ฉันลืมตาดูโลกมาก็นาน เห็นผู้คนพ้นผ่านไปเท่าไหร่ มีหลายคนจดจำจนขึ้นใจ มีหลายคนลืมไปไม่เคยจำ วันคืนเริ่มจากตะวันส่อง แล้วก็ล่องลงมาเป็นมืดค่ำ หลายสิ่งหลายอย่างที่เคยทำ กลับไม่เคยจะจำซักเวลา แต่วินาทีที่พบเธอ กลับเหมือนได้เจอสิ่งล้ำค่า คนเป็นล้าน...ผ่านสายตา แต่กลับเก็บภาพเธอมา...อยู่ในใจ มันแปลกไหม..พรหมลิขิต แค่เวลาน้อยนิดก็คิดได้ เธอเป็นหนึ่งในล้านที่ผ่านไป แต่เป็นหนึ่งในใจที่ฉันจำ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อในเรื่องนี้ ความรู้สึกดีๆยิ่งตอกย้ำ ยิ่งได้พูดจากสองสามคำ พรหมลิขิตยิ่งทำให้ป่วนใจ ฉันเจอคนมาตั้งมาก แต่ไม่ยักจะหวั่นไหว เธอจึงเป็นคนสำคัญของหัวใจ ที่มีค่า...มีความหมาย..กว่าหลายคน ------------------------------------------------------- จริงมั้ยครับ..คนที่เรารักเนี่ย จะโดดเด่นขึ้นมาทันที ทั้งๆที่เราก็เจอคนมาตั้งเยอะนะ เออ..คนนี้แหละ..ใช่เลย
burst 14 ต.ค. 2545 16:33 น. - ID 24448 
620
6
0
14 ตุลาคม 2545 16:39 น. - comment id 87581
จริงแท้แน่นอน *..จากใจไคริ..*
14 ตุลาคม 2545 17:06 น. - comment id 87599
โดดเด่นในสายตาเรา แต่เค้ารับรู้รึเปล่าเป็นอีกเรื่องนึงเนาะ
14 ตุลาคม 2545 17:15 น. - comment id 87600
[^o^]
14 ตุลาคม 2545 17:29 น. - comment id 87610
^O^ ชอบ ^0^
14 ตุลาคม 2545 18:30 น. - comment id 87640
ใครๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
14 ตุลาคม 2545 19:11 น. - comment id 87663
แหมมมมม ตามมาโพสน่ะค่ะ ลืมออนไลเหรอ อืมมมมมม ชอบบทกลอนนี้น่ะค่ะ ไพเราะค่ะ
14 ตุลาคม 2545 19:12 น. - comment id 87667
ไม่เป็นไรค่ะ อิอิ
15 ตุลาคม 2545 07:19 น. - comment id 87909
ซึ้งมากเลย ชอบจัง
22 ตุลาคม 2545 13:02 น. - comment id 90180
โดนใจใช่เลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
