แสนแสบ

burst

อกพี่กลัดหนอง....พี่หมองดังคลองแสนแสบ
เจ็บจังดังหนามยอกแปลบ...แสบแสนจะทน
ตอนนี้แสบจนคลองแทบจะเน่า
แค่เพียงพี่รักเจ้าเพียงหนึ่งหน
คลองแสนแสบเจ็บแปลบแสบเกินทน
คิดถึงน้องหน้ามลพี่จนใจ
ก่อนเคยเรียนมศว.น้องรอพี่
หมดคาบเรียนไม่รอรี...รอพี่ได้
น้องยืนรอพี่เทียบท่าหาดวงใจ
กระเป๋าเรือด่วนชวนให้ใจพะวง
ทุกทุกวันเห็นน้องต้องมาหา
ควักเงินจ่ายพี่ยา...พาไหลหลง
เก็บคนอื่นหกบาทอย่างเที่ยงตรง
แต่พี่เก็บโฉมยงครึ่งราคา
คลองแสนแสบเปลี่ยนเป็นสีชมพู
เมื่อพบยอดพธูอยู่ตรงหน้า
สัมผัสมือยามจ่ายเงินเขินทุกครา
น้องเอียงอายหลบหน้าทุกคราไป
ตำนานรักดอกเหมยใครว่าแน่
เจอรักพี่นี้แท้กว่าไหนไหน
กระเป๋าเรือกับนิสิตสะกิดใจ
ตำนานรักเรื่องใหม่ที่ริมคลอง
มาวันนี้...น้องเจ้าไปอยู่ไหน
จากไปใยรู้ไหมอกกลัดหนอง
ยามเมื่อเรือเทียบฝั่งพี่นั่งมอง
ใยพี่เห็นแต่คลองน้องไม่มา
สองวันแล้วสามวันแล้วน้องแจวลับ
ใยไม่กลับมาขึ้นเรือ...ให้เห็นหน้า
จวบเวลาผ่านไปพี่ใจชา
ใจมันร้องนองน้ำตาเจ้าจากไป
มาวันหนึ่งพี่จึงได้รู้ชัด
น้องมีนัดกับนิสิตหนุ่มหน้าใส
พามาขึ้นเรือของพี่เพื่อเย้ยใคร
โอ้..เหตุใดน้องทำได้ไม่ปราณี
น้ำในคลองแสนแสบที่ว่าดำ
ยังไม่เท่าที่เจ้าทำกับใจพี่
แสนแสบ...แสบสันขึ้นทันที
อยากโดดน้ำเสียตรงนี้ชีช้ำใจ
เข็ดแล้วรักริมคลองต้องขอลา
นึกถึงหน้ากานดาน้ำตาไหล
คลองแสนแสบยังมืดคล้ำดำเมื่อไร
ใจของพี่ก็มืดไปเหมือนดั่งคลอง
เรื่องจริงนะเนี่ย