และแล้วความรักเราถึงคราวจบ
ไม่ได้พบไม่เหมือนเดิมไม่เริ่มใหม่
หมดสิ้นแล้วความหวังกำลังใจ
แม้แต่ความห่วงใยยังไม่มี
และแล้วมันก็กลายเป็นความเศร้า
เป็นความเหงาคลืบคลายมาแทนที่
ไม่มีแม้เศษเสี้ยวความหวังดี
ที่เธอมีให้ฉันเมื่อวันวาน
และแล้วเธอก็ไปแสนไกลห่าง
ไม่มีทางจะกลับมาสงสาร
หากฉันพร่ำคร่ำครวญชวนรำคาญ
อีกไม่นานฉันคงแพ้แย่คนเดียว
และแล้วฉันต้องช้ำซ้ำอีกหน
จำต้องทนแม้ความหวังช่างริบหรี่
ไม่มีเธออีกต่อไปในวันนี้
และไม่มีคนใดให้ฉันรัก