ใบไม้ร่วงกราว น้ำตาพร่างพราว เธอทิ้งฉันไป
สุดแสนระกำ ชอกช้ำเกินใด สิ้นแล้วดวงใจ ที่เคยมีมา
ฉันแสนหม่นหมอง ความทุกข์เข้าครอง หน้าอาบน้ำตา
ความรักเจ้าเอย เจ้าเคยล้ำค่า แต่กาลเวลา พาเจ้าเปลี่ยนแปร
รักที่เคยสุข กลับกลายเป็นทุกข์ แสนสุดจะแย่
ใบไม้ร่วงสิ้น ด่าวดิ้นดวงแด เธอไม่มาแล และไม่ไยดี
เธอทอดทิ้งฉัน ลืมแล้วคืนวัน หวานชื่นเหลือที่
หลอกกันทั้งนั้น จบกันเสียที รักที่เคยมี ไม่มีต่อไป