อยากหาคำตอบ

ดอกแก้ว

ในวันที่อ่อนแอเรารู้สึกว่าเงียบเหงาเหลือเกินบางครั้งเรารู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวโดยไม่มีใครเหลียวแลเราเลยแต่เราคิดไปเองใช่
ไหมเมื่อไหร่น่ะความเงียบเหงาของเราจะหมดไปจากใจสักที หลายครั้งที่เราพยายามจะลืมแต่กลับทำไม่ใด้
เพราะอะไรหรือ จริงๆเราน่าต้องการความอบอุ่นที่อยู่มากมายมากกว่าที่ต้องฌสร้าอย่างนี้ไม่ใช่หรือเราเคยปิด
ตัวเองมาครั้งหนึ่งแล้วแล้วตอนนี้เราต้องปิดตัวอย่างนี้อีกหรืออย่างไร เราไม่เข้าใจเหมือนกันว่าต้องการสิ่งไหน
เราอาจจะหาเจอแล้วก็ได้แต่กลับนำมาใช้ไม่รู้จักเลยทำให้เรารู้สึกอ้างว้างเราไม่สารมารถบังคับให้ใครรักเราได้
และเราก็ไม่สามารถที่จะบังคับไม่ให้รักคนอื่นได้เช่นกันเพราะอย่างนี้เรายังไม่รู้เลยว่าต้องทำอย่างไรในเมื่อ
สิ่งที่เราไม่เข้าใจคือตัวเอง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน