๙.ฝนและฝน เรื่องศรัทธา เป็นเรื่องที่มีการสอนกันมากในประเทศตะวันตกมาตั้งนานแล้ว ถ้าเราจะทำอะไรให้สำเร็จต้องมีความเชื่อก่อนว่าทำได้ และเห็นภาพที่เราตั้งความหวังไว้ และก็เรื่องการตัดสินคนด้วยบางทีเราตัดสินเขาไปแล้วทั้งๆที่ไม่รู้ดีพอในเรื่องข้อเท็จจริงและเหตุผล หนังเรื่อง ROAD HOME เป็นตัวอย่างที่ดีมาก เมื่อ (น่าจะเป็น) หลานตัดสินใจหญิงชรา (น่าจะเป็นย่า) ที่ทำเรื่องไร้สาระที่จะนำศพของชายคนรักกลับมาด้วยวิธีโบราณซึ่งถูกมองว่าโง่และเชย แต่ไม่รู้ว่าสมัยทั้งสองยังหนุ่มสาวมีความผูกพันและรักกันมาก การกระทำดังกล่าวเป็นสัญญาที่ให้กันไว้ หนังเรื่องนี้ทำให้มุมมองการกระทำของคนชราเปลี่ยนไป บางทีเขามีเหตุผลที่ลึกซึ้งซึ่งเราไม่เคยรู้ แต่เราตัดสินเขาไปแล้วต่างๆนาๆ อันนี้เป็นอีกส่วนหนึ่งของแรงบันดาลใจครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ .. ๑๐.พิมจัง หวัดดีน้อง สบายดีนะ ไม่ได้ทักทายกันนานเลย ได้ข่าวว่ามี บล็อค ส่วนตัวเลยเหรอ ดีใจด้วยครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๑๑.คุณนรสิริ สวัสดีครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกัน ขอให้มีความสุขมากๆครับ ..
16 กุมภาพันธ์ 2553 21:57 น. - comment id 1100914
น้ำตาไหลเลยครับ sad movie drama มาก ๆ เลย เป็นภาคต่อของยังไหวนี่เอง ยอดเยี่ยมไร้เทียมทานจริง ๆ
16 กุมภาพันธ์ 2553 22:25 น. - comment id 1100924
ประทับใจมากมายเลยค่ะ...อ่านแล้วซึ้งมาก ๆ กับความรักของคน ๆ หนึ่ง..ผ่านไปกี่เดือนปีก็ยังเหมือนเดิม.. ขณะที่อีกแง่หนึ่ง..สงคราม..กลับทำให้คนสองคนต้องพรากจากกัน....ต้องคารวะเลยค่ะ..
17 กุมภาพันธ์ 2553 07:56 น. - comment id 1101020
หน้าส่วนตัว
เรนอรุณสวัสดิ์นะคะ.. เป็นเช้าที่สดชื่นมากๆด้วยดิคะ.. บทกวีที่เรนอยากจะเขียนและบอกความรู้สึก.. ความเชื่อมั่นและศรัทธา.. ในบางครั้งเก๊าะอาจดูน่าขำ..สำหรับใครบางคน.. ดาวมากมายที่เรนเฝ้าอธิษฐาน.... รอคอยใครบางคน.. ทุกครั้งที่เหนื่อยและท้อกับบางสิ่ง.. ..มือของพ่อ..และถ้อยคำปลุกปลอบพี่ชาย..เก๊าะทำให้เรนรู้จักที่จะต่อสู้.. ด้วยตัวเรนเอง.. พลังที่ทำให้เรนชนะ.. มีจริงๆด้วยดิคะ.. ดาวดวงนั้นยังคงเป็นเพื่อนเรน...
..พ่อของเรน.. ยังคงเฝ้ามองและปกป้องเจ้าหญิงน้อยของพ่อ..
....
เรนขอบคุณนะคะ....
จะยังคงเฝ้ารอ.. การกลับมาของพ่อ..อีกครั้ง
18 กุมภาพันธ์ 2553 20:29 น. - comment id 1101900
ยังตามอ่านอยู่เรื่อยๆนะคะ ศึกษาไปในตัว เผื่อจะพัตตะนาตัวเองมั่ง อิอิ
21 กุมภาพันธ์ 2553 10:00 น. - comment id 1102749
๑๑.คุณสุริยันต์ จันทราทิตย์ สวัสดีครับ เป็นงานทดลองในการสื่อความ ดีใจครับที่มีคนอ่านแล้วเข้าใจ ที่จริงอยากเล่าเรื่องในแบบที่หลากหลาย แต่ไม่อยากเล่าแบบ หนึ่ง สอง สาม สี่ สนุกที่ได้ทำครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ . ๑๒.คุณคมดาบนารี สวัสดีครับ ชื่อนี่ฟังดูเหมือนไปแค้นเคืองใครมา เป็นอีกท่านที่อ่านแล้วเข้าใจเรื่อง ดีใจมากเลยครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ . ๑๓.คุณ rain เรน การถ่ายถอดบทกวีจากความรู้สึก ความเชื่อ ศรัทธา ความหมายของบทกวีควรจะมีผลกับจิตใจเรา นั่นเป็นสิ่งสำคัญ กับบุคคลอื่นเป็นเรื่องรองครับ คนที่เรารักจะอยู่กับเราให้เราจับต้องได้หรือไม่ก็ตาม เขาจะอยู่ในใจเราเสมอ แต่ไม่ว่าใครจะอยู่เคียงข้าง เป็นกำลังใจให้เราแค่ไหนก็ตาม สุดท้ายเราต้องผ่านเรื่องยุ่งยากคนเดียวเสมอ ซึ่งจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น ขอให้มีความสุขมากๆครับ .. ๑๔.ยาแก้ปวด สวัสดี และขอบคุณมากๆ ที่เป็นกำลังใจให้กันเสมอมา ขอให้มีความสุขมากๆครับ .................................................................
21 กุมภาพันธ์ 2553 22:51 น. - comment id 1102894
111 บทกลอนนับ"ยังหวัง"ด้วย ช่วงนี้ไม่มีเวลาเลยค่ะ.... มาอ่านงานคุณฤทธิ์แล้ว อยากบอกว่า ...รวมเล่มส่งไปชิงซีไรต์ปี 53 ดีไหมคะ อ่านซีไรต์ทุกเล่มค่ะ โดยเฉพาะกวีนิพนธ์ เพราะต้องใช้สอนเกี่ยวกับ วรรณกรรมปัจจุบัน... อยากให้คุณฤทธิ์ส่งไปประกวดค่ะ มากมายหลายเรื่อง..เชื่อว่า ต้องเข้าตากรรมการค่ะ... จากใจค่ะ *_*
27 กุมภาพันธ์ 2553 19:31 น. - comment id 1104908
หวัดดี คุณวุ้นเส้น ไม่ได้คุยกันนานพอควร เรืองส่งประกวด คุณภาพงานยังห่างไกลครับ เอาแค่สนุกๆในบ้านกลอนดีกว่าครับ แต่โครงการรวมเล่มเหมือนกันนะ เอาไว้อ่านเองและแจกเพื่อนๆอ่าน แต่คงต้องอีพักใหญ่ๆ เพราะจะวาดรูปประกอบเอง ขอให้มีความสุขมากๆครับ
28 กุมภาพันธ์ 2553 17:08 น. - comment id 1105029
ติดตามอ่านผลงานบทกวีของคุณฤทธิ์เสมอมาครับ ยังคงยอดเยี่ยมเช่นเดิม ภายใต้อักษรที่เรียงร้อยอย่างไพเราะนั้น ช่างบาดสะเทือนอารมณ์เหลือเกิน
1 มีนาคม 2553 10:08 น. - comment id 1105202
คุณฤทธิ์ รวมเล่มแล้ว จองไว้ก่อนนะคะ อย่างน้อย 1 เล่ม... ขอบคุณงามๆล่วงหน้าค่ะ
8 มีนาคม 2553 23:52 น. - comment id 1108841
1 เมษายน 2553 11:08 น. - comment id 1117250
โดน ครับ น้ำตาไหล อารมณ์.... ยอมรับ ยอมรับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
