ท่ามกลางเส้นทางไกลห่าง หากมีใครอยู่เคียงข้างคงไม่เห็น ระยะทางทำให้ทุกก้าวย่างช่างลำเค็ญ อยากจะจบอนาคตที่ยากจะเห็นนี่เต็มที ไม่ได้ล้าและหน่ายเหนื่อยกับความรัก แต่หากห่างกันนักพักได้ไหมนี่ เราต่างคนต่างอยู่กันไปอาจจะดี จบบทเรียนก่อนที่จะสายไป หนึ่งที่มาที่มองและที่เห็น ความชาเย็นจากที่เป็นที่เห็นได้ จบดีกว่าถ้าหากว่าก้าวต่อไป จุดสุดท้ายต้องตกเหวหัวใจความร้าวราน
ฟา 21 ม.ค. 2546 13:50 น. - ID 28493 
954
4
0
22 มกราคม 2546 11:26 น. - comment id 105906
อืม...ซ่าก็เคยมีอารมณ์แบบนี้มากอ่นเจ้าค่ะ..รับรู้ดีว่า การจะเชื่อมต่อระยะทางให้ยาวไกลออกไปเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำเลยหากมันจะต้องมีจุดจบแบบนี้..เจ็บเพียงนิดเดียว ดีกว่าจะตอ้งจดจำไปนานนะเจ้าคะ...
22 มกราคม 2546 21:43 น. - comment id 106013
ขอปันความมั่นคง ของเธอลงกลางใจฉัน เพราะความห่างไกลกัน ทำให้ฉันหวั่นข้างใน ~^_^~
5 กุมภาพันธ์ 2546 14:13 น. - comment id 107597
ระยะทางทุกย่าง ที่ก้าวเดิน ดูเผิน ๆ เหมือนจะไปถึงที่หมาย ความลำเข็ญยังบีบเค้นมิห่างกาย จุดสุดท้ายคือตกเหวที่รักเธอ
20 มีนาคม 2546 14:19 น. - comment id 116891
จบแล้วจะได้ปริญญาไม๊นี่
19 ตุลาคม 2547 13:15 น. - comment id 145767
หน้าส่วนตัว
*/*/*/*/*
THANK YOU SO MUCH !
*/*/*/*/*/
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
