กุมมือตัวเอง ไปวันวัน

แว่นหนา

     ไม่ได้อ่อนหวาน แต่ฉันอ่อนไหว
ยิ่งเธออยู่ห่างกันไกลเสียแบบนี้
ไม่ใช่คนขี้เหงา แต่แอบเศร้าทุกที
ด้วยระยะทางช่องว่างที่มี เป็นร้อยเป็นพัน
     ไม่ใช่คนใจน้อย แต่น้อยใจบ้าง
ที่ความรักเลือนลางเจือจางดังแค่ฝัน
อยากกุมมือเธอไว้ฝ่าลมหนาวไปด้วยกัน
ทำได้เพียงกุมมือตัวเองไปวันวัน...
                                     ...เท่านั้นเอง
				
comments powered by Disqus
  • คุซาโนะคุง

    14 พฤศจิกายน 2545 20:57 น. - comment id 95651

    เข้ามาแล้วตามคำขอร้องนะแว่นหนา.... ^^ 
    แต่งกลอนได้ดีมากๆเลย
  • ปลาทูสามเข่ง

    14 พฤศจิกายน 2545 21:35 น. - comment id 95663

    ไพเราะและลึกซึ้ง ..มากๆเลยคะ เศร้าๆอ่ะเนอะ ..สื่ออารมณืได้เศร้าดีจริงๆเลยคะ TT---TT ..
  • พุดพัดชา

    15 พฤศจิกายน 2545 10:40 น. - comment id 95751

    อนาคตไกลนักกลอนตัวน้อยน้อย
    พี่เฝ้าคอยส่งใจไปห่วงหา
    มีอ้อมใจอ้อมฝันแถมด้วยนา
    อย่าเหว่ว้ากุมมือไปวันวัน..ฝันฝันฝันแล้วเขียนดีกว่าเนอะ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน