อ้อมกอดแห่งรัก มักอบอุ่น อวลละมุนกรุ่นละไมกลิ่นอายฝัน มีความงามท่ามกลางความผูกพัน ร้อยเส้นใยผูกมั่น วันเวลา คือรวงรัง คือหวังแจ้ง แห่งใจสร้าง ที่สองคน ร่วมทาง อย่างรู้ค่า ในอ้อมแขนจะปลอดภัยในทุกครา และดินฟ้าจะคุ้มครอง แม้หมองมัว มิใช่กรงกักขังกีดหวังสวย มิใช่ตะรางครอบด้วย ความคิดชั่ว มิใช่ ความตะกละ เห็นแก่ตัว และมิใช่จะเกลือกกลั้ว ด้วยราคี แต่คือ อ้อมแขน อุ่นไอนัก ไม่เคยกักขังใจไว้ที่นี่ ไม่เคยอึดอัด แต่อบอุ่น เท่าเคยมี และละลายความหนาวที่ ย่างกรายมา คือ ความรัก มิใช่ กรงขัง คือ รวงรัง คืออ้อมแขนแสนล้ำค่า เถิด ... ถ่ายทอด กอดอุ่น สื่อสายตา แทนแววฝันอันตรึงตรา ... กว่า "ความรัก" แดดเช้า : 9 พฤศจิกายน 2554
แดดเช้า 22 ธ.ค. 2554 14:27 น. - ID 143024 
924
0
0
23 ธันวาคม 2554 14:08 น. - comment id 1218702
รวงรังแห่งรักงดงามค่ะ ฝาก... ในอ้อมโอบ...แห่งรัก ด้วยรำลึกถึงนะคะ ดวงเขียนเรื่องนี้ ด้วยใจที่สุขสงบ..เหลือเกิน... เป็นดึกดื่นคืนเพ็ญ.... จันทร์ดวงงาม..ลอยเด่น ประดับบนฟากฟ้า.. สลับกับดวงดาราระยิบกระพริบพราวพราย..... เสียงหรีดหริ่งเรไรระงม..... พรมพร่างด้วยน้ำค้างกลางหาว...... นานๆจะมีเสียงพลุ และประกายสีสันจากดอกไม้ไฟพรูพร่างท่ามกลางฟ้ามืด..... ดวงจุดเทียนรายรอบ และวางไว้ในโคมเพื่อใช้เขียนหนังสือ...... ทิวไม้งามรายล้อม..แลดูตะคุ่ม โดมสีขาวจากบ้านเพื่อนบ้านโผล่พ้นดงไม้ ดูราวกับ ปราสาทแห่งความฝัน........... บางค่ำคืน ... เมื่อม่านฝนพรำโรยตัวเป็นหมอกหนา........ ดวงจะอาบน้ำท่ามกลางแสงเทียน วับแวม ให้หวามไหว ซุกตัวในอ่างน้ำแสนอุ่น และจากกระจกบานกว้าง... มองออกไปยังฟากฟ้า แสนไกล..... ซึ่งดูราวกับฉากแห่งม่านฝันรำไรในสายฝน สลับสล้าง สวยเหลือใจ................ ดวงคิดเสมอ.... ว่าโลกนี้อยู่ที่ใจเราจะเนรมิต...... ดวงสามารถสร้างโลกในฝัน... ให้เป็นโลกแห่งความจริงที่สวยงาม...เต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์ และโดยมิพักต้องลงทุนมากมาย................... ดวงปล่อยให้...การะเวกเลื้อยพันเป็นลวดลายงาม.. ขึ้นมาทายทักจนถึงระเบียงดาดฟ้ากว้าง ที่ดวงใช้เขียนหนังสือ.... กลิ่นการะเวกยามเย็น ทำให้งานเขียนของดวงลื่นไหลตราตรึง... การะเวกเกาะเกี่ยวเกิดเป็น.. ม่านลายลูกไม้ธรรมชาติ ตามกระจกรอบๆบ้าน..แทนม่านหรู. แถมเป็นม่านที่มีกลิ่นจรุงใจ..งดงาม หวานหอม....... เป็นม่านผืนที่ต้องใช้ใจถักทอเพียงเท่านั้น....ถึงจะมีสิทธ์ได้มา........ บ้านของดวง....มีลวดลายจากใบไม้นานาพรรณ...... มาถักทอและบดบังให้แลลอดรำไร เป็นม่านเย็นตา เย็นใจ ทุกโมงยาม ที่ใจดวงงามได้สัมผัส.... ต้นแก้วสูงถึงชายคา........ แผ่กิ่งก้านอวดดอกขาวพราวต้นเมื่อยามวสันตฤดู..... กลิ่นหวานเศร้า เคล้าสายฝนจะแทรกเข้ามาเห่กล่อม ให้หลับไหลอย่างแสนสุข.... ดวงมีเล็บมือนางสวยเลื้อยพันเป็นซุ้มหน้าบ้าน..... ไว้เกาะเกี่ยวใจของคนที่มาเยือน.... มีต้นมะม่วงสูงใหญ่ ที่ไว้เป็นที่ให้นกกามาอาศัย..ทำรัง และให้ นกเขามาร้องขันคูปลุกในยามเช้าตรู่ เมื่อถึงฤดูกาลออกผล แค่เอื้อมมือไปก็เด็ดได้ไม่ยาก... แล้วไหนจะจำปีที่ชิดเชยถึงชายคา..ริมระเบียง อยากเก็บแแซมผมก็เพียงสัมผัส...... มีดอกพุด...ที่มีหนุ่มคนไกล..ปลูกไว้ให้ ราวกับจะเป็นไม้เสี่ยงทาย.... ให้ดวงเฝ้ารดน้ำพรวนดิน ทะนุถนอมแทน .. เพื่อรอดูตุ่มแรกของดอกที่จะผลิบาน.......... แล้ว ดวงตั้งใจจะเก็บไปถวายพระพุทธรูป ที่ดวงจุดเทียนสวดมนต์กราบไหว้ทุกค่ำคืน.... เพื่อเป็นมงคล เป็นพุทธบูชา.... และดวงจะอธิษฐานจิต ให้ดอกพุดนั้นแทนรักที่งดงาม........ บริสุทธิ์ใส และเบิกบาน ให้เจ้าของสมหวัง...ดั่งใจ เฉกเช่นเดียวกัน......... เราทุกคนมีใจดวงเล็กๆเหมือนกัน... ใจดวงที่สามารถจะเปิดให้ความงามที่รายล้อม รอบรอบตัวเข้ามาสัมผัส.... ง่ายแสนง่าย.ใกล้แสนใกล้......แค่มือคว้าใฝ่.............. เพียงมีใจปราถนารับความละเมียดละมุน..มาต่อเติมใจ ให้ไฟฝัน มิมีวันมอดสิ้น......... ชีวิตนี้สั้นนัก..... ไม่ช้านาน เราทุกคนก็ต้องลาจากโลกสมมุตินี้ไป..... แล้วไฉนเล่า ไม่เบิกบานกับชีวิต.... และเตรียมทำใจยอมรับความจริงของชีวิต *การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ การประสบกับสิ่งที่ไม่รักก็เป็นทุกข์* เมื่อเราก้าวเข้ามาในโลกแสนสวยใบนี้.... สิ่งเดียวที่เราจะหยิบยื่นให้แก่โลกนี้ได้ คือไม่เบียดเบียนโลก...ไม่เบียดเบียนตัวเอง ไม่เบียดเบียนเพื่อนร่วมโลก.. เราแค่ผ่านมาทักทายและอาศัยพักใจเพื่อรื่นรมย์ และฝึกจิตที่พร้อมจะยังประโยชน์ให้คืนกลับ แก่โลก และผู้ที่จะตามมาในภายหลัง... โลกนี้อยู่ได้ด้วยรัก... รักที่สวยงามจะเป็นพลังสรรสร้างทุกๆสิ่ง..... รักทำให้โลกหมุน..... และโลกจะไม่โหดร้ายจนเกินไป ถ้าเราจะช่วยกันแบ่งปันแก่ผู้ยากไร้สิ้นหวัง..................... ดวงขอจบด้วยบทเพลงหนึ่ง ซึ่งดวงกำลังเปิดฟังในค่ำคืนที่มีมนต์ขลังนี้ ให้มันลอยแทนใจ แทนความคิดถึงทุกทุกคน ถึงใจทุกทุกดวงที่รู้ซึ้งถึงคุณค่าแห่งรักทุกๆรูปแบบ และโดยเฉพาะ คนพิเศษในใจของดวง... ที่บ้านเกิดเกาะแสนงาม.. ที่อเมริกา...แคนาดา...และออสเตรเลีย... รวมทั้งเพื่อนแสนรัก ทุกคนที่ญี่ปุ่น....สิงคโปร์... ผู้ที่ดวงหวังใจว่า..เกิดมาเพื่อรัก... และรู้ความหมายของการเสียสละนะจ้ะ เพลงรักไม่รู้จบ................... ถึงจะอยู่สุดหล้าฟ้าดิน.... แม้จะสิ้นสิทธิ์และเสรี แต่วันนั้น..ใจฉันยังคงที่ ความรัก..ความภักดี ไม่มีสิ้นสลาย ถึงโลกแตกแหลก..แหลกเป็นผงคลี รักเต็มปรี่..ไม่มีรู้คลาย ชีพถูกฝัง ความรักยังเวียนว่าย เคียงคู่เธอ ไม่คลาย ฝากวิญญานไว้ครอง ด้วยความรักไม่รู้จบ แม้ผืนดินกลบยากลบรอยรักเลือน จะเนิ่นนาน..กี่วัน..กี่ปี...กี่เดือน ดินฟ้าจะคล้อยเคลื่อน ใจไม่เลือนรักเธอ....... ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ จะสมหวังหรือพบความเพ้อเจ้อ เป็นที่ใจของเธอจะจริงจังฉันท์ใด ........................................................... ใช่เลยใช่ไหม ถ้าใจเธอหนักแน่นพอ............... ด้วยรักจากใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
