เมื่อม่านฝนหล่นโปรยโรยทางหม่น คล้ายใจคนขุ่นข้องด้วยหมองหมาง ด้วยความรักถักทอพอจืดจาง หัวใจคว้างก็เคว้งวังเวงใจ ความไม่ชัดเจนใจให้หม่นเศร้า น้ำตาเคล้าเจ็บร้าวทนเท่าไหน หวังคลี่ม่านหมอกคลุมรุมทรวงใน รอฝนสร่างฟ้าใสเข้าใจกัน เมื่อม่านฝนสร่างแล้งเริ่มแจ้งจิต รักเบือนบิดบดบังยังไหวหวั่น รุ้งประกายฉายแววแก้ววามวัน และครานั้นฟ้าก็ใสคลายระแวง เหมือนความรักร่วมถักร่วมร้อยฝัน ร่วมทางกันต้องเข้าใจให้แจ่มแจ้ง ใจสื่อใจเหนือคำนำสำแดง เมื่อนั้นแสงสะพานรุ้งก็มุ่งทอ. แดดเช้า : ๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๔
แดดเช้า 15 ธ.ค. 2554 22:26 น. - ID 142943 
1395
1
0
16 ธันวาคม 2554 00:22 น. - comment id 1218045
สายรุ้งสวยจังครับ
18 ธันวาคม 2554 09:25 น. - comment id 1218255
ความรักนั้นงดงามตามธรรมชาติ ไม่หวาดหวั่นเชื่อใจกันไม่หวั่นไหว รักตอบแทนในรักใจสื่อใจ หากพบรักจงตามไปแม้แหลมคม หากความรักเติบโตเหมือนต้นไม้ รดน้ำใจให้กันแสนสุขสม รักเติบใหญ่พร้อมแทงรากในโคลนตม มีทุกข์ตรมพร้อมสุขปะปนกัน ....ชอบกลอนบทนี้จังเลยค่ะ.... ชอบทุกบททุกตอนเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
