เป็นปลายฝันอันมืดมน

ปลายฝัน กัญญาราม

หยิบปากกาบรรยายขความคิด
ใช้ดวงจิตคิดคำขานเป็นงานเขียน
เรียงทุกถ้อยรอยอารมณ์รุมเบียดเบียน
รักโล่งเตียนเวิ้งว้างกลางฤทัย
    ใจคนหรือยากแท้จะหยั่งถึง
ขอแค่ครึ่งกึ่งกลางบ้างได้ไหม
ขอรับรู้เรื่องราวอันร้าวใจ
ขอได้ไหมแค่นี้มีให้กัน
    ถ้าวิงวอนขอสวรรค์วิงวอนให้
แต่มีไม่สิ่งลุล่วงปวงสวรรค์
ขอใจเจ้าดีกว่าไหมเมตตากัน
ให้ข้าฯนั้นรู้จักนิดถึงจิตใจ
  ใช่!เจ้าเห็นเป็นกลวังวนหนึ่ง
ข้าฯนี้ซึ่งมีค่าเพียงแค่ไหน
หรือแค่เป็นตัวประกอบก้อนหินใน
ข้างทางไกลที่เจ้าผ่านทางพนา
    หยดน้ำค้างพร่างพรูสู่แผ่นพื้น
จะจำฝืนเหน็บหนาวอย่างไรหนา
ห่มสายลมหรือไฟบังอังอุรา
แล้วแต่ว่าจะเลือกข่มห่มชีวี
    หนทางเดินเหลือเกินนักรักร้าวร้าว
เจ้าจะก้าวไปไยสุดใจหนี
แสงสว่างทางที่เห็นเช่นตรงนี้
ไม่ได้มีอะไรให้หลีกเมิน				
comments powered by Disqus
  • พี่ชา_ย^^

    22 ตุลาคม 2545 19:57 น. - comment id 90294

    สุขทุกข์อยู่ที่ใจใช่เงินทอง(ใช้รึเปล่านะ ู^^ )
    ทรัพย์สินของนอกกาย... ไม่ตายหาใหม่ได้
    รักชอบอยู่ที่ใด
    แค่รู้ใจเขาคิดยังไง (กับเรา) แค่นั้นพอ (อะเป่า)
  • พรระวี

    23 ตุลาคม 2545 22:28 น. - comment id 90627

    สุดซึ้งตรึงใจเหลือประมาณ นับว่ามีฝีมืออยู่ในขั้นหัวแถวจริงๆขอชมเชยครับ
  • ปลายฝัน กัญญาราม

    24 ตุลาคม 2545 16:04 น. - comment id 90835

    ขอบคุณมากนะค่ะที่สละเวลามาอ่านกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน